Spawanie członów żeliwnych

Spawanie członów żeliwnych jest bardzo trudne, tego rodzaju naprawy powinien wykonywać spawacz-specjalista (program uprawnienia budowlane na komputer). Aby pospawać żeliwny człon kotła należy: na obu końcach pęknięcia wywiercić otworki w celu zabezpieczenia przed dalszym pęknięciem; z wierzchu otworki należy poszerzyć przez zukosowanie, cały element rozgrzać do czerwoności (najlepiej węglem drzewnym), dokonać spawania przy użyciu pałeczki żeliwnej i proszku do żeliwa. Po spawaniu element należy jeszcze podgrzewać, przedłużając stygnięcie do 24 godz. Spawanie członów żeliwnych może być wykonywane również elektrycznie.

Należy podkreślić, że spawanie członów, nitowanie i zakładanie nagwintowanych szpilek często nie daje pożądanych rezultatów (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Dlatego też reperacje tego rodzaju należy stosować w przypadkach niewielkich uszkodzeń lub niemożności wymiany członów. Należy pamiętać również, że wartość i trwałość człona reperowanego jest dużo mniejsza od człona nowego, dlatego też zawsze, gdy wymiana człona nie nastręcza trudności, należy ją stosować. Oprócz uszkodzeń opisanych wyżej zdarzają się niekiedy nieszczelności przy gniazdach i złączkach międzyczłonowych.

Naprawa tego rodzaju usterek może być dokonana przez dokładne doszlifowanie nierównych powierzchni stykowych między człowami, przez wymianę złączek lub przez poszerzenie otworów gniazd i założenie złączek zamiennych, dostosowanych do zwiększonych otworów gniazd. Należy pamiętać, iż skręcanie członów powinno być dokonywane bardzo ostrożnie i równomierne (złączka górna i dolna). Źle dopasowane złączki lub nierównomierne skręcanie członów spowodować może pęknięcie człona w pobliżu gniazda, a wówczas człon taki nie nadaje się już do naprawy (uprawnienia budowlane).

Uszkodzone w czasie transportu krawędzie kotła lub wewnętrzne przegrody dla obiegu spalin są trudne do naprawienia. Zastosowanie nakładek z blachy na szczeliwie azbestowym najczęściej nie daje zadowalających wyników i człony takie należy wymienić.
Do robót konserwacyjno-remontowych należy również wymiana lub naprawa rusztów, drzwiczek, wyczystek, osprzętu oraz uzupełnienie izolacji kotła. Jeżeli uszkodzenia są niewielkie, naprawę tych elementów można wykonać przez spawanie lub w inny wyżej opisany sposób. Przy uszkodzeniach większych, jeżeli istnieje możliwość uzyskania części zamiennych, należy części zużyte wymieniać na nowe (program egzamin ustny).

Wymiana izolacji kotła

Dla uzupełnienia lub wymiany izolacji kotła należy zdjąć (odkręcić) zewnętrzny płaszcz, usunąć zniszczoną izolację, uzupełnić izolację (nową watą żużlową) i płaszcz ponownie przykręcić. Przy remoncie kilku używanych kotłów należy wziąć pod uwagę, że w jednym kotle nie można zbytnio mieszać członów starych z nowymi. Należy dążyć, w miarę możności, do kompletowania w jednym kotle członów starych, w drugim członów nowych. Każdorazowo, po zakończeniu remontu, kocioł wodny poddaje się próbie szczelności na ciśnienie o jedną atmosferę większe, niż ciśnienie robocze, panujące w najniższym punkcie danej instalacji (opinie o programie). Kotły parowe próbuje się na najwyższe ciśnienie pary przewidziane dla danej instalacji. Kotły stalowe. Dla sprawnego działania i należytej wydajności kotłów stalowych, podobnie jak przy kotłach żeliwnych, konieczne jest:
a. stałe czyszczenie kotła z sadzy, żużla, popiołu, tłuszczu i kamienia,
b. całkowita szczelność kotła,
c. sprawne działanie mechanicznych podajników opału przy kotłach w nie wyposażonych.

Normalne czyszczenie kotła z sadzy, żużla, popiołu, tłuszczu i kamienia przeprowadza się w sposób podany dla kotłów żeliwnych (segregator aktów prawnych).
Czyszczenie kanałów spalinowych w kotłach stalowych polega na oczyszczaniu płomieniówek, przez które przechodzą spaliny. Zależnie od rodzaju i gatunku opału, płomieniówki powinny być czyszczone co najmniej jeden raz w tygodniu. Do czyszczenia płomieniówek służą specjalne okrągłe szczotki stalowe, obsadzone na długim żelaznym trzonie.

Pamiętać należy, iż zanieczyszczone i pokryte sadzą płomieniówki nie tylko zmniejszają ciąg w kotle, ale również w dużym stopniu zmniejszają wydajność cieplną samego kotła.

Po zakończeniu sezonu opałowego kocioł należy opróżnić z wody, oczyścić ze szlamu, usunąć w razie potrzeby kamień kotłowy, a oczyszczone płomieniówki przetrzeć szmatą nasiąkniętą pokostem lub starą oliwą (promocja 3 w 1).