Skład cementów

Gdzie tylko miejscowe warunki to umożliwiają należy przede wszystkim uciekać się do zastrzyków cementowych. Przy należytym wykonaniu zastrzyki te wzmacniają grunt pod względem mechanicznym i w znacznej mierze uszczelniają go. Jednocześnie są one znacznie tańsze w stosunku do zastrzyków chemicznych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przebieg zmian chemicznych, jakie zachodzą w cemencie w obecności wody, przestudiowany jest bardzo dokładnie i dobrze jest znany; tak samo dobrze znany jest skład cementów pod względem grubości ich przemiału. Ułatwia to dostrzeganie niebezpieczeństw, jakie mogą grozić powodzeniu zastrzyków oraz postawienie ogólnych wymagań. A więc z całą pewnością w wielu przypadkach można obawiać się, że ścianki kanalików gruntowych mogą zabierać wodę z zaczynu cementowego; takie niebezpieczeństwo powstaje szczególnie w gruntach łatwo przepuszczających wodę; osiadający w tych przypadkach cement twardnieje bardzo wolno, a jednocześnie utrudnia przenikanie zaczynu cementowego do dalszych kanalików i szczelin (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jest rzeczą pożądaną, żeby cementy używane do zastrzyków wykazywały:

1. szybkie wiązanie,
2. wczesne twardnienie,
3. łatwość przenikania przez szczeliny i pory,
4. dobrą przyczepność międzycząstkową,
5. szczelność,
6. trwałość (uprawnienia budowlane).

Łatwości przenikania przez grunty

Łatwości przenikania przez grunty sprzyja bardzo drobne zmielenie cementu, wobec tego zdolność tę ma w największym stopniu cement glinowy, nieco mniejszą cement normalny portlandzki, najmniejszą hutniczy (program egzamin ustny). Czas wiązania cementu portlandzkiego można zmniejszać przez dodanie do niego niewielkiej ilości chlorku wapnia CaClo lub szkła wodnego NasO • nSiCU. Nadzwyczaj szybkie wiązanie daje mieszanka 30% cementu glinowego z 70% portlandzkiego wysoko wartościowego, mieszanki tej można używać do tamowania wycieków wody. Wytrzymałość mechaniczna takiej mieszanki stwardniałej jest mała. Pod względem szczelności najlepsze wyniki dają cementy portlandzki wysokowartościowy i glinowy, najmniejszą szczelność daje cement hutniczy. Przez dodanie mączki pucolanowej lub trasowej można zwiększyć szczelność zaprawy i jej plastyczność, natomiast jej wytrzymałość mechaniczna zmniejsza się (opinie o programie). Zagadnienie trwałości cementu wobec gruntów i wód gruntowych działających agresywnie w stosunku do cementów.

Zawartość wody w zaczynie cementowym może się wahać w bardzo dużych granicach, np. zaczynając od stosunku wagowego cementu do wody jak 1 : 10 i dochodząc do stosunku 1:1. Zaczynu bardziej zagęszczonego niż 1 : 1 nie udaje się pompować. W celu uzyskania większej urabialności gęstych zaczynów można dodawać do nich nieco bentonitu (segregator aktów prawnych).

Otwór wiertniczy, przez który wtłacza się mleko cementowe (zaczyn) do głębi gruntu, stanowi właściwie przedłużenie węża doprowadzającego zaczyn; zarówno wąż, jak i otwór wiertniczy powinny mieć małe przekroje, aby prędkość przepływu mleka cementowego była dostatecznie duża. Prędkość przepływu zaczynu musi być dość duża, żeby utrzymać w zawieszeniu cząstki pyłu cementowego. W miarę oddalania się od otworu zastrzykowego i zmniejszania się szczelin, przez które mleko cementowe przenika przy jednoczesnym zwiększaniu się ich ilości, prędkość przepływu spada i ziarenka cementu odkładają się (promocja 3 w 1).

Zastrzyki cementowe, jak już wspomnieliśmy, stosuje się zasadniczo w dwóch wypadkach: w skałach masywnych, w celu wypełnienia szczelin i w gruntach skruszonych w celu ich wzmocnienia. Powstaje tu jednak za każdym razem poważne zastrzeżenie: szczeliny w skałach masywnych muszą być dość duże, aby umożliwić przenikanie przez nie ziaren pyłu cementowego. Gdy tylko szczeliny lub pory są za małe, trzeba przechodzić na zastrzyki rozczynów chemicznych lub emulsji bitumicznych.