Rury wentylacyjne

W budownictwie uprzemysłowionym kłopotliwe są liczne przejścia rurowe przez dach. Dlatego też dopuszczalne jest łączenie kilku rur wentylacyjnych w jedną. W tym celu na poddaszu lub ostatniej kondygnacji należy odsądzić te rury od ich pionów i przyłączyć je do rury wentylacyjnej innego pionu, ze spadkiem do obsługiwanego pionu. Należy się przy tym liczyć z pogorszeniem możliwości redukcji wahań ciśnienia we wspólnie zwentylowanych pionach (program uprawnienia budowlane na komputer).

W przypadku łączenia rur wentylacyjnych kilku pionów lepiej zrezygnować z redukowania średnicy każdej z osobna rury wentylacyjnej. Wspólna rura wentylacyjna powinna mieć według przepisu krajowego przekrój nie mniejszy od 2/3 sumy przekrojów obsługiwanych pionów spustowych. Odpowiedni przepis rumuński, który może być w wielu przypadkach ostrzejszy od naszego (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Z redukowania średnicy rury wentylacyjnej należy także zrezygnować, jeśli obok pionu spustowego biegnie specjalny pion wentylacyjny przyłączony do rury wentylacyjnej pionu spustowego, zwłaszcza jeśli ten pion wentylacyjny wprowadzony został dla obsługi podejść wentylacyjnych do przyborów (ściślej do ich syfonów)(uprawnienia budowlane).

Specjalne piony wentylacyjne znajdują zastosowanie w wysokich budynkach i przy długich, znacznie obciążonych podejściach. Znaczna jednoczesność odpływu z przyborów w takich instalacjach sprzyja powstawaniu wahań ciśnienia powietrza i zwykła wentylacja przez piony nie jest w stanie sprostać roli zabezpieczenia przeciwko niszczeniu zamknięć wodnych. Wymaga to stworzenia obiegowych dróg wentylacyjnych w celu pewniejszego połączenia z atmosferą zagrożonych miejsc instalacji. Bierna ochrona zamknięć wodnych polega na zastosowaniu wentylacji podejść (syfonów i odgałęzień), czynna zaś ochrona polega na zastosowaniu wentylacji odciążającej pionów, zmierzającej do likwidowania wahań ciśnienia już w pionie, tak aby nie docierały one do syfonów (program egzamin ustny).

Ideogram wentylacji instalacji kanalizacyjnej

Według Swiesznikowa pion wentylacyjny (odciążający) znajduje zastosowanie, gdy prędkość opadania ścieków w pionie spustowym przekracza 4 m/s jest to wentylacja czynna bądź gdy wymagana jest wentylacja podejść. W tym drugim przypadku instalowanie pionu wentylacyjnego jest konsekwencją stosowania wentylacji biernej. Analogiczne przepisy brytyjskie (opinie o programie).

Odciążający pion wentylacyjny jest dla spełnienia swej roli połączony w wielu miejscach z pionem spustowym i najlepiej, gdy biegnie on obok pionu spustowego. Efekt redukcji wahań ciśnienia stworzony przez takie obiegowe połączenia wentylacyjne jest znaczny, gdyż nadciśnienia są łatwo i szybko przekazywane do miejsc, gdzie występuje podciśnienie, lub odwrotnie, z konsekwencją tłumienia jednego i drugiego. Połączenia takie mogą być wykonane za pomocą trójników 45°. Jeśli pion wentylacyjny jest oddalony od spustowego, to połączenie może być wykonane prawie poziomo, ale ze spadkiem (1-2%) w stronę pionu spustowego (segregator aktów prawnych).

Ogólna zasada przyjmowania średnic przewodów wentylacyjnych, a w tym odciążających pionów wentylacyjnych, może być następująca: jeśli przewód ściekowy połączony z obsługującym go przewodem wentylacyjnym ma średnicę poniżej 75 mm, to wentylacyjny powinien mieć średnicę nie mniejszą od 2/3 średnicy przewodu ściekowego, lecz nie mniej od 32 mm; jeżeli ściekowy ma średnicę 75-100 mm, to wentylacyjny 50 mm; jeśli ściekowy ma średnicę powyżej 100 mm, to wentylacyjny połowę tej średnicy (promocja 3 w 1). Średnice przewodów wentylacyjnych bywają uzależnione, jak to ma miejsce np. w USA, od obciążenia obsługiwanych przewodów ściekowych wyrażonego jednostkami obciążenia (oraz od odległości przewodu wentylacyjnego od syfonu dla podejść wentylacyjnych).