Składowanie cementu

Cement powinien być transportowany i przechowywany w workach zabezpieczających go przed ujemnymi wpływami atmosferycznymi i wilgocią Okres magazynowania cementu nie powinien przekraczać 6 miesięcy od daty workowania, z wyjątkiem cementów gipsowo-żużlowych dla których okres ten nie powinien przekraczać 3 miesięcy, oraz cementu szybkotwardniejącego 400 który nic może być magazynowany dłużej niż 2 miesiące (program uprawnienia budowlane na komputer).
Magazyny na cement powinny być suche, szczelne i nieprzewiewne. Podłogi magazynów powinny być ułożone na legarach ponad powierzchnią gruntu. Przy dostawach cementu luzem jest on magazynowany w specjalnie do tego celu przeznaczonych zasobnikach.
Charakterystyka i zastosowanie podst spoiw budowlanych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Odbiór cementu. Przy przyjmowaniu partii cementu należy dokonać jego odbioru ilościowego przez przeliczenie liczby worków przez kontrolne, wyrywkowe, ważenie pewnej liczby worków. Dla celów odbioru jakościowego pobiera się (nu żądanie odbiorcy przy mniejszych partiach, zwykle zaś przy dostawach przekraczających jednorazowo 200 ton) próbki o ciężarze ok. 30 kG - wg PN-62, B-06000. Próby zwykle obejmujące badania cech fizycznych, wg PN-63/B-04300, oraz cech wytrzymałościowych, wg PN-51, B-04302. wykonuje się przeważnie w laboratoriach Polowych urządzonych na budowach, zaś próby pełne obejmujące oprócz powyższych jeszcze badania cech chemicznych są przeprowadzane w laboratoriach fabrycznych producenta (uprawnienia budowlane).
Badania przydatności cementu. Cement zbyt długo magazynowany staje się zleżały. Taki cement wiąże bardzo powoli, co obniża wytrzymałość zaprawy czy betonu. Przy rozcieraniu w palcach cementu zleżałego wyczuwa się grudki, które świadczą o tym. że cement leży już za długo i może być po odsianiu grudek stosowany tylko do podrzędniejszych robót.
Cement wyprodukowany ze źle dobranych składników pęcznieje w czasie twardnienia zaprawy. Tynk wykonany z takiej zaprawy pęka i odpada (program egzamin ustny). Często więc na budowach wykonuje się doraźne próby cementu na pęcznienie. Przeprowadza się je w ten sposób, że z zarobionego wodą cementu formuje się kulkę o średnicy 4 cm. z której przez potrząsanie na płytce otrzymuje się placek. Po upływie 24 godzin placek zdejmuje się z płytki i zawiesza na 3 godziny nad naczyniem z gotującą się wodą (opinie o programie). Na placku zrobionym ze złego cementu powstaną rysy promieniste. Rysy obwodowe nie świadczą o złej jakości cementu.
Podczas twardnienia zaprawy cementowej potrzebna jest odpowiednia ilość wody. Niedostateczna jej ilość powoduje powstawanie rys skurczowych. Dlatego też, podczas pierwszego okresu twardnienia, należy świeży tynk cementowy utrzymywać w stanie wilgotnym przez skrupianie go wodą.

Gips

Gips jest spoiwem wiążącym powietrznie. Otrzymuje się go przez wypalenie skal spsowych. Charakterystyczną właściwością gipsu jest to. że szybko on chłonie wodę i szybko twardnieje.
Cezar objętościowy gipsu w stanie luźnym wynosi 700-4900 kG nr’. w stanie utrzęsionym 900 1300 kG/m ciężar właściwy 2,0-42,5 G cm.
Gips po zarobieniu wodą rozpoczyna się już po 5 minutach, a kończy po 30 minutach, przy czym gips pęcznieje  w stosunku do objętości zaczynu. Rozróżnia się następujące rodzaje gipsu palonego:
- gips murarski (prażony półwodny) nadający się do tynków i robót murarskich (segregator aktów prawnych);
- gips sztukatorski stosowany aó robót ciągnionych, tynków szlachetnych i do tynków o wysokich wymaganiach;
-  gips modelowy przeznaczony do robót sztukatorskich i do wykonywania modeli i gips alabastrowy stosowany do robót rzeźbiarskich;
- gips jastrychowy (estrichgips) służący do zapraw i produkcji prefabrykatów oraz podłóg i podkładów pod podłogi z tworzyw sztucznych.
Gips murarski. Ma on wytrzymałość na zginanie po 24 godzinach twardnienia co najmniej 18 kG/cm2, a po 7 dniach 35 kG/cm2, po wysuszeniu do stałego ciężaru 45 kG/cm2. zaś wytrzymałość na ściskanie po 24 godzinach co najmniej 40 kG/cm2. po 7 dniach 60 kG/cm2, po wysuszeniu do stałego ciężaru 90 kG/cm2. Odmianą gipsu murarskiego jest gips modelowy, drobniej zmielony.
W celu opóźnienia wiązania gipsu stosuje się dodatki organiczne (z sierści bydlęcej, kleju kostnego, kazeiny, kopyt itp.) lub nieorganiczne (np. boraksu). Stosując opóźniacze mo, na przesunąć początek wiązania gipsu o 204-30 minut, a nawet o 1.5 godziny. Opóźniacze zmniejszają jednak jego wytrzymałość (promocja 3 w 1).
Gips murarski nadaje się do zapraw murarskich i tynków wewnętrznych, do ozdób architektonicznych, do produkcji elementów prefabrykowanych, do gipsobetonów itp. Nie może być jednak stosowany w miejscach wilgotnych.