Silosy żelbetowe

W niektórych przypadkach stosuje się dwa rodzaje elementów, z których jedne są elementami nośnymi, a drugie elementami wypełniającymi. Pewną odmianą prefabrykacji są także pustaki, będące jakby straconym deskowaniem, w którym układa się zbrojenie poziome i pionowe, a następnie betonuje (program uprawnienia budowlane na komputer).
Wymienione wyżej sposoby podziału nie mogą być oczywiście stosowane w każdej konstrukcji.

Silosy żelbetowe montuje się z pierścieni lub ram poziomych, z elementów poziomych i z pustaków. W elementach tych istnieje zawsze zbrojenie, które przejmuje rozciąganie w kierunku poziomym, a mianowicie: nieprzerwane zbrojenie w pierścieniu, łączniki-słupki wykonane na mokro i elementy poziome, a przy stosowaniu pustaków zbrojenie układane w czasie montażu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
W silosach sprężonych możemy stosować także i pozostałe systemy, gdyż na rozciąganie pracują kable lub struny, a ewentualne łączniki potrzebne są tylko w celu zmontowania konstrukcji. Dla przejęcia momentów poziomych w silosach żelbetowych daje się odpowiednio silne połączenia spawane lub dodatkowe zbrojenie, natomiast w silosach sprężonych stosuje się niekiedy dodatkowo sprężenie pionowe kablami (uprawnienia budowlane).

Przy większych elementach można zmniejszyć zużycie betonu i stali przez wykonanie płyt panwiowych, których grubość płyty odpowiada wymaganej grubości ściany, a żebra pracują na momenty powstające podczas transportu i montażu. W silosach prostokątnych i wielobocznych stosuje się elementy panwiowe lub fałdowe w celu przejęcia momentów poziomych, powstających tam obok sił rozciągających.
Elementy fałdowe wprowadzone przez Reimberta we Francji znalazły duże zastosowanie przy budowie silosów na zboże.

Wykonuje się je o długości do 3,75 m; przy wysokości fałdy 30 cm mają ściankę grubości 4 cm, przy wysokości fałdy 40 cm - 5 cm. Elementy mają wypuszczone zbrojenie, które kotwi się w słupach-łącznikach, wykonywanych na mokro w deskowaniu przestawnym.

Deskowanie

Deskowanie może być częściowo zastąpione przeponami, wykonanymi w końcach elementów, które jednak utrudniają wykonawstwo. Elementy układa się na zaprawie, układ styków jest korzystny, gdyż materiał wypełniający dociska elementy do siebie (program egzamin ustny). Do ścian zewnętrznych i wewnętrznych stosuje się te same elementy. Z jednego typu elementów można montować silosy jednokomorowe i wielokomorowe.
Trudnym konstrukcyjnie elementem silosu jest lej. Ostatnio coraz częściej przy silosach okrągłych stosuje się leje stalowe, w których blacha pracuje dwukierunkowo i przez to o wiele korzystniej od zbrojenia pracującego tylko w jednym kierunku. W lejach silosów prostokątnych lub wielobocznych stosuje się nadal żelbet (opinie o programie).

Mniejsze leje wykonuje się jako prefabrykat na dole, dokładnie pod miejscem jego wbudowania, następnie podnosi się dźwigiem lub prasami hydraulicznymi i zabetonowuje się wieniec oparty na słupach, w który wpuszczone są pręty z leja. Przy większych lejach wykonuje się elementy trapezowe z wypuszczonymi na bokach prętami - składa się je na rusztowaniu i łączy za pomocą spawania lub przez zalanie betonem. Przy silosach składanych z pierścieni i opartych na leju daje się także leje składane z pierścieni.
Silosy sprężone. Silosy sprężone wykonuje się jako konstrukcje monolityczne lub prefabrykowane. Sprężenie silosu następuje po zabetonowaniu lub zmontowaniu ścian.
Do sprężania silosów stosowane są różne sposoby wymienione przy zbiornikach sprężonych (segregator aktów prawnych).

Ogromną większość silosów sprężonych wykonuje się jednak przede wszystkim dwoma sposobami - przez nawijanie strun oraz przez sprężanie odcinkami kabla.
Silosy monolityczne wykonuje się albo w deskowaniu przestawnym (niższe), albo ślizgowym (wyższe).

Ściana silosu, ze względu na siły działające przed sprężeniem oraz siły poprzeczne i momenty powstające podczas sprężania i napełniania silosu, musi być odpowiednio zbrojona. Przy sprężaniu pionowymi kablami, zbrojenie pionowe daje się konstrukcyjne (promocja 3 w 1).