Spadek naprężeń przyczepności

Spadek naprężeń przyczepności w miarę wzrostu średnicy pręta ma tu podobny przebieg (program uprawnienia budowlane na komputer). W badaniach nie stwierdzono natomiast wpływu długości zakotwienia na wartość xp (przy badanych długościach zakotwienia lz = 16 i 32 cm), co świadczy o gorszej współpracy betonu z kruszywa „Knurów” wykonanego z popiołami lotnymi ze zbrojeniem w stosunku do betonu z piaskiem naturalnym.
Badanie przyczepności betonu z żużla pumeksowego do zbrojenia w zależności od składu granulometrycznego kruszywa oraz ilości użytego cementu przeprowadzono w Czechach (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Naprężenie przyczepności określano na próbkach prostopadłościennych 12x12x20 cm z zabetonowanym prętem 0 20 mm. Badanie przeprowadzono przez wypychanie pręta. Przyczepność betonu pumeksowego o zawartości 40% frakcji 0-7 mm jest mała. Zwiększenie ilości cementu z 250 do 400 kg/m3 nie poprawiło współpracy betonu ze zbrojeniem. Powierzchnia styku betonu określona po przecięciu badanych próbek wynosiła w tym przypadku średnio 50% powierzchni zabetonowanego pręta (uprawnienia budowlane).

Zwiększenie ilości frakcji 0-47 mm do 50% i przy ilości cementu 300 kg/m3 dało najlepsze wyniki. Powierzchnia styku betonu ze zbrojeniem wzrosła do 804-90% powierzchni zabetonowanego pręta.
W piśmiennictwie technicznym znaleźć można wyniki wielu podobnych badań. Obszerny przegląd danych radzieckich i amerykańskich dla betonów z kruszyw lekkich różnych rodzajów przytacza Simonow, a dla betonu keramzytowego Bużcioicz i Korniew.

Wartości xp i xp/R podawane przez poszczególnych autorów różnią się niekiedy dość znacznie (program egzamin ustny). Pomijając już różnicę metod badania, bardzo istotny wpływ na wartość xp wywiera sam rodzaj kruszywa, szczególnie o frakcji najdrobniejszej.

Sztuczne dojrzewanie

Dla betonu zwykłego wartość stosunku xp/R maleje ze wzrostem R (opinie o programie). W przypadku betonów lekkich występuje również podobna zależność, nie zawsze jednak w sposób równie wyraźny. Kiedy zwiększenie wytrzymałości łączy się z zastąpieniem drobnych frakcji lekkiego kruszywa przez piasek naturalny, wystąpić może zależność odwrotna, to jest wartość stosunku xp/R wzrośnie ze wzrostem wytrzymałości R.

W przypadku betonów z kruszyw twardych (tufy wulkaniczne, spiekane łupki, keramzyt), o wytrzymałości RJ2O w granicach 904-450 kG/cm2, dla prętów o średnicy 12-16 mm (l2 - 20 cm) otrzymano wartości xp - odpowiednio od 0,20 do 0,09 R, podobnie jak i dla betonu zwykłego. Dla prętów o mniejszej średnicy wartości xp były na ogół większe. Dla R > 140 kG/cm2 wartości stosunku TP/R praktycznie pokrywają się z wartościami dla betonu zwykłego (segregator aktów prawnych).
Szczególnie niskie wartości xp otrzymano dla wzbudzonych (uaktywnionych) betonów żużlowych, uzyskiwanych przez wstępne mieszanie w betoniarce żużli granulowanych z wodą. Dla betonów o wytrzymałości R 20 = 70-150 kG/cm-’ przy lz = 7 cm wartości TP wynosiły średnio ok. 0,12 R.

Uaktywnianie żużli paleniskowych następuje przez ich rozkruszenie, w wyniku czego wzrasta ilość bardzo drobnych frakcji kruszywa. Zastąpienie tych drobnych frakcji piaskiem naturalnym podnosi w znacznej mierze wartość xp.
Sztuczne dojrzewanie, podobnie jak i wielokrotne zamrażanie, zmniejsza przyczepność betonów lekkich do zbrojenia w znacznie większym stopniu niż betonu zwykłego.

Dla betonów wykonanych przy użyciu kruszywa Knurów (badania ITB) stwierdzono, że naparzanie niskoprężne w temperaturze 80°C powoduje obniżenie naprężeń przyczepności betonu Rq16 = 250 kG/cm2 (z piaskiem naturalnym) o 18%, betonu zaś R016 = 140 kG/cm2 (z popiołami lotnymi) o 35%.

Podobnie w wyniku piętnastokrotnego zamrażania i odmrażania próbek wykonanych z tych betonów następował spadek naprężeń przyczepności, a mianowicie: dla betonu R(il6 = 250 kG/cm2 o 6%, dla betonu zaś R^^ = 140 kG/cm2 o 35% (promocja 3 w 1).
W przeprowadzonych badaniach zwraca uwagę duży, niekorzystny wpływ naparzania i zamrażania na przyczepność betonu wykonanego z dodatkiem popiołów lotnych.