Rytmiczność produkcji

Przy prawidłowym ustawieniu produkcji elementów budowlanych elementy nietypowe będą stawały się nieekonomiczne - stąd będzie krystalizować się tendencja do maksymalnego stosowania gotowych typowych wyrobów fabrycznych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Rytmiczność produkcji, jaką mogą- rozwinąć zakłady prefabrykacyjne na drodze ustawienia „produkcji na skład”, pozwoli wg bardzo pobieżnych obliczeń na obniżkę robocizny przy wytwarzaniu elementów o ok. 20-40% w zależności od istniejących warunków, poziomu mechanizacji itp. Zatem w zmianie dotychczasowych czynników organizujących produkcję budowlaną należy szukać przyczyny obniżki kosztów inwestycyjnych w przeciwieństwie do stanu istniejącego. Również specjalizację można uzyskać jedynie w warunkach rytmiczności produkcji, co wywoła tak pożądaną poprawę jakościową wyrobów, elementów, a przede wszystkim całych obiektów.
Przyczyny stałego wzrostu kosztów budownictwa wiejskiego.

Postęp techniczny przejawiający się we wszystkich dziedzinanch życia, a zwłaszcza industrializacja, elektryfikacja, motoryzacja i mechanizacja, wywiera zdecydowany wpływ na poziom życia ludności wiejskiej. Przejawem tego są coraz bardziej rosnące wymagania wsi w zakresie potrzeb socjalnych, kulturalnych, higienicznych i ekonomicznych. Dążenie to wyraża się również m. in. wzrostem wymagań programowych budownictwa wiejskiego, w spełnieniu których ludność wiejska widzi możliwość zrównania się pod względem poziomu życia z ludnością miast (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Równocześnie obserwuje się również postęp w dziedzinie techniki uprawy rolnej, polegający m. in. na stosowaniu coraz to sprawniejszych narzędzi, maszyn i urządzeń, co w konsekwencji pociąga za sobą dalsze rozszerzenie wymagań programowych budownictwa.

W tych warunkach notuje się ogólny wzrost kosztów budownictwa, spowodowany z jednej strony większymi niż dotychczas wymaganiami programowymi, a z drugiej zwiększonymi ilościowo i jakościowo potrzebami budowlanymi.
Według opinii szacunkowych koszty budownictwa wiejskiego od roku 1900 do 1960 wzrosły 4-6-krotnie.

Bezpośredni wpływ na wzrost

Bezpośredni wpływ na ten wzrost kosztów wywarły następujące czynniki:
a) wzrost wymagań higienicznych i kulturalnych ludności wiejskiej,
b) standard wyposażenia technologicznego, budowlanego i instalacyjnego,
c) standard wyposażenia wnętrza w meble, urządzenia itp.,
d) stosowane materiały budowlane (w świetle zaostrzonych przepisów przeciwpożarowych),
e) zwiększający się program funkcjonalny i rozwiązania przestrzenne (uprawnienia budowlane).

Tak duży wzrost kosztów budownictwa na wsi tłumaczy się tym, że budownictwo wiejskie w początkach rozpatrywanego okresu cechował ogromny prymityw zarówno programowy jak i materiałowy (program egzamin ustny).
Błędem byłoby sądzić, iż nowe budownictwo wiejskie posiada już w przeważającej większości wszelkie udogodnienia i wygody.
W perspektywie podniesienie ogólnego poziomu socjalnego, społecznego, kulturalnego, a nawet zmianę struktury zawodowej ludności wiejskiej, co wiąże się z postępowymi metodami gospodarki rolnej, należy się liczyć z dalszym wzrostem kosztów budownictwa wiejskiego, wynikającym ze wzrostu standardu ogólnego (opinie o programie).

Wydaje się, że jedynym sposobem uniknięcia dalszego wzrostu kosztów budownictwa wiejskiego jest konieczność przemysłowego wytwarzania elementów, urządzeń i materiałów. Wymaga to stworzenia silnego potencjonalnie przemysłu budowlanego. Przy perspektywie realizacji budownictwa wiejskiego do 1980 roku w ilości około 2 mld m3 różnych budynków w budownictwie uspołecznionym i indywidualnym, przy czym to ostatnie podlegać będzie wymianie w ok. 50% na zupełnie nowe budynki - stworzenie przemysłu budowlanego na potrzeby wsi znajduje pełne uzasadnienie (segregator aktów prawnych).
Potencjalne możliwości obniżki kosztów elementów budowlanych, leżące w przemysłowych metodach wytwarzania, skłaniają do porównań z innymi gałęziami przemysłu.

Otóż np. przemysł samochodowy (przeciętna światowa)A) od roku 1900 do 1962 obniżył przeciętny koszt produkcji samochodu o około 60%, pomimo ogromnego wzrostu standardu i wymagań technicznych na przestrzeni 62 lat. Możliwe to było do osiągnięcia dzięki zastosowaniu przemysłowych (seryjnych) metod wytwarzania, postępu technicznego, nieustannym badaniom i poszukiwaniom naukowym oraz wynalazczości (promocja 3 w 1)..