Schemat produkcji okładzin gipsowych uprawnienia budowlane

Zaprawa gipsowa ze zbiornika 1 wylewa się przez lej na taśmę rozwijającą się z bębna. Na taśmie zostaje ona rozgarnięta na całej szerokości i równomiernie wciśnięta za pomocą wałka 4 między dolną i górną taśmą rozwijającą się z bębna (program uprawnienia budowlane na komputer).

Uformowana w ten sposób taśma posuwa się jeszcze przez około 10 minut na taśmie gumowej i zostaje pocięta nożem. Czasu tego wystarczy do związania gipsu. Dalej taśma tynku przesuwa się na samych już tylko wałkach i podlega automatycznemu przecinaniu przez nóż. Uzyskuje się w ten sposób płyty o szerokości 1,2 m i długości 3 m odpowiedniej do wysokości pomieszczeń. Stąd płyty podawane są automatycznie na wałkach do suszarni, gdzie w temperaturze 160°C podlegają suszeniu w ciągu 45 min (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Pozostaje w nich po tym tylko około 0,5% wody. Z suszarni płyty poddawane są automatycznie na wózki, które przewożą je do składu. Całe urządzenie jest dość proste. Produkcja płyt wynosi 15 000 m2 dziennie.

Nie należy stosować zwykłych okładzin gipsowych na zewnątrz budynku oraz w pomieszczeniach ze zwiększoną wilgotnością, jak łaźnie, łazienki, pralnie, ustępy publiczne itp. Okładzina zastępująca tynki powinna mieć warstwę licową kartonu gęstą, nadającą się do bezpośredniego malowania i oklejania tapetami. Okładzina przeznaczona do wilgotnych pomieszczeń powinna mieć warstwę licową z kartonu uodpornioną na działanie wody przez nasycenie bitumami (uprawnienia budowlane).

Wytrzymałość na zginanie w kierunku walcowania 35-H-45 kG/cm2, w kierunku poprzecznym 15H-20 kG/cm2. Okładziny są dość giętkie, nadają się do okładania nimi powierzchni walcowych. W Polsce płyty te noszą nazwę „suchego tynku” bądź też płyt „Nida Gips”.

Wymiary płyt

Wymiary płyt wynoszą: grubość 9 i 13 mm (odchyłka ±0,5 mm), szerokość - 1000 mm, długość = 2850 -i- 4000 mm. Ciężar 1 m2 płyty równy jest grubości płyty wyrażonej w mm - tzn. 9 kG i 13 kG (program egzamin ustny). Płyty „Nida Gips” produkowane są w dwóch gatunkach różniących się między sobą rodzajem oraz ilością uszkodzeń powierzchni płyt. Płyty te mają mały ciężar objętościowy, dość znaczną wytrzymałość na gięcie, źle przewodzą ciepło i dźwięki oraz są elastyczne.

Do wad tych płyt należy zaliczyć: małą odporność na uderzenia i wstrząsy, wrażliwość na wilgoć oraz możliwość rozwarstwienia kartonu przy obciążeniu zginającym w szczególności płyt zawilgoconych (opinie o programie). Płyty znajdują zastosowanie na podsufitki stropów i stropodachów, na prefabrykowane ścianki działowe, do wykonywania wewnętrznej warstwy lekkich ścian osłonowych, do wykonywania wyciągów wentylacyjnych itp. Okładzina zastępująca tynk i warstwę wykończeniową ściany. Ten rodzaj okładziny ma na stronie licowej kartonu desenie bądź rysunki imitujące drewno, naniesione sposobem drukarskim lub fotograficznym. Okładzina stanowiąca podłoże pod tynk ma warstwę licową kartonu szorstką i dziurkowaną w celu uzyskania dobrej przyczepności obrzutki tynkowej.

Okładzina ta może być przyklejana do ścian zaprawą gipsową bądź też może być przybijana do drewna gwoździami. Grubość okładziny 6H-12 mm, szerokość 0,4-h0,8 m, długość 0,8-4-1,2 m. Posadzki bez spoinowe (jastrychy) wykonane z estrichgipsu i odpowiednio konserwowane, odznaczają się małą ścieralnością, elastycznością i dźwiękochłonnością (segregator aktów prawnych). Są ponadto dość odporne na działanie olejów, benzyny, smarów i zasad, a przy tym tanie. Z estrichgipsu mogą być wykonywane również podkłady pod podłogi z innych materiałów (winyleum, gumolit, płytki PCW itp.).

Z estrichgipsu wykonywane są również płyty o wymiarach 30 X 30 X X 3 cm, bądź 40 X 40 X 3 cm, które stosuje się jako prefabrykowany podkład pod nakładziny. Skałodrzew (ksylolit). Spoiwo magnezjowe z wypełniaczem z trocin bądź z mączki drzewnej daje tworzywo, które nosi nazwę skałodrzewu bądź ksylolitu. Zazwyczaj ze skałodrzewu wyrabiane są płytki podłogowe o wym. 20 X X 20 X 2 cm, ale również wykonuje się podłogi bezspoinowe. Części metalowe stykające się ze skałodrzewem należy zabezpieczyć przed korozją.

Ciężar objętościowy skałodrzewu wynosi 1,0-v-1,25 T/m3, wytrzymałość na ściskanie 200-^350 kG/cm2, zaś współczynnik przewodności cieplnej 1 = 0,l-f-0,25 kcal/mh°C (promocja 3 w 1).