Rusztowania o słupach pionowych

Rusztowania o słupach pionowych mają też tę zaletę, że umożliwiają swobodne występowanie poziomych odkształceń przęseł przy sprężaniu, gdyż słupy zachowują się w sposób zbliżony do wahaczy, o ile nie są połączone zbyt sztywnymi stężeniami wzdłuż mostu, albo też - gdy stężenia utrudniające poziome przesunięcia pomostu zostaną przed rozpoczęciem sprężania usunięte (program uprawnienia budowlane na komputer).

Dla ułatwienia wzdłużnych odkształceń przęseł w czasie sprężania, belki pomostu oparte na poprzecznych oczepach słupów powinny być układane mijankowo. Należy unikać sprężania na pomostach leżących na kratownicach mało odkształcalnych wzdłuż mostu, dążąc do pokrywania rozpiętości między słupami za pomocą krótkich, dostatecznie sztywnych belek stalowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Taki układ rusztowań ma tę zaletę, że odkształcenia jego mogą być dokładnie przewidziane i że wielkość ich nie zależy od kolejności betonowania odcinków przęsła. Należy unikać układania pomostu na belkach ciągłych, gdyż zależnie od kolejności rozmieszczenia obciążeń w ich przęsłach mogą powstać wygięcia różnych wielkości i różnych znaków. Wygięcia te mogą spowodować zarysowania w partiach konstrukcji, w których beton już stężał, a nie został jeszcze sprężony.

Końce belek wystające poza linię podparcia podnoszą się pod obciążeniem przęseł tych belek; aby te przesunięcia nie uszkodziły zabetonowanej konstrukcji, nie należy układać na tych końcach dyli utrzymujących pokrycie pomostu. W wielu przypadkach warunki miejscowe skłaniają do rozstawienia słupów rusztowań w dużych odstępach wzdłuż mostu (uprawnienia budowlane). Wzrost rozpiętości zwiększa ugięcia belek utrzymujących pomost. W tych przypadkach należy sprawdzać, czy podczas sprężania odkształcenia sprężyste belek rusztowań nie wywołują zarysowania betonu. Jeżeli suma momentów wywołanych przez sprężenie i przez oddziaływanie sprężyste rusztowań znacznie przekracza momenty wywołane przez ciężar własny przęseł, to jednocześnie ze sprężaniem należy obniżać rusztowania. Siła sprężająca może bowiem nie wystarczać do przeniesienia momentów od ciężaru własnego przęsła, a jednocześnie może zachodzić potrzeba obniżenia podpór dla uniknięcia rozciągań wywołanych momentami ujemnymi. W takim stanie ciężar betonu powinien być tylko częściowo przeniesiony z rusztowań na ustrój (program egzamin ustny). Przykład ten wskazuje na konieczność koordynacji ustroju rusztowań z przewidywaną kolejnością sprężania oraz przenoszenia ciężaru betonu z rusztowań na konstrukcję przęseł.

Wybór urządzeń

Wybór urządzeń do obniżania rusztowań zależy od tego, czy ciężar betonu może być przeniesiony na przęsła mimo odwrotnych odkształceń sprężystych rusztowań.
Jeżeli sprężenie przęseł unosi je nad pomost rusztowań, to do obniżenia rusztowań wystarczają kliny lub piasecznice umieszczone pod słupami.
Jeżeli do przeniesienia ciężaru betonu na ustrój sprężenie nie wystarcza, to do obniżenia podpór rusztowań należy stosować urządzenia mechaniczne umożliwiające dostatecznie dokładnie stopniowe zmiany poziomu pomostu. Do regulowania poziomów słupów niosących duże obciążenia mogą służyć poduszki Freyssineta lub cylindryczne prasy hydrauliczne.

Program obniżania krążyn jest częścią składową projektu konstrukcyjnego i powinien być równie starannie i szczegółowo opracowany jak projekt, określając wielkości sił wewnętrznych występujących w konstrukcji betonowej i w rusztowaniu w kolejnych fazach jego obniżania (opinie o programie).
Aby nie wywoływać zbędnych momentów ujemnych w przęśle wolnopodpartym, obniżanie rusztowań należy rozpoczynać od środka przęsła, zmniejszając je ku podporom liniowo lub parabolicznie. W innych rodzajach ustrojów przęseł wielkości obniżeń powinny być dostosowane do ich odkształceń wywołanych sprężeniem i ciężarem własnym.
Należy zwracać szczególną uwagę, aby pod belki i słupy rusztowań nie były układane podkładki z miękkiego drewna ulegającego nadmiernym odkształceniom trwałym. Zamiast tych podkładek należy stosować blachy, kształtowniki lub przygotowane zawczasu przekładki z betonu uzbrojonego siatkami drucianymi (segregator aktów prawnych).

Z budową rusztowań wiąże się ściśle program betonowania. Powinien być on oparty na wynikach następujących opracowań:
- obliczeniu odkształceń rusztowań w kolejnych stadiach betonowania,
- wyznaczeniu naprężeń występujących w partiach konstrukcji, których beton już stężał, i naprężeń wywołanych pod wpłwem nanoszenia dalszych partyj masy betonowej.

Ponieważ największe odkształcenia rusztowań występują zwykle przy naniesieniu masy betonowej w środku rozpiętości przęseł, przeto betonowanie należy rozpoczynać, w miarę możności, od środka rozpiętości i prowadzić je równocześnie ku obu podporom (promocja 3 w 1).