Ściany budowli

Przy obiektach, do których nie ma dostępu ze wszystkich stron, lub przy ograniczonych przestrzeniach roboczych nie można zastosować izolacji nakładanych od zewnątrz. Wówczas należy najpierw wykonać izolację na ściankach pomocniczych i dopiero potem wykonać ściany budowli w ten sposób, aby przylegały do uprzednio wykonanej izolacji (patrz 34.3.2). Izolacja od zewnątrz ma tę zaletę, że przed jej wykonaniem możliwy jest dostęp do zewnętrznych powierzchni ścian bocznych. Ułatwia to przy konstrukcji betonowej lub żelbetowej wykrycie i usunięcie miejsc nie wypełnionych betonem (raków), które powodują obniżenie trwałości izolacji (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przy wykonywaniu izolacji na ściankach pomocniczych możliwość ta odpada. Dlatego wykonanie betonu wymaga wyjątkowej staranności. Następna wada
izolacji wykonywanej na ścianach pomocniczych polega na tym, że gotowa izolacja w okresie przejściowym jest odsłotnięta i podczas wykonywania części konstrukcji bezpośrednio stykających się tą izolacją łatwo może ona ulec uszkodzeniu, szczególnie jeśli ściany boczne mają być wykonane w konstrukcji żelbetowej. Dlatego roboty te powinny być wykonywane pod nadzorem, bardzo starannie i ostrożnie (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Bezpośrednio przed wzniesieniem ścian bocznych należy jeszcze raz skrupulatnie sprawdzić, czy powłoki izolacyjne nie zostały uszkodzone. W tym czasie, gdy izolacja jest odkryta, istnieje też, zwłaszcza w okresie letnim, niebezpieczeństwo obsunięcia się izolacji, czemu można zapobiec przez natychmiastowe wykonanie pomocniczej warstwy ochronnej.

Pomocnicza warstwa ochronna zabezpiecza też izolację przed uszkodzeniami zewnętrznymi podczas wykonywania dalszych robót budowlanych do zabetonowania konstrukcji włącznie (uprawnienia budowlane).
Warstwę ochronną w tym przypadku najwygodniej jest wykonać z klinkieru lub dobrze wypalonej cegły na zaprawie cementowej. Można też ją wykonać z wyprawy cementowej na siatce lub z betonu, lecz wówczas istnieje raczej większa możliwość uszkodzenia izolacji przy nakładaniu warstwy ochronnej (program egzamin ustny).

Promień krzywizny

Szczególnie wrażliwe na uszkodzenia mechaniczne są folie z tworzyw sztucznych. Przy zastosowaniu takiej folii wykonanie pomocniczej warstwy ochronnej staje się konieczne nie tylko na powierzchniach poziomych, ale również i na ścianach pionowych (opinie o programie).
Również gdy izolacja wykonywana jest od zewnątrz, z reguły dolną część pionowej izolacji w połączeniu z izolacją poziomą stopy wykonuje się na ścianie pomocniczej. Przejście od izolacji stopy do izolacji ściany i równocześnie przejście od izolacji na ścianie pomocniczej do izolacji nakładanej od zewnątrz. W tym celu wznosi się na podłożu betonowym, przeznaczonym pod izolację stopy, ścianę murowaną z cegły o grubości 1/2 cegły.

Ściana ta powinna być oddzielona od betonowego podłoża paskiem cienkiej papy bez powłoki. Dzięki temu ściana pomocnicza, pracująca jako warstwa ochronna, zostanie później również w dolnej części silnie dociśnięta wskutek parcia ziemi, mając przy tym możność prawie zupełnie swobodnego poziomego przesuwania się po warstwie papy.
Dolna część ściany z cegły do poziomu górnej powierzchni betonowej płyty fundamentowej powinna być wymurowana na zaprawie cementowej i otynkowana, górną natomiast część na wysokość ok. 4-5 warstw cegieł, w obrębie przyszłego połączenia izolacji wykonywanej na ścianie pomocniczej z izolacją wykonywaną od zewnątrz, należy wymurować na zaprawie wapiennej i również otynkować (segregator aktów prawnych).

Użycie zaprawy wapiennej do murowania górnej części jest konieczne ze względu na łatwość rozebrania tej części ściany. Naroże pomiędzy betonem podłoża a ścianą należy zaokrąglić zaprawą cementową. Promień krzywizny zaokrąglenia powinien wynosić co najmniej 6 cm (zaleca się 10 cm), aby ostatnia górna warstwa papy nie miała zgięcia o promieniu krzywizny mniejszym niż 4 cm (zaleca się 8 cm). W obrębie wyokrąglonego naroża wykonuje się styk izolacji (poziomej) stopy i (pionowej) ściany w ten sposób, że pierwszą dolną warstwę izolacji stopy wyprowadza się na ścianę na wysokość co najmniej 15 cm, a na nią nalepia się pierwszą spodnią warstwę izolacji ściany (promocja 3 w 1).