Sklepienia drewniane

Sklepienia te, dawniej często stosowane, ze względu na szereg wad (jak: duża pracochłonność, łatwa odkształcalność przy jednostronnym obciążeniu itp.) obecnie prawie nie bywają wykonywane (program na komputer). Sklepienie takie składa się z dwóch deskowań: deskowania pod pokrycie i podsufitki, rozsuniętych wobec siebie, o wysokości podłużnie biegnących wzdłuż tworzących . Podłużnice służą do usztywnienia sklepienia, ale nie biorą udziału w pracy. Grubość desek deskowania i podsufitki wynosi zwykle 19-^25 mm. Obydwie warstwy de skowania pracują jako sklepienie o znacznym momencie bezwładności, przy czym rozpór sklepienia przejmują ściągi. Deski powinny być możliwie długie, aby ograniczyć liczbę styków. Styki desek stosuje się na podłużnicach, rozmieszczając je w zakosy lub w jednej linii (program na telefon).

Drugi sposób stykowania desek jest łatwiejszy do wykonania, lecz bardziej niekorzystny dla pracy sklepienia. Wysokość konstrukcyjna sklepienia h mierzona pomiędzy zewnętrznymi powierzchniami deskowań, ze względu na małą sztywność sklepienia, nie powinna być mniejsza niż Vso rozpiętości, a strzałka nie mniejsza niż V4 L. Sklepienia te mogą być stosowane dla rozpiętości do 20 m (program egzamin ustny). Rozstaw s podłużnie uzależniony jest od grubości desek deskowania i wynosi dla desek 19 mm — s = 70 cm, a dla desek 25 mm — s = 80 cm. Podłużnice łączy się na długości na nakładkę prostą i śruby montażowe; styki stosowane są mijankowo. Podłużnice opierają się na ścianach szczytowych, jak również istniejących wewnętrznych.

Ocieplenie dachu wykonuje się przeważnie przez umieszczenie warstwy ciepłochronnej między deskami sklepienia (opinie o programie). W dachach ocieplonych należy zwracać uwagę, aby pomiędzy pokryciem papowym a górną powierzchnią deskowania nie kondensowała się wilgoć, która przenikając do dołu może skraplać się na zimnej powierzchni papy. Dla zabezpieczenia sklepienia przed zawilgoceniem, w zależności od wilgotności względnej powietrza w pomieszczeniu, należy stosować w sklepieniach albo izolację paroszczelną, albo też, co jest bardziej skuteczne — wentylować wewnętrzne przestrzenie między deskowaniami.

Potrzebne do oświetlenia hal świetliki wykonuje się przez zastosowanie w przekryciu podwyższonych odcinków sklepienia. Uzyskuje się to albo przez powiększenie strzałki sklepienia, przy pozostawieniu wezgłowi na jednym poziomie, albo przez podniesienie całego sklepienia bez zmiany jego strzałki (segregator aktów prawnych).
Obliczenie odcinkowego sklepienia kołowego przeprowadza się przyjmując je jako paraboliczne.

Moment w sklepieniu spowodowany jest zwykle jednostronnym obciążeniem i jest największy w 1/4 rozpiętości.

Sklepienie siatkowe

Sklepienie siatkowe składa się z krótkich krążyn ustawionych na rąb i tworzących przestrzenną, równoległoboczną lub kwadratową siatkę. Połączenia krążyn w węzłach wykonuje się przeważnie na śruby, lecz można je również wykonywać na czopy (połączenia gorsze, stwarzające większą podatność sklepienia na odkształcenia). Sklepienia te doskonale nadają się do prefabrykacji, ponieważ do ich wykonania potrzeba tylko sześć typów powtarzalnych elementów. Można je projektować jako koliste lub strzeliste, o rozpiętości do 22 m, przy stosowaniu na nie desek o szerokości do 26 cm. Krążyny siatki, jako elementy sklepienia, muszą mieć górną powierzchnię dostosowaną do kształtu sklepienia (promocja 3 w 1).

W czołach sklepienia wykonuje się łuki z podwójnych lub potrójnych, zbitych gwoździami krążyn. W celu zwiększenia stateczności sklepienia należy łuki czołowe wspierać na sztywnych przeponach, np. na kratownicach lub na ścianach.
Konstrukcyjna wysokość sklepienia nie powinna być mniejsza niż !/ioo rozpiętości, a strzałka nie mniejsza niż 1UL. Najczęściej stosuje się sklepienia o siatce równoległobocznej.