Siła sprężająca w konstrukcji

Jeśli po sprawdzeniu i należytym zabezpieczeniu przed korozją istniejących kabli można na nie przekazać część wymaganej siły sprężającej, to zewnętrzne kable dodatkowe należy zaprojektować jedynie na uzupełnienie potrzebnego stanu sprężenia dźwigara. W innych przypadkach, tj. gdy zabezpieczenie i dalsza praca istniejących kabli nasuwają wątpliwości, trzeba dodatkowymi kablami wywołać pełną siłę sprężającą w konstrukcji (program uprawnienia budowlane na komputer).

W każdym razie siła naciągu dodatkowych kabli zewnętrznych wraz z siłą sprężającą istniejących kabli wewnętrznych nie może spowodować przekroczenia dopuszczalnych naprężeń ściskających w betonie dolnego pasa dźwigara. Gdyby bowiem po pewnym czasie nowe rysy i ugięcia dźwigara wskazywały na postępujący w dalszym ciągu proces niszczenia kabli wewnętrznych, to istnieje możliwość doprężenia konstrukcji przez uzupełniające napięcie kabli zewnętrznych.

Ze względów techniczno-wykonawczych, dla takiego sposobu wzmocnienia najodpowiedniejsze są kable prętowe o zakotwieniach śrubowych. Składa się je z odcinków długości 6-12 m, o średnicach przekroju do 30 mm. Kable takie pozostają odkryte, a ich zabezpieczenie antykorozyjne uzyskuje się za pomocą powłoki ochronnej, jak przy konserwacji zwykłych ściągów w dźwigarach stalowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Za odpowiednią do dokonania naciągu podaje się prasę naciągowo-kotwiącą typu „Żuk”, o ciężarze nie przekraczającym 60 kG [5J.

W celu umożliwienia zakotwienia kabli zewnętrznych należy na czołowych powierzchniach dźwigarów osadzić elementy oporowe w postaci płyt żebrowych lub obejm z blach stalowych, co daje się wykonać bez rozbierania płyt przekrycia dachowego i do czego nie stanowią przeszkody istniejące zakotwienia kabli wewnętrznych.
Naprawa konstrukcji żywicami epoksydowymi. Zastosowanie klejów z żywic epoksydowych do łączenia elementów prefabrykowanych i do naprawy uszodzeń konstrukcji datuje się od drugiej wojny światowej (uprawnienia budowlane).

M.in. można tu wymienić naprawę tą metodą licznych pęknięć konstrukcji ścian nadbrzeża w porcie Los Angeles w USA oraz uszkodzonych w 1960 r. przez tajfun „Isewan” w Japonii tamy Yuta i filarów mostu „Kanzaki”. W Grecji w 1962 r. dokonano naprawy żelbetowego mostu „Aischelos”, wykonując zastrzyki z żywic epoksydowych w wąskie szczeliny jego pęknięć. Również dobre rezultaty osiągnięto w Anglii i Francji, stosując do naprawy uszkodzeń konstrukcji kleje epoksydowe.

Żywice epoksydowe

Uruchomienie krajowej produkcji żywic epoksydowych, tzw. Epidianu, umożliwia jego wykorzystanie do napraw konstrukcji uszkodzonych. W szczególności tworzywa klejowe nadają się do wypełnienia szczelin powstałych na skutek pęknięć w belkach żelbetowych, sprężonych, słupach, ścianach itp., w których zbrojenie przenosi naprężenia rozciągające (program egzamin ustny).

Kleje te mogą być stosowane również do elementów betonowych, pracujących w przekrojach sklein na ściskanie i ścinanie, a także na niewielkie rozciąganie, w granicach naprężeń dopuszczalnych dla betonu (opinie o programie).
Jeśli chodzi o cechy charakterystyczne stosowanych u nas tworzyw klejowych, mogące mieć wpływ na pracę połączeń klejonych, to trzeba wymienić małą zdolność tych tworzyw do odkształceń plastycznych, co zresztą (wobec ich wysokiej wytrzymałości na rozciąganie) nie ma istotnego wpływu na prawidłowo wykonane połączenia elementów betonowych. Jednak należałoby zachować ostrożność w stosowaniu klejonych połączeń elementów znajdujących się pod działaniem obciążeń dynamicznych, a przede wszystkim udarowych, szczególnie wówczas, gdy sklejane powierzchnie są niewielkie (segregator aktów prawnych).

Poza tym, wobec stosunkowo krótkiego jeszcze okresu naszych doświadczeń ze stosowaniem krajowych klejów epoksydowych, sprawa trwałego zachowania ich własności nie mogła być dotąd dokładnie sprawdzona i zagwarantowana. Zagraniczni producenci żywic epoksydowych podają, że w okresie wieloletnim może nastąpić zmniejszenie wytrzymałości klejów o co najwyżej kilka do kilkunastu procent. Wobec wysokich wytrzymałości klejów stosowanych do złączy, taki ubytek nie powinien mieć istotnego znaczenia dla pewności i trwałości skleiny w elementach łączonych (promocja 3 w 1).