Siła pociągowa

Dzięki wpływom z pd., umiejętności uprawy roślin, lepienia naczyń, wznoszenia kopców nad mogiłami stały się udziałem osiadłych m.in. na obecnych terenach Stanów Zjednoczonych ludów paleolitycznych, tworzących kultury Anasazi, Mogollon, Hohokam, Patayan, Cochis, Hopewell, Adena, Missisipi, Pueblo. Znane cywilizacje mezoamerykańskie zaskakują swoistym kontrastem kulturowym. Mimo zakładania wielkich ośrodków miejskich (m.in. Teotihuacan, Tenochtitlan, Tula, Monte Alban, Palenque, Chichen Itza), mimo wykształcenia pewnych struktur społecznych i państwowych oraz systemów prawnych i religijnych, mimo używania pisma i kalendarza, czemu towarzyszył rozwój rzemiosła i sztuki abstrakcyjnej, tamtejsze społeczności tkwiły nadal w młodszej epoce kamienia (program uprawnienia budowlane na komputer).

Miedź i brąz były wprawdzie znane Olmekom czy Majom, niemniej surowcami, z których wytwarzano narzędzia, pozostawały niezmiennie kamień i drewno. Doceniano znaczenie irygacji stosowanej w uprawie roślin, nie znano natomiast orki (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Aż do przybycia Europejczyków w XVI w. hodowla (poza pszczołami, indykami i psami), zwł. wykorzystanie zwierząt w charakterze siły pociągowej, pozostawały dla Amerykanów tajemnicą. Mieszkańcy ogromnych obszarów dzisiejszych Stanów Zjednoczonych i Kanady nie zmienili myśliwskiego trybu życia od pocz. holocenu aż do XIX w. Ameryka, z którą zetknęli się konkwistadorzy, miała za sobą bogatą przeszłość. Zamieszkiwali ją sukcesorzy wielkich cywilizacji prekolumbijskich oraz ludy indiańskie wierne ukształtowanym przed tysiącleciami tradycjom myśliwskim (uprawnienia budowlane).

Etap migracji

Nowy rozdział dziejów Ameryki Północnej rozpoczął okrzyk Rodrigo de Triana „Ziemia!", który rozległ się z pokładu „Finty" 12 października 1492. Nezahualcóyolt, poeta i władca jednego z azteckich miast-państw, Texcoco, napisał: „Przelotna wspaniałość świata jest jak wierzba zielona […] w końcu ostra siekiera ją zetnie, wiatr północny zwali". Aztekowie apogeum świetności mieli już za sobą, „wiatr północny" nadciągał w postaci trzech hiszpańskich okrętów. Rozpoczął się drugi, decydujący o dalszych dziejach kontynentu, a trwający właściwie do dziś etap migracji do Ameryki Północnej (program egzamin ustny).

Dla pokoleń Europejczyków odkrywcą Ameryki był Włoch w służbie korony hiszpańskiej - Krzysztof Kolumb. Nie zmieni tego fakt docierania do wysp i stałego lądu amerykańskiego na długo przed 1492 podróżników z różnych części świata. Przed Kolumbem zawijali tam wikingowie, którzy w latach 80. X w. założyli osady na Grenlandii, a na początku XI stulecia - na Nowej Fundlandii i u ujścia Rzeki Św. Wawrzyńca (osadnictwo grenlandzkie przetrwało do schyłku średniowiecza, kanadyjskie zaniknęło wcześniej) (opinie o programie). Dopatrując się negroidalnych rysów w posągach olmeckich, niektórzy przypuszczają, że część Olmeków przybyła do Ameryki Północnej z Afryki (segregator aktów prawnych).

Tak jak w przypadku wikingów, pierwszą zdobyczą Kolumba w Ameryce były wyspy - Bahamy, Kuba, Haiti (Hispaniola), Antigua, obecne Antyle Holenderskie, Gwadelupa, Wyspy Dziewicze podczas pierwszej podróży (1492-1493), Dominika, Puerto Rico, Jamajka, Saint Kitts i Nevis w trakcie drugiej (1493-1496), Trynidad, Grenada, Saint Vincent, Grenadyny i Kajmany podczas trzeciej (1498-1500) oraz Saint Lucia i Martynika w trakcie ostatniej (1502- -1504). Z początkiem XVI w. amerykańskie „Eldorado" otworzyło się dla Europejczyków. W ślad za pierwszym rekonesansem morskim poszła planowa polityka Madrytu. Pozyskano nowe ziemie, w tym półwysep Floryda (1513) i tereny Meksyku (1519-1521), podporządkowując je bezpośrednio metropolii. W 1535 powstało wicekrólestwo Nowej Hiszpanii obejmujące posiadłości hiszpańskie znajdujące się na pn. od Przesmyku Panamskiego i Karaiby (promocja 3 w 1).