Rurociągi ssawne

Rurociągi ssawne powinny być ułożone na takiej głębokości pod dnem kanału wejściowego, aby wsysany przez nie, uprzednio upłynniony grunt powodował zapadanie się do rzędnej dna kanału warstwy osadów, leżącej nad rurociągami.
Rozpatrywano również projekty przebudowy falochronów portowych i wejścia w taki sposób, aby odprowadzały one rumowisko na większe głębokości. Rozwiązanie takie jednak odrzucono z dwóch względów (program uprawnienia budowlane na komputer).

Po pierwsze, gdyby odprowadzało ono rumowisko w morze bez możliwości powrotu do brzegu i zasilania półwyspu, z jednym z celów rozpatrywanych zabiegów, tj. z zapobieganiem erozji na zawietrznej portu. Po drugie zaś, gdyby rumowisko miało powracać w przyszłości do brzegu, to urządzenie można by uważać jedynie za tymczasowe i po kilku lub kilkunastu latach powstałyby te same trudności co na początku.
Zachodzi pytanie, czy jest w ogóle możliwe zbudowanie takiego portu, który by nie zaburzał ruchu rumowiska przybrzeżnego.

Otóż, na wybrzeżu wykazującym równoległy do brzegu transport rumowiska, byłoby to możliwe tylko w dwu wypadkach:
- Gdyby port wybudowano w miejscu rozdziału transportu na dwa przeciwstawne kierunki, tj. praktycznie w miejscu początkowym transportu (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Na wybrzeżu Pomorza taki punkt istnieje i w jego pobliżu powstał jeszcze w średniowieczu port Kołobrzeg, ongiś jeden z największych portów Południowego Bałtyku.
- Gdyby port zaprojektować jako wyspę w takiej odległości od brzegu i w taki sposób, aby nie tylko nie stanowiła bezpośredniej przeszkody dla ruchu rumowiska, ale aby także nie blokowała go przez stworzenie „cienia” dla ukośnego falowania, głównego motoru transportu rumowiska równolegle do brzegu. Takie blokowanie spowodowałoby bowiem prawdopodobnie po pewnym czasie przemianę wyspy w tombolo i przerwanie potoku rumowiska (uprawnienia budowlane).

Pomost

Wariant projektu portu wyspowego. Nie mógłby on być duży ze względu na znaczny wzrost kosztów falochronów i nabrzeży w miarę przesuwania się w głąb morza, a usytuowany musiałby być dłuższym wymiarem równolegle do kierunku tych fal, które odgrywają największą rolę w ruchu rumowiska (program egzamin ustny). Kierunek ten nie musi się pokrywać z kierunkiem najgwałtowniejszych fal, zgodnie z którym projektuje się kierunki falochronów w wejściu. Szerokość portu B w kierunku prostopadłym do zasadniczego powinna być jak najmniejsza, nie większa niż f-ta część odległości odlądowego punktu portu od brzegu.

Ta szerokość nie powinna spowodować zablokowania rumowiska i przemiany z czasem portu w tombolo (opinie o programie). Port taki jako schronisko mógłby nie być połączony z brzegiem. Gdyby miał odgrywać rolę portu handlowego czy rybackiego, musiałby łączyć się z brzegiem mostem możliwie ażurowym (o dużych rozpiętościach przęseł) i stanowiącym jak najmniejszą przeszkodę dla ruchu rumowiska. Pomost tego mostu musiałby być dość wysoko założony.

Most pływający, jako gaszący częściowo fale, byłby tu nie wskazany, gdyż stanowiłby przeszkodę dla rumowiska. Mimo zachowania daleko idących pod tym względem ostrożności, należy się jednak zawsze liczyć z możliwością zablokowania rumowiska przez filary mostu i powstanie kosy (segregator aktów prawnych).
Ze względu na wysokie koszty, a ograniczone przy tym możliwości rozwojowe portu wyspowego, tego rodzaju projekty raczej realizuje się wyjątkowo i tylko dla celów specjalnych (np. port ratunkowy i równocześnie schronisko, port paliw płynnych itp.).

Jeśli okoliczności zmuszają do budowy portu na brzegu i w innym miejscu niż punkt początkowy transportu rumowiska, to zaburzenia dynamicznego reżimu brzegu stają się nieuniknione. Można jedynie drogą odpowiedniego zaprojektowania układu falochronów oraz zastosowania ewentualnych urządzeń pomocniczych, chociażby w rodzaju rozpatrywanych dla Władysławowa, starać się zmniejszyć ujemne skutki tych zaburzeń (promocja 3 w 1).