Rozwiązanie zgrubień

Niewielki pal o przekroju kwadratowym 20×20 cm i długości 6 m. Pale tego rodzaju badane były niedawno pod względem ich przydatności do fundamentów niedużych budynków mieszkalnych (program uprawnienia budowlane na komputer). Badania te potwierdziły ich przydatność do tego celu. Pale takie wykazywały udźwig do 11 T, w przypadku, gdy dolne ich końce zagłębione były przynajmniej na 2 m w średnio zagęszczony piasek, przykryty warstwą słabych gruntów dających
(po uwzględnieniu wyporu wody gruntowej) obciążenie stropu warstwy nośnej 2 T/m. Pale o przekroju 25×25 cm miały w tych samych warunkach udźwig dochodzący do 16 T.
Dotychczas omówione pale żelbetowe określić można jako gładkie, gdyż odznaczają się jednakowym przekrojem betonu na całej swej długości (pomijając ostrze). Od paru lat coraz częściej stosowane bywają żelbetowe prefabrykowane pale wzmacniane, odznaczające się lokalnym zgrubieniem, którego zadaniem jest powiększenie udźwigu pala (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Rozwiązanie zgrubień może być rozmaite. Na razie jednak wypróbowano i rozpoczęto stosowanie dwóch rodzajów pali wzmocnionych. Pierwsze z nich mają zgrubienia w postaci „skrzydełek”, umieszczone mniej więcej w odległości 0,35-0,5 długości nośnej pala powyżej ostrza’). Pal taki nie różni się niczym od zwykłego pala poprzednio opisanego, poza owym zgrubieniem, które musi mieć odpowiednie dodatkowe uzbrojenie. Długość zgrubienia przyjmuje się jako równą 0,14-0,2 długości pala, pełną szerokość zaś - jako równą 2- do 3-krotnej grubości pala (uprawnienia budowlane).
Skrzydełka te wykonane są tylko w jednej płaszczyźnie; w kierunku prostopadłym do tej płaszczyzny grubość pala pozostaje nie zmieniona na całej swej długości. Jak się przekonano, udźwig takich pali wzmocnionych jest o 30 do 50%) wyższy od udźwigu pali gładkich o tej samej długości i identycznym przekroju, zagłębionych w tych samych warunkach. Pokonania większych trudności wymaga jedynie zagłębienie tego rodzaju pali, przy którym konieczne jest zwykle wpłukiwanie.Pal o poszerzonym ostrzu. Pale takie, wypróbowane w Holandii, pracują jako pale stojące, zaś wokół ich pobocznicy wytwarza się po zagłębieniu pala w grunt pewna pusta przestrzeń, którą należy uzupełnić piaskiem. Mimo wyłączenia pobocznicy ze współpracy w dźwiganiu pala, udźwig takich pali jest większy od udźwigu zwykłych pali gładkich o tych samych wymiarach (program egzamin ustny). Pale takie nadają się jednakże tylko w warunkach zbliżonych do warunków holenderskich, to znaczy tam, gdzie warstwy nośne leżą dosyć głęboko i są wytrzymałe, a powyżej nich znajdują się warstwy słabych gruntów torfiastych, namułów, płynnych iłów itp.

Ciężar żelbetowych pali

Gdy grunty nośne występują głęboko, ciężar żelbetowych pali o pełnym przekroju i długości potrzebnej do przeniesienia ciężaru budowli na te grunty wzrasta tak dalece, że niemożliwe się staje zagłębianie pali zwykłymi środkami. Jednym ze sposobów zmniejszenia ciężaru długich pali jest rozwiązanie ich jako pustakowych (opinie o programie). Pale pustakowe wykonywane są o wymiarach normalnych, a także jako pale o dużych średnicach. Pal pustakowy o wymiarach normalnych. W zasadzie pal taki konstruowany jest podobnie jak pal o pełnym przekroju, a różnice między nimi są następujące1
1) Przekrój pali pustakowych bywa zwykle wieloboczny, unika się w ten sposób bowiem znacznych różnic grubości ścian pala, które występowałyby w palach pustakowych kwadratowych, co jest niezbyt korzystne z uwagi na rozkład naprężeń w przekroju takiego pala (segregator aktów prawnych).
2) Przestrzenie puste wewnątrz pala mają przekrój kołowy o średnicy równej około 0,64-0,75 grubości pala. Grubość ścian należy sprawdzić przez obliczenie.
3) Długość wydrążenia pala pustakowego wynosi mniej więcej 0,8 całkowitej jego długości. Odcinki przy ostrzu i przy głowicy narażone najbardziej na ujemne skutki wbijania, muszą pozostać pełne na długości przynajmniej ok. 1,5-2 m, zależnie od długości pala.
4) Przestrzeń pustą wewnątrz pala dzieli się co ok. 1-1,5 m (średnio 1,25 m) poprzecznymi przeponami na niezależne od siebie przestrzenie.
5) Deskowania wewnętrzne, które pozostają na stałe w palu, powinny być jak najlżejsze i, wobec niemożności ich powtórnego użycia, jak najtańsze.
6) Ze względu na wydrążenie znacznie osłabiające przekrój pala, musi być użyty beton marki 350 lub wyższej (promocja 3 w 1).
7) Do pali tego rodzaju szczególnie odpowiednie jest stosowanie uzwojenia.