Rozpylony strumień wody

Wapno gaszące się wolno (zanieczyszczone, przepalone lub zawierające znaczniejszą ilość MgO), tj. takie, dla którego początek wiązania następuje po więcej niż 30 minutach, gasi się rozbijając wstępnie na kawałki o wielkości pięści (5 do 8 cm); następnie wrzuca się porcję do foli, rozgarnia gracą i zwilża na przykład konewką z sitkiem (program uprawnienia budowlane na komputer).

Gdy kawałki zaczną się już rozpadać, doprowadza się stopniowo wodę rozpylonym strumieniem lub konewką z sitkiem i przerabia się gracą bardzo ostrożnie.

Gdy wody użyje się zbyt dużo lub zbyt chłodnej, to wapno staje się .zatopione”, tj. grudkowate, wodniste, źle wiążące się z piaskiem (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Należy zatem przestrzegać przed nadmiarem wody. Wskazane jest początkowo zgasić w foli kilka kawałków wapna gaszącego się szybko, aby uzyskać gorące środowisko gaszenia lub też stosować wodę podgrzaną do około 60-80°C. Przy chłodnej pogodzie należy chronić gaszone wapno przed utratą ciepła, a nawet gasić pod osłoniętą szopą. Ilość wody dodanej w czasie gaszenia wynosi 2,5-4-4,5 m3 na jedną tonę wapna palonego; wapna tłuste gaszące się szybko wymagają więcej wody, a wapna chude — mniej (uprawnienia budowlane).

Woda do gaszenia powinna być możliwie czysta; odpowiednia jest woda nadająca się do picia (z wyjątkiem wód mineralnych). Przerabianie wapna w foli musi trwać aż do otrzymania jednorodnej masy o konsystencji śmietany.

Siatka przy wylocie

Siatka przy wylocie ze skrzyni zatrzymuje nie zgaszone bryłki wapna, kamyki i inne zanieczyszczenia (program egzamin ustny).

Po każdorazowym spuszczeniu zgaszonego wapna do dołu należy pozostałości wybrać ze skrzyni i odłożyć na bok. Każdego dnia przed zakończeniem pracy pozostałości te wraz z nieużytym miałem wapiennym należy wrzucić z powrotem do skrzyni, dodać małą ilość wody i po przemieszaniu pozostawić do następnego dnia; na drugi dzień dodać wody, starannie wymieszać, spuścić mleko do dołu, a pozostałe resztki usunąć jako odpadki (opinie o programie).

Gaszenie wapna powinni przeprowadzać robotnicy wyszkoleni pod fachowym nadzorem. Przy gaszeniu należy stosować okulary, rękawice, odzież ochronną i buty gumowe.

Dół po zapełnieniu wapnem zasypuje się warstwą piasku o grubość’ około 20 cm i przykrywa się deskami. W czasie zimy dół należy dodatkowo ocieplić, gdyż przemarznięte wapno ma gorsze właściwości, zmienia się bowiem koloidalny układ cząsteczek. Po każdym pobraniu wapna z dołu zimą należy dół starannie przykryć (segregator aktów prawnych).

Przechowywanie w dole wpływa bardzo dodatnio na jakość wapna. W dole ulegają dodatkowemu gaszeniu cząstki niezupełnie zgaszone, znajdujące się nieomal zawsze w wapnie gaszonym świeżym. Ciasto wapienne przechowywane przez pewien okres w dole staje się bardziej jednorodne, tłuste i lepkie.

Cięższe grudki i nie zgaszone cząstki wapna opadają na dno, co powoduje, że dolna warstwa o grubości około 20 cm zawiera pewną ilość zanieczyszczeń i z tego względu wapno z tej warstwy nie powinno być używane do tynków. Na powierzchni ciasta formuje się warstewka — „skórka”, a to wskutek działania dwutlenku węgla; chroni ona od dalszego przenikania dwutlenku węgla do głębszych warstw wapna.
Nadmiar wody odsącza się tak, że ciasto zawiera w przybliżeniu 50% wodzianu wapnia i 50% wody wagowo (promocja 3 w 1)..

Jego ciężar objętościowy wynosi 1 ,3H-1 ,45 T/m3. Tłuste wapno jest lżejsze, chude — cięższe.