Spoiwa polimerowe

Są zawarte w większości nowoczesnych zapraw tynkarskich, charakteryzujących się wysokimi parametrami technicznymi i specjalistycznym przeznaczeniem. Polimery to substancje syntetyczne wytwarzane chemicznie w wyniku reakcji polimeryzacji (program uprawnienia budowlane na komputer).

Spoiwa polimerowe (np. żywice akrylowe) - są to polimery kwasu akrylowego, który ma postać bezbarwnej cieczy, o ostrej woni. miesza się z wodą, eterem, alkoholem etylowym.

Zaprawy budowlane dzielą się na dwie grupy:

1. zaprawy budowlane zwykłe,
2. zaprawy budowlane specjalne (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zaprawa zwykła to mieszanina spoiwa (wapiennego, cementowego, gipsowego lub mieszanki tych spoiw), piasku i wody oraz ewentualnie domieszek stosowanych do robót ogólnobudowlanych. Wykonywana jest najczęściej metodami tradycyjnymi w betoniarce na placu budowy (uprawnienia budowlane).

Zaprawy zwykłe ze względu na rodzaj użytego spoiwa dzielą się na:

• cementową-c,
• wapienną-w,
• gipsową-g,
• cementów o-wapienną - cw,
• gipsowo-wapienną- gw.

Ze względu na przeznaczenie dzieli sieje na:

• zaprawy murarskie (program egzamin ustny).
• zaprawy tynkarskie do nadawania ostatecznego kształtu i wyglądu elementom budowlanym (np. ścianom, stropom).

Cechy mechaniczne także różnicują zaprawy. Główną z nich jest wytrzymałość na ściskanie. Oznacza się ją symbolem literowym Mn (M - marka zaprawy, n - określa wytrzymałość na ściskanie i może wynosić: 0.3; 0,6: 2,0; 4.0; 7,0; 12; 15; 20), np. M12 itp. Zaprawy specjalne dostępne są na rynku w postaci suchych mieszanek produkowanych fabrycznie w papierowych workach lub w postaci gotowych zapraw upłynnionych (opinie o programie).

W zaprawach suchych spoiwem najczęściej jest cement, wapno i gips. wypełniaczem drobne kruszywo (np. piasek) lub inne substancje mineralne o odpowiednim uziarnieniu, dodatki i domieszki chemiczne. W zaprawach upłynnionych spoiwem są wodne zawiesiny żywic syntetycznych (np. akrylowe), zawierają one także wysokiej jakości wypełniacze (segregator aktów prawnych).

Zaprawy dzieli się również ze względu na ich cechy użytkowe:

1. zaprawy ścienne i elewacyjne (zwykłe, szlachetne, ciepłochronne),
2. zaprawy do napraw elementów betonowych i ceramicznych,
3. zaprawy chemoodporne itp.

Polska Norma PN-EN998-1:2000 dokonuje podziału zapraw wg schematu:

1. zaprawa normalna ogólnego przeznaczenia GP.
2. zaprawa do tynków lekkich - LW,
3. zapraw a barw iona do tynków szlachetnych - CR.
4. zapraw a do jednowarstwowych tynków zewnętrznych - OC,
5. zapraw a do tynków termoizolacyjnych T.
6. zaprawa do tynków renowacyjnych - R.

Najczęściej stosowanym w budownictwie materiałem wiążącym jest zaprawa. Powstaje ona w wyniku związania spoiwa, wypełniacza i wody. Aby poprawić jakość i właściwości zapraw, dodaje się do nich różne domieszki i dodatki uplastyczniające.

Dodatki plastyfikujące

Są to substancje otrzymywane w wyniku reakcji polikondensacji żywicy formaldehydowej i melaniny. Plastyfikator w zaprawie jest absorbowany na powierzchni spoiwa i piasku, zmniejsza tarcie wewnętrzne cząsteczek zaprawy, przez co jest ona bardziej plastyczna, odporna na segregację i sedymentację (opadanie cząstek kruszywa w zaprawie, zachodzące pod wpływem siły ciężkości).

Plastyfikator nadaje mieszankom właściwości tiksotropowe. Tiksotropia to izotermiczna odwracalna przemiana żelu w zol, (zol - układ koloidalny, w którym cząsteczki substancji gazowej, ciekłej lub stałej zawieszone są w cieczy; żel - galaretowata substancja powstała z ciekłego zolu w wyniku zgęstnienia płynu) pod wpływem wstrząsów lub mieszania (promocja 3 w 1).

W praktyce umożliwia to wykonywanie mieszanek ze zmniejszoną ilością wody zarobowej i przyrost wczesnej wytrzymałości na ściskanie i zginanie. Jest to szczególnie ważne przy wykonywaniu elementów cienkowarstwowych i mocno zbrojonych, gdyż mieszanka musi charakteryzować się dużą plastycznością (powierzchnie po zdjęciu deskowania są gładkie, bez nierówności i pęcherzy) i wytrzymałością. Zalecana dawka plastyfikatora wynosi 1,5-3,0% wagowo w stosunku do ciężaru cementu.