Specyfikacja pobieraniu próbek

Norma PN-EN 1008:2004 „Woda zarobowa do betonu. Specyfikacja pobieraniu próbek, badanie i ocena przydatności wody zarobowej, w tym wody uzyskiwane z produkcji betonu” podaje wymagania dla wody stosowanej do wytwarzania mieszanki betonowej oraz podaje metody oceny przydatności wody, uznając wodę] pitną za przydatną do stosowania w betonie bez żadnych badań (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przydatność wody do wytwarzania betonu zależy na ogół od jej pochodzenia. Norma rozróżnia następujące rodzaje wody:
• woda pitna - przydatna do stosowania w betonie. Woda pitna nie wymaga badania.
• woda odzyskiwana z procesów produkcji betonu - powinna spełniać wymogi normowe,
• woda ze źródeł podziemnych - powinna być jednak badana,
• naturalna woda powierzchniowa i woda ze ścieków przemysłowych - powinni być badana,
• woda morska lub zasolona - może być stosowana do betonów niezbrojonych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
• woda z kanalizacji - nie nadaje się do stosowania w betonie.

Woda przeznaczona do stosowania w betonie powinna spełniać wymagania dotyczące: oceny wstępnej, właściwości chemicznych oraz czasu wiązania i wytrzymałości. Wodę poddaje się wstępnej ocenie pod względem:
• zawartości olejów i tłuszczów (nie więcej niż widoczne ślady),
• zawartości detergentów (piana powinna znikać w dwie minuty),
• barwy (bladożółta lub jaśniejsza - nie dotyczy wody odzyskanej z produkcji betonu),
• zawiesiny (nie więcej niż określona ilość - nie dotyczy wody odzyskanej z produkcji betonu, gdzie wymagania są odmienne),
• zapachu (dopuszczalny zapach jak wody pitnej, bez zapachu H2S po dodaniu HC1),
• kwasowości (pH ^ 4),
• zawartości substancji humusowych (jakościowa ocena barwy po dodaniu NaOH) (uprawnienia budowlane).

Badania chemiczne

Norma określa wymagania dotyczące wody w zakresie właściwości chemicznych. Badania chemiczne dotyczą zawartości:
• chlorków,
• siarczanów,
• alkaliów,
• innych szkodliwych zanieczyszczeń (cukrów, fosforanów, azotanów, ołowiu i cynku) (program egzamin ustny).
Należy zauważyć, że woda wlewana do betoniarki nie jest jedynym źródłem wody w mieszance; kruszywo bowiem zwykle zawiera również pewną ilość wody. Jest zatem istotne, aby woda wprowadzona z kruszywem była również wolna od szkodliwych składników.

Wymagania dotyczące wody zarobowej w zakresie czasu wiązania i wytrzymałości polegają na określeniu początku i końcu czasu wiązania oraz na badaniu średniej wytrzymałości betonu po 7 dniach (opinie o programie).
Najszerszy jest zakres wymagań i badań dla wody odzyskiwanej z produkcji betonu. Woda ta, niezależnie od wymagań ogólnych dla wody zarobowej, powinna spełnić jeszcze następujące wymagania:
• dodatkowa masa materiału stałego w betonie, wynikająca z użycia wody odzyskanej z procesów produkcji betonu, powinna być mniejsza niż 1% całkowitej masy kruszywa zawartego w betonie;
• jeżeli istnieją specjalne wymagania dotyczące produkowanego betonu, powinien być uwzględniony możliwy wpływ zastosowania tego rodzaju wody, np. w betonie architektonicznym, betonie narażonym na działanie agresywnego środowiska itp.;
• w przypadku wody o gęstości większej niż 1,01 kg/1 należy przedsięwziąć odpowiednie środki w celu zapewnienia jednorodności zawiesiny materiału stałego w odzyskanej wodzie. W przypadku wody o gęstości równej lub mniejszej od 1,01 kg/1 można założyć, że zawiera ona pomijalne ilości materiału stałego (segregator aktów prawnych).

Według normy PN-EN 206-1 dodatek mineralny to drobno uziarniony składnik stosowany do betonu w celu poprawy pewnych właściwości lub uzyskania specjalnych właściwości. Norma ta zajmuje się dwoma typami dodatków nieorganicznych:
• dodatki prawie obojętne (typ 1),
• dodatki o właściwościach pucolanowych lub utajonych właściwościach hydraulicznych (typ II).

Dodatki dzięki swoim cechom fizycznym korzystnie wpływają na niektóre właściwości betonu, takie jak urabialność, gęstość, szczelność oraz wytrzymałość. Dodatki mogą przyspieszać hydratację cementu portlandzkiego, działając jako zarodniki krystalizacji (promocja 3 w 1).