Sondowanie głębokości wody

Niezmiernie ważną rzeczą jest zabezpieczenie się przed powstawaniem wirów koło podpór mostowych. Wiry są szczególnie groźne, gdyż często wytwarzają w rzece głębokie doły lokalne (program uprawnienia budowlane na komputer). Ponieważ tworzą się one w tych miejscach, gdzie kierunek strug wodnych ulega gwałtownej zmianie, więc należy przedsiębrać odpowiednie środki, aby wytworzyć pod mostem przepływ wody równomierny bez zakłóceń. W tym celu wprowadza się wały kierujące zarówno od górnej, jak i od dolnej strony mostu. Wały te mogą być lokalne, zbudowane specjalnie do przepuszczenia wielkiej wody pod mostem, lub, co lepsze, mogą to być wały regularne, jak np. na wielu odcinkach Wisły, biegnące wzdłuż rzeki i chroniące przylegające do niej tereny przed zalewem wodą (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W tym ostatnim przypadku przyczółki mostowe z obydwóch stron rzeki dostosowuje się do wałów regulacyjnych.

Pomimo przedsięwzięcia podanych środków ostrożności zaleca się przy mostach, które nie mają szczególnie głęboko posadowionych fundamentów, przeprowadzać sondowanie głębokości wody koło filarów, a nieraz i przyczółków przy każdym przejściu wielkiej wody. W razie zauważenia rozmycia większego od przewidzianej z góry głębokości, natychmiast należy wypełniać doły narzutem z kamienia (uprawnienia budowlane).

Łatwo spostrzec, że z powodu swoistych trudności powstających przy fundamentowaniu podpór mostowych trzeba podejmować staranne studia wstępne i badać zalegające grunty, szczególnie na większych rzekach lub w trudniejszych przypadkach fundamentowania. Przy zaleganiu gruntów spoistych jest rzeczą bardzo pożądaną pobranie próbek o nienaruszonej strukturze. Przy zaleganiu gruntów piaszczystych zwraca się zawsze uwagę na wielkość uziarnienia (program egzamin ustny). W razie napotkania skały jednolitej trzeba koniecznie sprawdzić, czy rzeczywiście jest to skała masywna, czy może głaz tylko. W literaturze technicznej (Legget) spotykamy opis mostu koło Cornwall w Kanadzie, którego filar został oparty na głazie przyjętym za skałę jednolitą; podmycie głazu spowodowało upadek filara, runięcie mostu i utratę życia 15 ludzi.

Woda artezyjska

Przy rozmieszczaniu otworów wiertniczych badawczych należy dążyć do takiego układu ich w planie, żeby w razie większego pochylenia napotkanych uwarstwień można było rozpoznać ich upad. W zwykłych warunkach wystarczają dwa otwory przy każdej podporze mostowej (opinie o programie). Dobrze jest, jeżeli wyniki wierceń otrzymuje inżynier natychmiast bezpośrednio od wiertaczy i zależnie od wyników wyznacza wykonanie, w razie potrzeby, dodatkowych otworów. Trzeba przestrzec przed wierceniem głębszych otworów badawczych w obrębie obrysu projektowanych podpór: niejednokrotnie wiercenia takie doprowadzały do wody artezyjskiej i wywoływały następnie duże trudności związane z opanowaniem wytrysku jej podczas robót fundamentowych.

Jak już wspomniano poprzednio, zwykle przy budowie mostów mamy do czynienia z gruntami najmłodszego pochodzenia geologicznego, które zalegają do mniejszej lub większej głębokości. Bardzo często są to grunty tak słabe, że uniemożliwiają bezpośrednie oparcie na nich fundamentów (segregator aktów prawnych). Niekiedy spotykamy w dolinie rzecznej oprócz obecnego stare jej koryto czasem otwarte, wypełnione wodą stojącą, a czasem zaniesione namułami. Są to miejsca, gdzie grunty szczególnie słabe zalegają nieraz głębiej niż w bezpośrednim sąsiedztwie obecnego koryta: należy zatem unikać umieszczania filarów w tych słabych miejscach na zalewie; w razie przepływu wielkiej wody ze zwiększoną szybkością wskutek zwężenia przekroju przepływa w obrębie mostu, stare koryta rzeki zaniesione namułami stanowią wyraźnie najsłabsze miejsca i najłatwiej ulegają rozmyciu.

Do mostów o małej rozpiętości zaliczymy tu mosty o otworach do około 10 m w świetle (promocja 3 w 1). Są to mosty, które buduje się w celu przepuszczenia wód powstających okresowo z topnienia śniegu lub wskutek większych opadów deszczowych, albo w celu przepuszczenia strumieni, rzeczek czy potoków górskich. Dwa przyczółki wystarczają w tych razach do oparcia konstrukcji nośnej.