Rura nadfiltrowa

Rura podfiltrowa spełnia rolę osadnika przeznaczonego do zatrzymywania najdrobniejszych ziaren warstwy wodonośnej, które mogą się dostać do studni wraz z wodą. W praktyce przyjmuje się, że przy dobrze odpiaszczonych studniach o głębokości do 50 m rura podfiltrowa może mieć długość ok. 2 m. W studniach o głębokości przekraczającej 50 m rura podfiltrowa powinna mieć długość ok. 5 m, a w wyjątkowych przypadkach przy studniach głębokich ujmujących wodę z piasków drobnoziarnistych może osiągać długość do 10 m (program uprawnienia budowlane na komputer).

Rura nadfiltrowa ma zwykle tę samą średnicę co filtr właściwy. W przypadku gdy rura nadfiltrowa ma średnicę wystarczającą do zapuszczenia pompy, powinna być doprowadzona do powierzchni terenu. Zazwyczaj jednak rura nafiltrowa znajduje się wewnątrz rury okładzinowej, a przestrzeń między rurami zabezpieczona jest specjalną uszczelką. Rura nadfiltrowa powinna być wpuszczona w rury okładzinowe na wysokość 2-f-6 m, zależnie od sposobu zabezpieczenia przestrzeni między rurami przed przenikaniem do filtru drobnych frakcji warstwy wodonośnej (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jakość rur użytych do wykonania studni wierconych oraz wykonanie ich powinno być zgodne z obowiązującymi w tym zakresie normami. Bardzo ważnym elementem każdej studni wierconej jest jej obudowa, która zabezpiecza studnię przed uszkodzeniem, zanieczyszczeniem i wpływami atmosferycznymi (uprawnienia budowlane).

Ujęcia wody

Prawidłowo zaprojektowana i wykonana obudowa powinna spełniać następujące wymagania:

• powinna być wykonana z żelbetu, betonu lub kręgów betonowych,
• wewnętrzna średnica obudowy nie może być mniejsza od 1 m (program egzamin ustny),
• jeżeli urządzenie pompowe ma być ustaw^:one w komorze obudowy studni, to średnica wewnętrzna obudowy w planie powinna być co najmniej o 15 cm większa od podwójnej użytecznej długości stopni zejścia, powiększonej o największą średnicę urządzenia pompowego ustawionego w komorze,
• głębokość obudowy uzależmona jest od głębokości założenia urządzeń pompowych i od położenia zwierciadła wód gruntowych,
• górna krawędź zarurowania powinna być wzniesiona co najmniej 25 cm ponad dno obudowy,
•  w komorze należy przewidzieć stopnie poniżej otworu wejściowego, tablice urządzeń elektrycznych, urządzenia do pomiaru depresji w studni, wentylację grawitacyjną oraz studzienkę w płycie dennej do spływu i łatwiejszego odprowadzenia wody przypadkowej (opinie o programie).

Wielkość dopływu wody do studzien wierconych filtrowych można określać za pomocą zależności podanych w zależności od rodzaju warstwy wodonośnej i warunków występowania w niej wody (segregator aktów prawnych).

Wartości występujące we wzorach, a przeważnie i R dostarcza dokumentacja hydrogeologiczna ujęcia, opracowana i zatwierdzona zgodnie z przepisami uchwały Rady Ministrów nr 29 z dnia 26.01.1960 r. w sprawie ustalania i zatwierdzania zasobów wód podziemnych (MP nr 13, z dnia 10.02.1960 r.), zarządzenie Prezesa CUG z dnia 12.08.1960 r. w sprawie zasad ustalania i trybu zatwierdzania zasobów wód podziemnych (MP nr 72 z dnia 19.09.1962 r.) i zarządzenie Prezesa CUG z dnia 18.07.1964 r. zmieniające zarządzenie w sprawie ustalania i trybu zatwierdzania zasobów wód podziemnych (MP nr 53, z dnia 13.08.1964 r.).

W większości przypadków pobór wody z otworu wiertniczego na potrzeby użytkownika jest mniejszy od największego teoretycznego dopływu wody do studni. Po określeniu wielkości największego dopływu do studni w drodze próbnego pompowania, zwykle w otwór studzienny zostaje wbudowany odpowiednio dobrany filtr. Filtr studzienny oblicza się zazwyczaj dla szczytowego godzinowego zapotrzebowania wody wynikającego z dziennego harmonogramu rozbioru wody (promocja 3 w 1).

Ujęcia wody dla wodociągów komunalnych wymagają ścisłej ochrony sanitarnej. Zagadnienie stref ochrony sanitarnej ujęć wody zostało ujednolicone przez następujące przepisy prawne:

• Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24.04.1965 r. w sprawie ustanawiania stref ochronnych ujęć i źródeł wody (Dz. U. nr 13 z dnia 6.04.1965 r., poz. 93).
• Zarządzenie Prezesa CUGW z dnia 7.02.1969 r. w sprawie zasięgu i wyznaczania granic terenów strefy ochronnej ujęć i źródeł wody (M P nr 6 z dnia 14.02.1969 r., poz. 53).