Sieć spoin

Przewaga układania polega na tym, że doświadczony wykonawca ma możność lepszego dostosowania mozaiki do otaczających warunków, dobierając farby o takich odcieniach i natężeniu, aby obraz korzystniej wyglądał przy danym oświetleniu i całkowicie harmonizował z całością (program uprawnienia budowlane na komputer).
Przy układaniu mozaiki brzegi kamyków po stronie licowej lak dociera się w pewnych wypadkach, aby ściśle przylegały do siebie; w innych wypadkach zostawia się między nimi szpary, które wypełniane są zaprawą cementową. W ornamentach, napisach itp. spoiny na ogół nie szpecą wyglądu, raczej podkreślają oryginalność mozaiki. W mozaice tworzącej odrazy (malarskiej) sprawiaj ą one z bliska wrażenie nieprzyjemne, ale z daleka zacierają się i są mniej widoczne.

Spoiny można uczynić mało dostrzegalnymi za pomocą zaprawy cementowej zabarwionej pod kolor smalty. Gęsta sieć spoin odbiera farbom czystość i intensywność; z tego względu lepiej jest układać mozaikę dekoracyjną z dużych kamyków, ale tylko w wypadku, kiedy mozaika widziana jest z dużej odległości (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Mozaiki przenośne wyrabia się różnymi sposobami. W celu odtworzenia subtelnych wzorów oryginalnych sporządza się ramkę metalową z mocno wmontowaną w nią płytą kamienną lub metalową posmarowaną olejem; formę tę wypełnia się gipsem alabastrowym lub zwykłym do poziomu ramki, następnie przenosi się rysunek lub nawet kopię oryginału w kolorach. Wybierając stopniowo gips aż do płyty, mocuje się w powstałych wgłębieniach smaltę na zaprawie zarobionej olejem1). W trakcie układania mozaiki należy sprawdzać wykonanie z wyginałem (uprawnienia budowlane).

W innych wypadkach zwłaszcza przy dużych mozaikach, utwierdza snę prowizorycznie na mieszaninie mączki marmurowej z klajstrem (masę tę można zmoczyć wodą); po ułożeniu na mozaikę nakleja się muślin lub płócienną kalkę, przewraca się licem na dół, zdejmuje się deskę z ramą i po zmoczeniu wodą oddziela się mozaikę. Jeżeli rozmiary jej są zbyt wielkie (do transportu) dzieli się ją na kilka części, które zalewa się zaprawą cementową po obramowaniu ich drewnianymi listwami.

Osadzenie mozaiki

Po dostarczeniu części na miejsce mocuje się je na powierzchni pokrytej warstwą świeżej zaprawy cementowej, starannie dopasowuje do siebie brzegami, po czym zwilża się i usuwa (program egzamin ustny).
Inny uproszczony sposób układania przenośnych mozaik, tzw. sposób odwróconego składania, stosowany jest do prostych dekoracyjnych kompozycji lub do ornamentów, napisów itp. Popiera on na tym, że rysunek oryginału przenosi się na kalkę lub na arkusz grubego papieru (wielkie kompozycje rozbija się na kilka arkuszy), ołówkiem obrysowuje się poszczególne miejsca odpowiadające różnym kolorom oryginału i nakleja się na nich klajstrem smaltę odpowiednich kolorów; złożony arkusz otacza się drewnianą ramką i zalewa zaprawą cementową (opinie o programie).

Po stwardnieniu płytę przewraca się i zmywa się papier.
Do mocowania mozaiki dekoracyjnej używany jest obecnie cement portlandzki (segregator aktów prawnych).
Co się tyczy osadzenia mozaiki na miejscu, to oprócz umocowana na ścianie zaprawą cementową mozaikę wstawia się w specjalne wnęki, otacza stalowymi ramkami lub mocuje się klamrami. Przy ustawianiu wielkich mozaikowych panneau należy stosować stalowe zbrojenia i betonowy podkład.

Na 1 m- mozaiki zużywa się około 20 kg smalty, od 20 do 30 kg cementu, a zależnie od grubości płyty około 0,04m3 piasku, około 1,25 kg stali okrągłej i drutu o średnicy 0,3 mm.
Na złożenie 1 nr dekoracyjnej mozaiki potrzeba 25-30 i więcej dni roboczych. Na sporządzenie i ułożenie zbrojenia, zarobienie zaprawy cementowej i zalanie mozaiki zużywa się dnia roboczego.
Zaprawę terrazzową szlifuje się normalnie po upływie 3-4 dni od jej ułożenia. Wcześniejsza obróbka powierzchni powoduje wyłuskiwanie kruszywa, późniejsza zaś komplikuje i utrudnia szlifowanie ‘wskutek dużej twardości powierzchni (promocja 3 w 1)..