Składy kruszywa

Podstawowe znaczenie dla określenia wielkości składów kruszywa ma przyjęty zapas kruszywa w dniach, zależny od konkretnych warunków dostawy kruszywa, jak odległość przewozu oraz rodzaj transportu (transport kolejowy, kołowy, wodny). Jeśli kruszywo dostarcza się ze źródeł miejscowych i za pomocą transportu kołowego, to zapasy mogą być małe, np. dwudniowe, jeśli natomiast kruszywo sprowadza się z dalszych miejsc koleją, wówczas zapasy powinny być większe, np. dwutygodniowe (program uprawnienia budowlane na komputer).

Składy sektorowe stosuje się zazwyczaj przy wytwórniach małych i średnich. Do niedawna jeszcze stosowano składy otwarte dołowe w postaci rowów, przy czym prace załadunkowe i przeładunkowe były zmechanizowane i wykonywane za pomocą zgarniarek linowych. Natomiast w dużych stałych wytwórniach do przechowywania kruszywa stosuje się coraz częściej silosy (ustawione w jednym lub dwóch rzędach), przy czym transport kruszywa do wytwórni odbywa się w tym przypadku przenośnikiem taśmowym zainstalowanym pod silosami.

Najczęściej stosowane schematy składów kruszywa przy wytwórniach masy betonowej. W schemacie liniowym poszczególne rodzaje i frakcje kruszywa układa się wzdłuż bocznicy kolejowej lub drogi kołowej. Ten niekorzystny układ stosuje się wyłącznie w przypadku długich i wąskich placów składowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID). 

W schemacie równoległym składy położone są równolegle do siebie, a między nimi przebiegają odgałęzienia bocznicy kolejowej lub odcinki dróg kołowych. Schemat sektorowy polega na ułożeniu frakcjonowanego kruszywa w obrębie koła lub łuku kołowego. Przy projektowaniu składów dołowych należy przestrzegać zasady, aby ich pojemność była nieco większa od pojemności wagonów jednocześnie wyładowywanych na określonym odcinku kolejowym, przylegającym do składu (uprawnienia budowlane).

Zasobniki operacyjne

Zasobniki operacyjne składników masy betonowej (program egzamin ustny). W celu zapewnienia nieprzerwanej pracy wytwórni masy betonowej (likwidacja drobnych uszkodzeń i krótkich przerw w instalacji transportowej) konieczne jest stworzenie określonego zapasu składników, gromadzonego w zasobnikach operacyjnych zainstalowanych zazwyczaj na najwyższej kondygnacji wytwórni. W ostatnich latach skonstruowano zasobniki operacyjne kruszywa, których nie umieszcza się na najwyższej kondygnacji wytwórni, lecz w poziomie terenu, łącząc je przenośnikiem bezpośrednio z betoniarką. Z obserwacji pracy tych wytwórni wynika, że wystarczającą ilością zapasu operacyjnego jest ilość odpowiadająca 1-3 godz. pracy wytwórni (w wytwórni masy betonowej w Jelonkach zapas operacyjny żwiru i piasku odpowiadał 1 godzinie pracy wytwórni, zaś na budowie progu wodnego w Dębem - 2 godzinom) (opinie o programie).

Zasobniki operacyjne mają układ grupowy przy koncentrycznym układzie betoniarek lub szeregowy przy prostoliniowym układzie betoniarek. Kruszywo ze składów zasadniczych podaje się do zasobników operacyjnych za pomocą przenośników taśmowych w krytych galeriach (zajmują dużo miejsca) lub przenośników kubełkowych (zajmują mało miejsca). W rozwiązaniach nowoczesnych (w szczególności przy wytwórniach rozbieralnych) coraz częściej stosowanym środkiem podawania kruszywa w wytwórniach jednostopniowych jest z reguły przenośnik kubełkowy, natomiast w wytwórniach dwustopniowych - podnośnik pochyły (skip) (segregator aktów prawnych).

Poszczególne przedziały zasobników operacyjnych napełnia się kruszywem odpowiednich frakcji za pomocą obrotowych rynien zsypowych pochylonych pod kątem nie mniejszym niż 45° przy grupowym układzie zasobników lub za pomocą przenośników taśmowych zaopatrzonych w wózki zrzutowe przy prostoliniowym układzie zasobników (promocja 3 w 1).