Ruchy robocze zgarniarki

Na przedniej części skrzyni umocowany jest pałąk 7, na którym wspiera się rura 8 z umieszczoną wewnątrz sprężyną. Na pałąku 7 wsparta jest również belka skrzynkowa, w której umieszczony jest wielokrążek, służący do podnoszenia zasłony przedniej 3 i przerwania ściany tylnej 5. Trójnóg 9 zakończony jest głowicą 10, w której ślizga się swobodnie belka 11, jednym końcem połączona przegubem 13 z pałąkiem 7, a na drugim zakończona głowicą 12 z krążkami (program uprawnienia budowlane na komputer). Do dwóch bębnów wciągarki umocowane si końce liny 14 i 15, którymi sterowane są wszystkie ruchy robocze zgarniarki. Lina 15 służy do podnoszenia i opuszczania przodu skrzyni; jej drugi koniec umocowany e-st w głowicy 10, tworząc z krążkami głowic 12 i 10 wielokrążek. Przy naciąganiu my 15 głowice 12 i 10 zbliżają się do siebie, co powoduje podniesienie skrzyni, natomiast przy zwalnianiu tej liny głowice te oddalają się, co powoduje opuszczenie się skrzyni (do skrawania gruntu). Maksymalna głębokość skrawania wynosi 30 cm (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Przed opuszczeniem skrzyni dla skrawania gruntu i napełniania skrzyni trzeba unieść ściankę przednią 3 przez naciąg liny 15 (nawijającej się na lewy bęben wciągarki), która poprzez wielokrążek umieszczony w belce nad rurą 8 naciąga z kolei linę 16 podnoszącą przednią zasłonę (uprawnienia budowlane). Opuszczanie zasłony po napełnieniu skrzyni osiąga się przez zwolnienie hamulca lewego bębna. Lina 15 służy jednocześnie Jo przesuwania ściany tylnej 5 do przodu, gdyż wielokrążek umieszczony w belce nad mrą 8 połączony jest z liną 17, której końce przepuszczone z boków skrzyni przymocowane są do ściany tylnej 5. Z drugiej strony do ściany tej przymocowana jest lina 18, której drugi koniec z kolei umocowany jest do lewego końca sprężyny umieszczonej - rurze 8 (program egzamin ustny) . Działanie takiego układu wielokrążka i lin jest następujące: w pierwszej fazie naciągania liny 15 podnosi się zasłona przednia 3 unoszona liną 16, po czym gdy dojdzie ona do położenia skrajnego, naciągają się z kolei liny 17, które przesuwają ścianę tylną do przodu wypychając tym samym urobek ze skrzyni; jednocześnie z tym lina 18 działając na sprężynę umieszczoną w rurze 8 ściska ją. Jeśli zwolnić hamulec lewego bębna wciągarki, wówczas sprężyna rozpręża się i działając na linę 18 ściąga ścianę tylną 5 ku tyłowi, po czym opuszcza się zasłona przednia (opinie o programie).

Racjonalny kształt geometryczny

Interesującym rozwiązaniem konstrukcyjnym zgarniarek jest układ tandemowy złożony z zespołu dwóch zgarniarek z ciągnikiem kołowym. Praca tandemu polega na kolejnym napełnianiu poszczególnych zgarniarek i łącznym ich transporcie (znacznie mniejsze opory powstają przy transporcie niż przy napełnianiu każdej zgarniarki z osobna) (segregator aktów prawnych).

Podstawowym zadaniem przy organizowaniu pracy zgarniarek jest zastosowanie takich sposobów, przy których osiągnąć można możliwie największą wydajność ich pracy w danych warunkach, a przede wszystkim całkowite napełnienie jej skrzyni. Jest to zależne od szeregu czynników, spośród których, obok rodzaju gruntu i wielkości siły pociągowej, niemałą rolę odgrywa geometryczny kształt skrzyni.

Racjonalny kształt geometryczny może ułatwić napełnienie skrzyni urobkiem, a niewłaściwy może powodować stałe jej niedoładowywanie i zwiększanie niezbędnej siły pociągowej.

Przekroje wzdłużne 3 skrzyń przykładowych zgarniarek przyczepnych o różnych kształtach w położeniu skrawania (przy praktycznie największej głębokości skrawania). Prosta AA’ przedstawia ślad poziomu powierzchni terenu, zaś punkt D stanowi rzut przecięcia płaszczyzny dna i noża skrzyni; zasłony przednie skrzyń pokazano w położeniu opuszczonym (promocja 3 w 1).

Dna skrzyń zgarniarek typów D-183 i D-230 mają ujemny kąt pochylenia w stosunku do poziomu. Jest oczywiste, że takie zmniejszenie kąta pochylenia dna skrzyni w stosunku do poziomu wpływa na zmniejszenie oporów występujących przy przesuwaniu się urobku w skrzyni, a więc zmniejszenie niezbędnej siły pociągowej.