Specyfiki procesów produkcyjnych

Wreszcie należy podkreślić, że nie zawsze i nie w każdych warunkach stosowanie budownictwa uprzemysłowionego jest technicznie i ekonomicznie uzasadnione, dlatego inne techniki budowania stosowane w racjonalnych warunkach bynajmniej nie powinny być dyskwalifikowane, co nieraz ma miejsce w praktyce (program uprawnienia budowlane na komputer).
Generalnie biorąc uprzemysłowienie budownictwa polega przede wszystkim na upodobnianiu procesów produkcyjnych w budownictwie zarówno pod względem technicznym, technologicznym, jak i organizacyjnym, do procesów wytwórczych przemysłowych typu masowego (wielkoseryjnego, np. do produkcji samochodów).

Wychodzące z przesłanek specyfiki procesów produkcyjnych i ich przystosowania do potrzeb produkcji budowlanej można zdefiniować uprzemysłowienie budownictwa, a ściśle biorąc obiektów uprzemysłowionych, w ujęciu docelowym, jako:
- wyprodukowanie elementów budowlanych w zakładzie przemysłowym1) (odpowiada w przemyśle fabrycznym wytwarzaniu części maszyn i zespołów poza miejscem montażu maszyny),
- montaż elementów budowlanych na miejscu wbudowania (odpowiada w przemyśle montażowi maszyny, np. samochodu) (program uprawnienia budowlane na ANDROID),
- zastosowanie do wszystkich procesów wznoszenia obiektów uprzemysłowionych, a więc do procesów wytwarzania elementów budowlanych, ich transportu, montażu, robót instalacyjnych i wykończeniowych - metody pracy równomiernej (rytmicznej) wraz z zastosowaniem do kontroli ich przebiegu dyspozytorskiego systemu zarządzania oraz włączenia wszystkich tych procesów do jednego nieprzerwanego ciągu organizacyjnego (odpowiada w przemyśle metodzie pracy taśmowej),
- przeprowadzenie wszystkich powyższych procesów za pomocą mechanizacji kompleksowej (z elementami częściowej automatyzacji) (odpowiada w przemyśle zautomatyzowanym nieprzerwanym ciągom technologicznym) (uprawnienia budowlane)..

Sposoby klasyfikacyjne

Tak ujęta definicja budownictwa uprzemysłowionego, obejmująca łącznie aspekty techniczne, technologiczne oraz organizacyjne, stanowi zasadnicze wskazanie kierunków rozwoju tego budownictwa (zrealizowane w pełni w przodujących kombinatach budowy domów w Rosji), choć nie zawsze i nie w każdych warunkach w pełni możliwe do realizacji (program egzamin ustny)..
Podstawową cechą techniczną uprzemysłowienia budownictwa, jak wynika z powyższej definicji, jest prefabrykacja elementów budowlanych (typowych) związana z rozwojem stałych zakładów prefabrykacji, w których stworzone być mogą najlepsze warunki dla zastosowania mechanizacji kompleksowej, a także częściowej automatyzacji (opinie o programie).

Dlatego nie można np. budownictwa monolitycznego w deskowaniach ślizgowych czy przestawnych, gdzie betonowanie ścian i stropów odbywa się na samym miejscu wznoszenia budowli, zaliczać do budownictwa uprzemysłowionego sensu stricto, mimo bezspornej nowoczesności i celowości tej techniki budowania.
Wreszcie podkreślić należy, że uprzemysłowienie związane jest ściśle z rozwojem unifikacji, typizacji oraz standaryzacji wymiarów i elementów, bez czego nie byłoby możliwe ograniczenie ilości typowych wyrobów i ich masowa produkcja w warunkach przemysłowych.

Jednym z podstawowych i niełatwych problemów budownictwa uprzemysłowionego, bez którego nie można obiektywnie śledzić postępów wzrostu czynności przemysłowych w rozwoju budownictwa uprzemysłowionego, jest określenie stopnia uprzemysłowienia obiektów uprzemysłowionych (segregator aktów prawnych).
Sposoby klasyfikacyjne określenia stopnia uprzemysłowienia, stosowane na początku rozwoju budownictwa uprzemysłowionego, polegające na bezpośrednim zaliczeniu danej budowli według jej cech zewnętrznych do jednego z góry założonego „stopnia” uprzemysłowienia (1, 2, 3 stopień), jak również takie określenie uprzemysłowienia, jak „pełne”, „całkowite” itp. powinny być na obecnym etapie rozwojowym jako najczęściej mylne zarzucone na rzecz określeń analitycznych opartych na jednolitej metodyce obliczania.

Podstawową zasadą, którą powinno się stosować przy określaniu stopnia uprzemysłowienia obiektów, jest odnoszenie tego stopnia do całości robót związanych z wzniesieniem tych obiektów, a nie jak to czyni się najczęściej, tylko do robót budowlano-montażowych, a czasami nawet tylko dla części nadziemnej, z pominięciem fundamentów i części podziemnej (promocja 3 w 1).