Rozwiązanie domu mieszkalnego

Dom wiejski, który przez całe wieki ulegał bardzo nieznacznym przeobrażeniom, zmienił się po II wojnie światowej w sposób radykalny, świadcząc o zachodzących przeobrażeniach społecznych. Standard współczesnego domu chłopskiego nie różni się od standardu mieszkania innych grup społecznych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Dom mieszkalny rolnika powinien jednak być zaprojektowany odmiennie, z uwzględnieniem specyfiki życia wiejskiego, prowadzenia produkcji rolnej, wspólnego mieszkania wielopokoleniowej rodziny, możliwości rozbudowy itp. Program użytkowy mieszkania wiejskiego jest rozszerzony w stosunku do programu mieszkań w mieście Budynki na potrzeby produkcji zwierzęcej
Budynek przeznaczony do chowu zwierząt nazywa się budynkiem inwentarskim (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W tradycyjnych gospodarstwach chłopskich występowały na ogół budynki o obsadzie mieszanej do wielokierunkowej produkcji zwierząt. Korzystniejsze warunki hodowli można zapewnić w budynkach specjalistycznych, czyli obiektach o rozwiązaniach funkcjonalno-budowianych zróżnicowanych zależnie od gatunku, grupy wiekowej i użytkowej zwierząt. Dostosowując budynki do potrzeb poszczególnych gatunków i grup wznosi się dla bydła - obory, cielętniki. jałowniki, bukaciarnie, dla trzody chlewnej - chlewnie, warchlakarnie, dla owiec - owczarnie, dla drobiu - kurniki, kaczniki, indyczniki itp.
Oprócz obiektów- inwentarskich przeznaczonych dla zwierząt występują w gospodarstwach także budynki i obiekty pomocnicze, jak: paszarnie, dojarnie, zlewnie mleka, silosy, gnojownie, wybiegi, okólniki i inne (uprawnienia budowlane).

Mechanizacja pracy przy obsłudze zwierząt sprzyja powstawaniu gospodarstw wyspecjalizowanych w określonych gałęziach hodowli zwierząt. W gospodarstwach tych, zwanych fermami, występują całe zespoły budynków inwentarskich i obiektów pomocniczych połączonych ze sobą cyklem produkcyjnym. Fermy charakteryzują się dużą koncentracją zwierząt oraz rytmicznością i równomiernością produkcji w ciągu całego roku (program egzamin ustny).

Budynki inwentarskie

Budynki inwentarskie powinny zapewniać:
a) właściwe warunki środowiskowe dla zwierząt,
b) układ funkcjonalno-przestrzenny umożliwiający stosowanie nowoczesnej mechanizacji i nowoczesnych technologii produkcji,
c) właściwe powiązania z obiektami pomocniczymi, tj. budynkami składowymi, silosami, gnojowniami, wybiegami itp.,
d) odprowadzenie ścieków ze stanowisk dla zwierząt do szczelnych zbiorników’ zewnętrznych lub wewnętrznych (opinie o programie).

Budynki inwentarskie powinny być wyposażone w’ instalacje i urządzenia elektryczne dostosowane do przeznaczenia pomieszczeń, chyba że mają one być użytkowane tylko okresowo.
Pomieszczenia dla inwentarza żywego powinny także spełniać wymagania dotyczące bezpieczeństwa pożarowego budynków inwentarskich i ewakuacji zwierząt. Wielkości stref pożarowych są uzależnione od sposobu chowu zwierząt (na ściółce lub bez). Odległość od najdalszego stanowiska dla zwierząt do wyjścia ewakuacyjnego nie powinna przekraczać przy ściółkowym utrzymaniu zwierząt 50 m, a przy bezściółkowym - 75 m. W bezściółkowym chowie zwierząt, jeżeli liczba bydła i trzody chlewnej nie przekracza 15 sztuk, a owiec - 200 sztuk, należy przewidzieć co najmniej jedno wejście ewakuacyjne; przy większej liczbie zwierząt - co najmniej dwa wyjścia.

Budynek inwentarski podzielony na sekcje musi mieć minimum jedno wyjście z każdej sekcji. Wrota i drzwi w budynku inwentarskim powinny otwierać się na zewnątrz pomieszczenia (segregator aktów prawnych).
Jako podstawową jednostkę odniesienia w projektowaniu budynków inwentarskich przyjmuje się wartość umowną, zwana Dużą Jednostką Przeliczeniową (DJP), odpowiadającą żywemu zwierzęciu o masie 500 kg. Zwierzęta o mniejszej lub większej masie przelicza się wg odpowiednich wskaźników na DJP. Budynki inwentarskie projektuje się na podstawie założeń technologicznych (promocja 3 w 1).

Ergonomia - dziedzina wiedzy zajmująca się dostosowaniem urządzeń, narzędzi i sprzętu do potrzeb organizmu ludzkiego w taki sposób, aby posługiwanie się nimi nic było związane z trudnościami i niewygodami. Ergonomia zootechniczna zajmuje się podobnym dostosowaniem wszelkich urządzeń w pomieszczeniach inwentarskich tak. aby zarówno ułatwić pracę człowiekowi, jak i zapewnić wygodę zwierzętom.