Rybołówstwo pełnomorskie

Tradycyjną gałęzią szwedzkiej gospodarki jest leśnictwo, gdyż ponad połowę pow. kraju zajmują lasy, a w niektórych regionach zalesienie sięga nawet 70-80% (Varmland, Vastman- land. Dalarna, Smaland). W strukturze gatunkowej dominują świerk (48% pow.) i sosna (40%). Rocznie pozyskuje się .55-60 min m’ drewna, z czego większość przeznaczana jest do prze robki. Długie tradycje ma także rybołówstwo; przybrzeżne koncentruje się na wybrzeżu zach. i pd.-wsch. Poławia się gł. śledzie bałtyckie, w mniejszych ilościach dorsze, flądry i szproty. Rybołówstwo pełnomorskie prowadzone jest zwł. na pn. Atlantyku, gdzie poławiane sy gł. śledzie atlantyckie oraz dorsze (program uprawnienia budowlane na komputer).

Górnictwo opiera się przede wszystkim na wydobyciu bogatych rud żelaza, których złoża koncentruj.) się w środk. (Grangesberg, Blólberget, Idkerbergel) i pn. części kraju (rejon Kilimy i Gallivare-Malmberget). Ich wydobycie kształtuje się na poziomie 20-21 min t rocznie (w tym ok. I4 min t z Kiruny). Poza tym wydobywa się rudy metali kolorowych, m.in. miedzi (rejon Falun-Borlange oraz okolice Boliden) oraz cynku i ołowiu (Ammeberg, Grangesberg) (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Niektóre rudy żelaza są bogate w tytan, np. w Taberg, Kramsta, Routevare oraz na wyspie Ulvon. Duże znaczenie mają surowce skalne, wykorzystywane m.in. do produkc ji cementu oraz jako materiał budowlany.

Przemysł elektrotechniczny

W pn. Skanii znajduj.) się złoża węgla kamiennego (uprawnienia budowlane). Przemysł hutniczy dostarcza rocznie ok. 4,8 min t stali oraz 100 tys. t miedzi rafinowanej i 80 tys. t ołowiu. Przemysł od lat 70. ulega radykalnym zmianom strukturalnym. Po zamknięciu stoczni, zredukowaniu zakładów przemysłu metalowego i włókienniczego zaczęły się dynamicznie rozwijać przemysł elektrotechniczny i elektroniczny oraz c heroiczny i celulozowo-papierni czy. Przemysł elektrotechniczny wyspecjalizował się m.in. w produkcji wysokiej jakości maszyn i urządzeń, zwł. silników, turbin, transformatorów, aparatury pomiarowej, środków transportu (elektrowozów, samochodów i samolotów). Ok. 85% produkowanych w Szwecji samochodów osobowych (gł. volvo i saab) przeznacza się na eksport (program egzamin ustny).

Do podstawowych ośrodków przemysłu maszynowego należą: Sztokholm, Gótcborg (samoc hody), ()rebro, Trollh.il- tan (samoloty, samoc hody), Vasleras, Motała, lónkóping, tskilsluna. Na wysokim poziomie jest przemysł drzewny i celulozowo-papierniczy. Pod względem produkc ji tarcicy Szwecja zajmuje ł. miejsce (15 min m¹ - .5% produkcji światowej), w produkcji celulozy - 4 (opinie o programie). Miejsce w świecie (7,2 min I 6,8% produkcji światowej), a w produkcji papieru i tektury - 7. miejsce (9 min I). Najważniejsze tarlaki oraz fabryki celulozy i papieru zlokalizowane są na wybrzeżu Zatoki Botnickiej (okolice Sundswall, Umea, G.ivle) oraz nad jeziorem Wenner (okolice Karlstad). Ponad 60% produkcji drzewnej i celulozowo-papierniczej przeznacza się na eksport (segregator aktów prawnych).

Przemysł chemiczny skoncentrowany jest w środk. i |xl. Szwecji. W Stcnungsund (koło Góteborga) zlokalizowane są jedyne zakłady petroc hemiczne. Kwas siarkowy produkuje się w H.ilsingborg i Rónnskar. Tu też skupiają się gł. ośrodki przemysłu włókienniczego (wełnianego i bawełnianego) i odzieżowego. W świec ie znane są wysokiej jakości produkty ze szkła, pochodzące przede wszystkim z rejonu Smaland (np. Kosta, Cmmaboda, Orrefors). Przemyśl mineralny dostarcza m.in. 2, i mint cementu. Przemysł skupia się w zasadzie w |xl. części kraju, a największe znaczenie mają cukrownic two, mleć zarstwo, |irzemysł tłuszczowy i mięsny. W 1998 wyp rod u kowano I 84 mld kWh energii elektrycznej, z czego 48% (lodziło z elektrowni wodnych, 48% z jądrowych a 7% z cieplnych. Bilans handlu zagranic znego jest dodatni (w 1998 wartość eksportu wyniosła 8.8,8 mld USD, a importu 66,6 mld USD) (promocja 3 w 1).