Skurcz cieplny

Beton wykonany z cementem glinowym i z kruszywem ogniotrwałym, takim jak kruszona cegła ogniotrwała, jest odporny na temperatury do 1300°C. Dla wyższych temperatur, tj. do 1600°C, muszą być stosowane specjalne kruszywa, takie jak topiony tlenek glinowy lub karborund (program uprawnienia budowlane na komputer). Beton wykonany ze specjalnym białym cementem z glinianem wapniowym i kruszywem ze stopionego tlenku glinowego może pracować w temperaturach do 1800°C. Cement ten składa się z ok. 12% tlenku glinowego, 26% wapna i ok. 1% żelaza oraz krzemionki i ma skład zbliżony do C₅A₃. Dla porównania można podać, że beton wykonany z cementem portlandzkim nie może być wystawiony przez dłuższy czas na działanie temperatury znacznie przewyższającej 500°C (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Beton ogniotrwały wykonywany z cementem glinowym ma dobrą odporność na korozję kwasową (np. kwasy zawarte w gazach spalinowych), a w razie działania ognia o temperaturze 900-1000°C odporność ta znacznie się zwiększa. Beton ogniotrwały jest tworzywem lepszym niż mur ogniotrwały, który rozszerza się przy ogrzewaniu i dlatego wymaga wykonania szczelin dylatacyjnych (uprawnienia budowlane). Z drugiej zaś strony konstrukcje z betonu z cementem glinowym mogą być wykonane jako monolityczne lub ze szczelinami tylko czołowymi o dokładnie podanym kształcie i wymiarach. Podczas pierwszego wypału powstający ubytek wody powoduje skurcz równy w przybliżeniu rozszerzalności cieplnej i przeciwny jej co do kierunku. Przy kolejnym ochłodzeniu, np. przy zamknięciu danych zakładów, szczeliny czołowe rozszerzają się nieco wskutek skurczu cieplnego, lecz zamkną się znowu przy powtórnym ogrzaniu (program egzamin ustny).

Mieszanki dwóch cementów

Dla celów izolacyjnych, gdy spodziewane są temperatury ok. 950°C, można wykonywać lekki beton z cementem glinowym i lekkim kruszywem. Taki beton ma gęstość pozorną równą 500-1000 kg/m* i przewodność cieplną równą 0,21-0,29 J • m/m • s • °C (opinie o programie). Jak już wspomniano, wiązanie mieszanek cementów glinowego i portlandzkiego jest zawsze znacznie przyspieszone cementów czasy wiązania zmieniają się i dla każdego cementu powinny być wykonane odpowiednie badania. Przyspieszone wiązanie spowodowane jest tworzeniem się hydratu C₄A przez dodanie wapna z cementu portlandzkiego do glinianu wapniowego z cementu glinowego. Gips zawarty w cemencie portlandzkim może również reagować ze zhydratyzowanymi glinianami wapniowymi i w konsekwencji nie zawierający opóźniaczy cement portlandzki może teraz wykazywać wiązanie natychmiastowe (błyskawiczne).

Mieszanki dwóch cementów w odpowiednich proporcjach są stosowane, jeżeli szybkie wiązanie jest istotnie ważne, np. dla zatrzymania dostępu wody lub dla budowy między przypływami i odpływami, lecz wytrzymałość końcowa takiego zaczynu jest bardzo niska (segregator aktów prawnych).

Ze względu na opisane wyżej szybkie wiązanie, w zwykłych konstrukcjach betonowych ważne jest, aby obydwa cementy nie stykały się ze 9obą. Tak więc układanie betonu wykonanego z jednym rodzajem cementu na betonie wykonanym z drugim, powinno być opóźnione co najmniej o 24 h, jeżeli pierwszy formowany był beton z cementem glinowym, lub 3-7 dni, jeżeli wcześniejszy beton został wykonany z cementem portlandzkim. Należy również unikać zanieczyszczeń betonu przez urządzenia lub narzędzia (promocja 3 w 1). Często - zamiast stosowania specjalnego cementu - możliwa jest zmiana niektórych właściwości cementu w trakcie robót, przez zastosowanie odpowiednich dodatków. Dostępna jest wielka ilość opatentowanych wyrobów tego rodzaju; ich oddziaływanie opisane jest przez producentów, lecz wszystkie szczegóły działania wielu z tych dodatków, nazywanych domieszkami, powinny być jeszcze określone, podobnie jak zachowanie się jakiejkolwiek domieszki powinno być dokładnie sprawdzone przed zastosowaniem.