Rulony gumolitu

W porównaniu z wykładzinami z tworzyw sztucznych wykazuje mniejszą odporność na działanie światła i należy liczyć się z pewną zmianą barwy pod wpływem silnego nasłonecznienia. Ujemną cechą jego jest skłonność do powstawania fałd. Gumolit produkuje się w kolorach: brązowym, orzechowym i zielonym o jednolitym zabarwieniu lub ze wzorem (program uprawnienia budowlane na komputer).

W sprzedaży znajduje się gumolit o następujących wymiarach: długość 0,5-15 m, szerokość 100-M35 cm, grubość 3 mm. Zastosowanie. Gumolit stosuje się do wykładania podłóg w pomieszczeniach mieszkalnych, socjalnych, biurowych, handlowych. Należy unikać układania gumolitu w miejscach o dużym nasileniu ruchu. Wymagania. Wierzchnia warstwa gumolitu powinna być gładka, bez pęcherzy, plam lub wgłębień i zgrubień. Przechowywanie i transport. Gumolit przechowuje się w pomieszczeniach krytych, zabezpieczonych przed bezpośrednim działaniem wpływów atmosferycznych i silnym nasłonecznieniem, w temperaturze 0-25°C (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Rulony gumolitu zwinięte stroną licową do wewnątrz i powiązane sznurkiem ustawia się w magazynie, a podczas transportu w pozycji pionowej. Materiały posadzkowe pochodzenia mineralnego Płytki i kształtki podłogowe ceramiczne. Określenie. Płytki i kształtki podłogowe ceramiczne produkuje się ze specjalnych glin, formowanych pod wysokim ciśnieniem, a następnie wypalanych. Płytki te znane są również pod nazwą terakoty (uprawnienia budowlane).

Płytki ścienne fajansowe

Właściwości. Płytki i kształtki podłogowe są mało nasiąkliwe. odporne na ścieranie, o dużej wytrzymałości na zginanie, lecz zimne i dość śliskie. Produkuje się je w kolorach białym, żółtym, czerwonym, szarym i czarnym. Płytki mogą być gładkie lub rowkowane. W zależności od kształtu i wymiarów rozróżnia się kilkanaście odmian. W zależności od jakości i wyglądu zewnętrznego rozróżnia się gatunek I i II. Zastosowanie. Płytki podłogowe stosuje się w pomieszczeniach, w których posadzka narażona jest na częste oddziaływanie wody (np. w łazienkach) (program egzamin ustny).

Przechowywanie i transport. Płytki podłogowe przechowuje się w pomieszczeniach krytych i suchych. W czasie transportu należy zabezpieczyć materiałami wyściółkowymi przed uszkodzeniem. Płytki posadzkowe dla budownictwa inwentarskiego Określenie. Płytki posadzkowe są to płytki ceramiczne rowkowane (żłobione) przeznaczone na posadzki w budynkach inwentarskich (rys. 12-3). Właściwości. Płytki posadzkowe są odporne na ścieranie, nienasiąkliwe i wytrzymałe na złamanie. Rozróżnia się dwa typy płytek: A i B. Wymiary: 200x200x30 mm, 200x150x30 mm. Zastosowanie. Płytki posadzkowe stosuje się do wykonywania posadzek w budynkach inwentarskich (opinie o programie).

Określenie. Płytki ścienne fajansowe są to płytki uformowane z wypalonej wraz z domieszkami gliny i pokryte szkliwem ceramicznym. Płytki te często nazywane są niewłaściwie glazurą lub majoliką. Właściwości. Licowa powierzchnia płytek jest bardzo gładka, lśniąca, łatwa do zmywania. Płytki produkuje się o wymiarach: 150x150x50 mm, 150x75x50 mm. Rozróżnia się płytki środkowe, jednostronnie zaokrąglone i narożnikowe. W sprzedaży znajdują się płytki białe oraz kolorowe, dekorowane i reliefowe. Płytki mogą być I i II gatunku (segregator aktów prawnych).

Zastosowanie. Płytkami fajansowymi wykłada się ściany w pomieszczeniach sanitarnych, łazienkach, kuchniach i wszędzie tam, gdzie wymaga się utrzymania szczególnej czystości. Przechowywanie i transport. Płytki fajansowe przechowuje się w pomieszczeniach suchych, zabezpieczonych przed zawilgoceniem i wpływami niskich temperatur. Wysokość stosów składowanych w opakowaniach wysyłkowych (paczkach) nie powinna przekraczać 1,5 m. W czasie transportu należy chronić przed zamoknięciem i starannie zabezpieczać przed uszkodzeniem (promocja 3 w 1).