Rusztowanie stojakowe

Rusztowanie stojakowe jest najsilniejsze, ale wymaga dużo materiału i robocizny przy ustawianiu. Dlatego stosuje się je raczej przy budowach monumentalnych, gdzie elewacja otrzymuje szczególnie ozdobną wyprawę.

Rusztowania stojakowe wypierane są jednak coraz silniej przez inne systemy, tańsze i szybsze, głównie przez rusztowania drabinowe i z rur stalowych (program uprawnienia budowlane na komputer).
Rusztowania te są używane do wypraw szlachetnych tylko w tym wypadku, gdy wyprawa ta jest łatwa i nie wymaga dużej ilości materiałów (bez gzymsów i pilastrów) oraz przy robotach remontowych elewacji.
Pomost roboczy zawieszony jest tu na linach konopnych lub stalowych o średnicy najmniej 38 mm.

Liny te muszą być zdrowe, czyste, przed użyciem dobrze skontrolowane (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Zawiesza się je na wielokrążku, który umocowany jest na wspornikach. Są to albo krawędziaki o przekroju 12/12 cm, albo okrąglaki o średnicy 15 cm lub też dźwigary dwuteowe nr 14.
Wsporniki te muszą być nie tylko dobrze zamocowane w murze, ale trzeba je przepuścić przez mur i umocować do więźby dachowej lub do stropu. Na linach zawiesza się pomosty o szerokości najmniej 50 cm. Składają się one z poprzecznie, desek pomostowych, odbojnic i poręczy. Zwykłe liny zawieszamy co 2,50 m. Ilość robotników pracujących na rusztowaniu wiszącym wynosi zwykle tyle, ile jest lin. Np. na rusztowaniu może pracować 3 robotników (uprawnienia budowlane).

W Polsce stosuje się drabiny dwóch typów: lżejsze mają boki o przekroju 45/100 mm, cięższe boki o przekroju 57/115 mm. W obu typach szczeble mają przekrój 36/65 mm i odstęp 500 mm. Szerokość użyteczna drabin, czy odstęp w świetle boków wynosi 52 cm, dzięki czemu można łączyć rusztowania drabinowe z obu typów. Co 3,00 m łączy się bo ki przy pomocy śrub zakończonych z jednej strony główką, z drugiej nakrętką. Drabiny rozstawia się przy murze co 2,00 m, umieszczając pod nimi podkładki wyrównujące nierówności gruntu (program egzamin ustny).
Do wysokości 16 m można stawiać drabiny pojedyncze, przy wyższych rusztowaniach nadmiar wysokości musi być zastąpiony drabinami podwójnymi Przedłużenie drabin na zakład. Do łączenia drabin służą tu specjalne klamry.

Rusztowania drabinowe

Na wysokości każdej kondygnacji należy drabinę przymocować do budynku (opinie o programie). Trzeba zrobić oczywiście tak, aby nie przeszkodzić w robotach tynkarskich i nie wbijać haków w mur. Można np. przymocować drabiny do futryn okiennych.
Rusztowania drabinowe usztywnia się krzyżulcami z desek. Najlepiej jest nie przybijać ich do drabin gwoździami, lecz łączyć z nimi
za pomocą specjalnych, łatwo rozbieralnych śrub. Deski pomostowe układa się na szczeblach drabiny.

Mają one grubość do 2 cali. Deski łączy się na zakład 20 cm.
Od strony wewnętrznej przymocowuje się do drabin przy użyciu gwoździ lub drutu deski poręczowe o przekroju 32 x 150 mm.
Rusztowania drabinowe są łatwe w montażu, ustawianie ich wymaga jednak wprawy i ostrożności (segregator aktów prawnych).
Rusztowania stalowe stanowią najbardziej nowoczesną konstrukcję w tej dziedzinie. Wprawdzie są one najdroższe, jednakże okres ich trwania przy należytej konserwacji jest tak długi, że koszt jednorazowego użycia wypada znacznie niższy niż przy innych rusztowaniach.

Przed wojną były rusztowania z rur stalowych prawie nieznane, jednakże obecnie wchodzą one coraz bardziej w użycie i niebawem wyprą niewątpliwie rusztowania drewniane. Tych ostatnich należy poza tym unikać ze względu na znany u nas brak drewna wskutek wyniszczenia lasów.
Konstrukcja rusztowań z rur stalowych jest podobna do rusztowań stojakowych (promocja 3 w 1).

Mamy tu więc słupy (sztandary), maculce, krzyżulce usztywniające, pomost i poręcze. Tylko pomost z odbojnicami jest wykonany z desek, wszystkie zaś inne elementy są z rur stalowych o zewnętrznej średnicy około 50 mm. Przy grubości ścianek około 3,8 mm wypada wewnętrzna średnica rur około 40 mm.