Ziarna cementu

Żel skleja ziarna cementu, a w zaprawie ziarna piasku, przy czym masa zatraca własności plastyczne (wiązanie). Następnie wydzielone koloidy Ca(OH)2 oraz uwodnionego glinianu wapniowego przybierają postać krystaliczną. Kryształy tworzą spilśnioną masę przenikającą żel uwodnionego krzemianu dwu wapniowego, pozostającego w postaci koloidalnej, i zrastają się ze sobą. Z drugiej strony zachodzi równocześnie zagęszczenie żelu uwodnionego krzemianu wapniowego (program uprawnienia budowlane na komputer).

Następuje to wskutek częściowego odparowania wody, jeśli proces odbywa się na powietrzu, oraz wskutek przenikania wody w głąb ziarn cementu i dalszej reakcji.
Procesy tworzenia się żelu, jego zagęszczania się oraz krystalizacji, jak również dodatkowe procesy wiązania CO-2 przez beton powodują twardnienie cementu lub betonu i ich zamianę na sztuczny kamień (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Przytoczony przebieg- reakcji jest jednym ze sposobów wyjaśnienia chemizmu procesu wiązania i twardnienia cementu portlandzkiego.
Pierwsza fabryka cementu portlandzkiego w Polsce została zbudowana w roku 1857 w Grodźcu koło Będzina, a więc o 13 lat wcześniej niż pierwsza fabryka cementu zbudowana w Stanach Zjednoczonych. Cementownia ta produkowała 4000 ton cementu rocznie.

W roku 1887 zbudowano w Łazach koło Zawiercia cementownię wyposażoną w dziewięć pieców szybowych (uprawnienia budowlane).
W roku 1885 zbudowana została cementownia w Bonarce koło Krakowa. W roku 1889 uruchomiono cementownię Goleszów na Śląsku Cieszyńskim, a w roku 1894 - cementownię Firlej w Lublinie. W następnych latach powstało kilka mniejszych cementowni, które nie utrzymały się jednak długo. Wszystkie te cementownie posiadały piece szybowe.

W czasie od 1911 do 1914 roku powstają dalsze nowoczesne cementownie wyposażone w piece obrotowe i stosujące metodę mokrą (program egzamin ustny). Powstają cementownie Górka w Sierszy, Roś koło Wołkowyska, Wiek w Ogrodzieńcu i Firlej w Rejowcu, których łączna produkcja przed pierwszą wojną światową wynosiła 650 tysięcy ton cementu rocznie.
W okresie międzywojennym, poza odbudową zniszczonej cementowni Firlej w Rejowcu, zbudowana została cementownia Saturn w Zagłębiu Dąbrowskim.

Przemysł cementowy

Cementownie polskie w tym okresie głównie produkowały cement portlandzki zwykłym oraz w pewnej ilości cement przedni o drobniejszym przemiale i wyższej wytrzymałości.
W Łaziskach na Górnym Śląsku zakłady Elektro produkowały cement glinowy (opinie o programie).
Po roku 1945 przemysł cementowy przystąpił do odbudowy zniszczonych cementowni (cementownie: Groszowice, Piast, Nowa Wieś w Opolskiem oraz Podbrodzie położone dalej na zachód).

W roku 1949 produkcja cementu osiągnęła 2,3 miliona ton cementu rocznie, a więc znacznie więcej niż przed wojną. W końcu planu sześcioletniego produkcja osiągnęła 3,8 miliona ton rocznie. Stale wzrastają możliwości produkcyjne przemysłu cementowego. Odbudowana została cementownia Odra w Opolu. Wybudowana została nowa cementownia Wierzbica. W końcowej fazie budowy znajduje się cementownia Wiek II oraz wielka przemiałownia klinkieru cementowego na Żeraniu w Warszawie, a ponadto projektowane są dalsze.
Po zrealizowaniu zamierzonych inwestycji produkcja cementu wzrośnie z obecnych 3,5 do 5 milionów ton rocznie (segregator aktów prawnych).
Przemysł cementowy produkuje cement portlandzki 250, 350 i 400, cement murarski 150, cement hutniczy 250, cement szybkosprawny 400, cement ekspansywny.

W przygotowaniu jest produkcja: cementu gipsowo-żużlowego, cementu anhydrytowego,
cementów specjalnych do budowli wodnych, cementów białych i kolorowych licowych.
Własności chemiczne, fizyczne i wytrzymałościowe cementów produkowanych w Polsce oraz ich metody badań regulują odpowiednie normy (promocja 3 w 1).

Najistotniej wpływają na jakość cementu, stopień zmielenia, czas wiązania, stałość objętości oraz cechy wytrzymałościowe (wytrzymałość na ściskanie i zginanie) zaprawy normowej (1 część cementu + 1 część piasku normalnego drobnego 4- 2 części piasku normalnego grubego ł 0,6 części wody w jednostkach ciężarowych).
Dokładne metody badań podano w odnośnych normach PN oraz w podręcznikach z zakresu metod badań i technologii betonu.