Silosy prefabrykowane

Silosy prefabrykowane wykonuje się z elementów żelbetowych, łączonych między sobą podczas montażu za pomocą spawania. Szczeliny najlepiej jest wypełniać zaprawą z cementu bezskurczowego lub nawet ekspansywnego (program uprawnienia budowlane na komputer). Dobre wyniki można uzyskać stosując płynną zaprawę, która szczelnie wypełnia styk, a następnie poddając zaprawę odpowietrzaniu zmniejszającemu stosunek wic, a przez to powodującemu wzrost wytrzymałości i zmniejszenie skurczu.

Silosy sprężone odcinkami kabla różnią się od zwykłych żelbetowych przede wszystkim pilastrami, wystającymi na powierzchni zewnętrznej i służącymi do kotwienia poszczególnych odcinków kabla. Liczba pilastrów zależy od podziału obwodu silosu na odcinki. Kable mogą przebiegać na zewnątrz ściany silosu lub wewnątrz w rurkach (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W zależności od gładkości ściany oraz staranności wykonania mamy różny współczynnik tarcia, a więc i straty naciągu kabla. Istnieją jeszcze inne sposoby zmniejszenia tarcia, między innymi często u nas stosowany sposób podkładania pod kable odcinków prętów 5-7-10 mm.

Przy mniejszym współczynniku tarcia i mniejszej średnicy dzieli się obwód na mniejszą liczbę odcinków. Najmniej daje się 2 odcinki, zwykle jednak więcej. Aby sprężenie ściany było możliwie równomierne konstruuje się dwa razy więcej pilastrów niż odcinków kabla. Pozwala to na mijankowe kotwienie odcinków kabla, wtedy - co drugi odcinek jest zakotwiony, a co drugi przebiega swobodnie (uprawnienia budowlane).
Wymiary pilastrów, tj. szerokość i występ zależne są od sposobu ułożenia kabla (w środku lub na zewnątrz) oraz od średnicy silosu. Zazwyczaj trasę zakończenia odcinka kabla wyprowadza się jako proste styczne do okręgu koła przy krawędziach pilastra, wyjątkowo - jako lekko odgięte na zewnątrz przy bardzo dużej średnicy silosu.

Występ pilastra

Występ pilastra jest podyktowany koniecznością umieszczenia bloków kotwiących (program egzamin ustny). Można ten występ zmniejszyć przez wcięcie się w ścianę silosu w miejscach założenia bloków kotwiących. W tym przypadku ze względu na osłabienie ściany należy sprawdzić, czy przy pustym silosie w chwili sprężania nie nastąpi przekroczenie naprężeń dopuszczalnych na ściskanie. Praca silosu w czasie eksploatacji jest już prawidłowa, gdyż po sprężeniu wycięcia zabetonowuje się i trzeba tylko zabezpieczyć dobrą współpracę dobetonowanej części przez wypuszczenie strzemion.
Przy kablach prowadzonych wewnątrz ściany pilastry wypadają bardzo szerokie, a więc zużywają dużą ilość betonu (opinie o programie).

Przy większych średnicach zmniejszenie tej szerokości możemy uzyskać - jak wspomniano - przez odgięcie końców kabli na zewnątrz lub wcięcie się w ścianę.
Przy kablach biegnących na zewnątrz w silosach o małej średnicy pilastry wypadają zbyt wystające. Stosuje się wtedy wyprowadzenie stycznej w połowie występu pilastra. Szerokość pilastra zależy od wytrzymałości betonu i podyktowana jest siłą ścinającą, działającą pomiędzy poszczególnymi kablami. Powierzchnia pilastra na zewnątrz może być płaska, wklęsła lub specjalnie ukształtowana ze względów architektonicznych lub konstrukcyjnych, gdy np. jest on przedłużeniem słupów podpierających silos (segregator aktów prawnych).

W ścianie silosu przy pilastrach powstają dosyć znaczne siły i momenty spowodowane zmianą grubości ściany, mimośrodowym ułożeniem kabli w stosunku do przekroju oraz powiększeniem liczby kabli na szerokości pilastra. Z tego powodu pilaster oraz sąsiednie odcinki ściany muszą być dodatkowo zbrojone.

Za granicą stosuje się także kable nie wymagające pilastrów. Poszczególne odcinki kabla napręża się wówczas w oparciu o przekrój poprzeczny ścianki
i następny odcinek dołącza się za pomocą łączników śrubowych. Przy zamykaniu obwodu konieczne jest jednak wykonanie jednego pilastra wystającego, ewentualnie ukrytego (promocja 3 w 1).