Rozpór krokwi

Ustrój krokwiowy z platwią stopową i belką główną (program uprawnienia budowlane na komputer).

W tym rozwiązaniu występują wiązary główne i pośrednie. W wiązarach głównych krokwie oparte są na belkach głównych w odstępach co 3-4 m, a w wiązarach pośrednich na płatwi stopowej, z którą krokwie połączone są na wrąb wykonany w krokwi lub w krokwi i płatwi (tzw. wrąb wzajemny). Ten ustrój stosuje się nad sklepieniami i stropami niedrewnianymi oraz tam, gdzie belki stropowe nie są umieszczone pod każdą parą krokwi (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Rozwiązanie trzecie stanowi ustrój krokwiowy, w którym krokwie oparte są na murłatach ułożonych na ścianach zewnętrznych.
Krokwie połączone są z murłatą na wrąb wzajemny. Ten sposób oparcia krokwi stosuje się w budynkach ze stropami żelbetowymi lub prefabrykowanymi.
Wiązary jętkowe (uprawnienia budowlane). Są to wiązary, w których krokwie podparte są dodatkowo rozporami poziomymi, tzw. jętkami. W więźbie jętkowej obciążenia dachu przenoszone są przez krokwie wprost na ściany zewnętrzne, nawet wtedy, gdy więźba jętkowa podparta jest ścianką stolcową. Rozpory (jętki) daje się w połowie długości krokwi lub wyżej (do 0.6 długości krokwi, licząc od dolnego oparcia).
Takie rozwiązanie więźby dachowej stosuje się w budynkach o rozstawie ścian zewnętrznych 5-12 m, gdy długość krokwi jest większa od 4.5 m. Jeśli poddasze jest użytkowe, to jętki wykorzystuje się jako belki stropowe; w tym przypadku spód jętki powinien wznosić się ponad wierzchem stropu nie mniej niż 2.00 m (program egzamin ustny).
Rozpór krokwi na ściany zewnętrzne może być przenoszony:
- przez drewniane belki stropowe, z którymi krokwie połączone są na wrąb, podobnie jak w ustroju krokwiowym,
- przez murlaty ułożone na ścianach zewnętrznych zakotwionych w murze, co występuje w budynkach ze stropami ogniotrwałymi (opinie o programie).
W celu zabezpieczenia ścian zewnętrznych przed rozsunięciem wskutek rozporu krokwi powinny one być ze sobą związane za pomocą wieńca żelbetowego lub ściągu stalowego albo przez należyte zakotwienie belek stropowych na ścianach podłużnych zewnętrznych i środkowych.
Wiązary płatwiowo-kleszczowe. W ustrojach platwiowo-kleszczowych występują wiązary główne i wiązary pośrednie. Wiązary główne są ustawione w odstępach 3-5 m i składają się z pary krokwi, pary kleszczy i dwóch słupów ściany stolcowej, a czasem belki stropowej. Wiązary pośrednie mają tylko krokwie oparte na płatwiach.

Dachy wielospadkowe

Najprostszym dachem wielospadkowym jest dach czterospadkowy o dwu połaciach w kształcie trapezu i dwu połaciach w kształcie trójkąta.
W połączeniu połaci trapezowych z połaciami trójkątnymi daje się skośne krokwie narożne zwane krawężnicami, stanowiące oparcie dla krokwi w łączonych połaciach.
W budynkach o rzucie poziomym prostokątnym z przybudówkami występują dachy wielospadkowe o połaciach w kształcie trapezu, trójkąta i równoległoboku. W tego rodzaju dachach oprócz krokwi narożnych występują krokwie koszowe łączące połacie trapezowe z połaciami w kształcie równoległoboku.
Krokwie narożne i koszowe wykonuje się z krawędziaków o przekroju 22 cm. Krokwie te wspiera się dolnymi końcami na muralach lub płatwiach cepowych. a w części środkowej na płatwiach pośrednich obiegających dookoła na jednym poziomie i tworzących wieńce zamknięte (segregator aktów prawnych). Końce krokwi narożnych i koszowych opiera się na czopach lub wrębach od konstrukcji dachu i przybija dodatkowo gwoździami. Natomiast podparli pośrednie tych krokwi, na płatwiach pośrednich, wykonuje się podobnie jak pery krokwiach zwykłych - za pomocą wrębów i gwoździ.
Krokwie pośrednie zwane kulawkami łączy się z krokwiami narożnymi i koszowymi dotyk lub na wręb, przybijając gwoździami.
Stolcowe slupy narożne powinny być dodatkowo usztywnione A pomocą zastrzałów, podobnie jak w dachach dwuspadkowych stolcowych i wykonanie elementów konstrukcji. Przed przystąpieniem do wyznacze- mt i wykonania poszczególnych elementów konstrukcji więźby dachowej należy sprawdzić taśmą stalową poprzeczne i podłużne wymiary wykonanego budynki w poziomie oparcia dachu i skorygować odpowiednio wymiary rysunków wykonawczych w projekcie.
Wyznaczenia więźby dachowej dokonuje się na deskowaniu ułożonym na kobyłkach szerokości 60 cm lub na legarach ułożonych wprost na gruncie obok budynku. Wyznaczenie elementów więźby dachowej polega na: wykreśleniu w naturalnej wielkości elementów lub zespołów konstrukcyjnych (promocja 3 w 1).