Specjalne zagadnienia konstrukcyjne

Możliwa jest również konstrukcja bez żeber skrajnych (płyta rozpięta między wspornikami), jak również zastosowanie płyty krzyżowo zbrojonej, wymagające jednak gęstszego rozstawu żeber wspornikowych niż w przedstawionym przykładzie.

Takie konstrukcje żebrowe są znacznie lżejsze od rozwiązań opartych na zasadzie płyty wspornikowej i mają zastosowanie wówczas, gdy wobec niewielkiej nośności gruntu konieczny jest możliwie mały ciężar własny ławy (program uprawnienia budowlane na komputer).
Specjalne zagadnienia konstrukcyjne występują w często spotykanym przypadku posadowienia ścian przy budynku sąsiednim. Zwykłe posadowienie ściany na niesymetrycznym fundamencie przylegającym bezpośrednio do fundamentu sąsiedniego, nawet gdy uda się utrzymać naprężenia skrajne pod ławą w dopuszczalnych granicach, może się okazać niebezpieczne. Ściana taka będzie bardziej osiadać, a mogą również nastąpić wychylenia ściany związane z obrotem ławy fundamentowej (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Doprowadzić to może w konsekwencji
do zarysowania ścian nowo wznoszonego budynku.

Obserwowane były również w takim przypadku zarysowania istniejącego budynku spowodowane brakiem dylatacji między istniejącą i nowo wznoszoną ławą, co powodowało przenoszenie się przez tarcie ciężaru nowej ściany i dodatkowe obciążenie starej ławy. Opisywane zjawisko zwiększało przyrost osiadania starego fundamentu powstały w wyniku dodatkowego obciążenia gruntu obok niego. Oddzielenie dylatacją ław od siebie jest więc zawsze konieczne (uprawnienia budowlane).
Znaczne polepszenie warunków pracy ławy przy budynku sąsiednim wystąpi wówczas, gdy ściana zostanie związana z ławą w sposób umożliwiający przejęcie przez szew między ścianą a ławą momentów zginających.

Można tego dokonać bądź przez wpuszczenie w mur zbrojenia z ławy, bądź zastosowanie w dolnej kondygnacji ściany o konstrukcji zespolonej mur-żelbet lub wreszcie ściany betonowej. Można wówczas zastosować do obliczenia takiej konstrukcji oraz do określenia naprężeń w gruncie wzory pod warunkiem, że ściana będzie górą usztywniona i będzie zdolna przejąć wynikające z tych obliczeń momenty zginające (program egzamin ustny).

Rozwiązania konstrukcyjne

Rozwiązania konstrukcyjne, w których ściana przy istniejącym budynku nie jest posadowiona bezpośrednio na gruncie. Konstrukcje takie są jednak kosztowne i powinny być stosowane raczej wyjątkowo.
We wznoszonych obecnie powszechnie budynkach o stropach żelbetowych, tworzących na każdej kondygnacji sztywne tarcze żelbetowe ze zwieńczeniami na murach, niebezpieczeństwo zarysowań związanych z osiadaniami ścian posadowionych niesymetrycznie jest sprowadzone do minimum.
W przypadku posadowienia budynku na zmiennym poziomie, np. gdy warstwa nośna gruntu pochylona jest w stosunku powierzchni terenu, zmiana poziomu posadowienia ław przebiegać powinna stopniami.

W takim przypadku załamania ław fundamentowych powinny być uzbrojone w sposób pokazany na rysunku (opinie o programie).
Dwa rozwiązania posadowienia ścian na fundamentach stopowych. Rozwiązania takie stosuje się bądź w omówionym poprzednio
przypadku, gdy zastosowanie ławy ciągłej prowadziłoby do mniejszej szerokości ławy niż szerokość posadowianej ściany, bądź też wówczas, gdy poziom posadowienia budynku znajduje się znacznie głębiej niż poziom posadzki dolnej kondygnacji i pokonanie tej różnicy poziomów za pomocą słupów daje duże
oszczędności kubatury ścian budynku. Odcinki między podporami ścian przesklepiało się dawniej, obecnie stosuje się mur zbrojony lub przy rozpiętości ponad 2,5 m, belki żelbetowe (segregator aktów prawnych).

Belka na podłożu sprężystym Winklera. Z wielu podanych w literaturze metod rozwiązywania belek na podłożu Winklera najogólniejszą, a jednocześnie najszybciej prowadzącą do celu jest metoda parametrów brzegowych, omówiona tutaj szczegółowo (promocja 3 w 1).

Belka o skończonej długości i obciążeniu stałym. Zgodnie z założeniami, pod wpływem obciążenia zewnętrznego miejsce Obciążenie zewnętrzne, rozłożone wzdłuż belki, można również przedstawić w postaci szeregu potęgowego.