Sprawdzenie położenia pionowego

Na samo podniesienie urządzenia składają się następujące czynności: podkręcenie śrub ślizgu za pomocą pręta stalowego, włożonego do jednego z czterech otworów każdej śruby (podkręcenie o kąt 90° następuje równocześnie na komendę); przełożenie pręta do następnego otworu i podkręcenie równoczesne o 90°. Pełny obrót śruby podnosi urządzenie ślizgowe o IO-T-12 mm, 1 cykl roboczy (15 cm) wymaga więc do 15 pełnych obrotów śruby (program uprawnienia budowlane na komputer).

Po każdym cyklu następuje sprawdzenie położenia pionowego przez opuszczenie pionu na punkt kontrolny w fundamencie oraz odczyt dwóch libeli pudełkowych. W przypadku stwierdzenia odchyłki od pionu naprowadza sic ślizg na właściwe położenie przez podkręcenie odpowiednich śrub ślizgowych.
Równocześnie ze wznoszeniem trzonu montuje się drabinkę zewnętrzną, służącą do wychodzenia ludzi (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Przy głowicy komina zakłada się galerię oświetleniową, która służy również do demontażu urządzenia i opuszczania poszczególnych części na dół.
W przytoczonych przykładach umieszczono tylko szczegóły obliczeń istotne i charakterystyczne dla kominów. Obliczeń typowych konstrukcji żelbetowych nie podawano.
W przykładach zwrócono uwagę przede wszystkim na obiekty zrealizowane w Polsce (uprawnienia budowlane).

Z obiektów zagranicznych wymieniono tylko niektóre kominy znaczeniu historycznym, lub kominy o ciekawych rozwiązaniach szczegółów technicznych. Zbiorem przykładów dużej liczby obiektów starszych (kominów żelbetowych wykonywanych w różny sposób) jest Handbuch fiir Eiscnbeton- bau [18], w której zamieszczono obszerniejsze opisy starszych budowli.
Komin elektrowni w dawnych Zakładach Hutniczych i Emalierni Henriettenhiitte na Dolnym Śląsku k. Opola, zrealizowany w r. 1906/1907, ma niezwykły dla kominów kształt kolumny antycznej, postawionej na 8-metrowym cokole, zwieńczonej u wylotu płytą kwadratową o boku 5,40 m (program egzamin ustny). Wysokość komina ponad teren wynosi 45 m. Komin składa się z dwóch rur: wewnętrznej o średnicy 1,60 m i stałej grubości 15 cm oraz z niezwiązanej z nią rury zewnętrznej o grubościach zmiennych. Dzięki zmia^ nie grubości ścianki zewnętrznej uzyskano kształt kolumny. 

Zbrojenie rury wewnętrznej

Zbrojenie rury wewnętrznej: pionowe 40 0 10 poziome 0 7 co 20 cm, zbrojenie rury wewnętrzej: pionowe 0 10 i poziome 0 7 co 25 cm. Fundament kwadratowy 12,0 x 12,0 m, zbrojony wkładkami 0 30, obliczony jest dla naprężenia na grunt równego 0,8 kG/cm2. Na budowę zużyto 387 m3 betonu (cement z Groszowic) oraz 6,9 t stali zbrojeniowej. Temperaturę spalin szacowano na 350 °C (wydaje się to zbyt dużo). Projekt komina opracował E. Saliger (opinie o programie).
Komin parowozowni na dworcu kolejowym w Brzegu, zrealizowany w r. 1913, ma wysokość 36 m, a średnice wewnętrzne trzonu wynoszą 1,50 m u dołu i 1,20 m u góry . Grubość ściany cokołu wynosi 45 cm; ponad cokołem grubość ściany zmniejsza się od 22 cm aż do 8 cm przy wylocie.

Wykładzina szamotowa, stanowiąca osobny wewnętrzny cylinder grubości 12 cm, sięga do wysokości 15 m. Izolacja powietrzna ma grubość 5 cm. Trzon zbrojony jest prętami pionowymi 0 16 w odstępach od 9 do 14,5 cm oraz poziomymi 0 8 co 30 cm. Cokół zbrojony jest dodatkowo od zewnątrz prętami 0 10 co 20 cm. Czopuch zbierający centralnie gazy parowozowni doprowadzony jest do komina pod ziemią (segregator aktów prawnych).
Komin Elektrowni Neuhof k. Hamburga zrealizowany przez firmę Wayss u. Freitag A. G. Frankfurt/M w r. 1931 uchodzi słusznie za duże osiągnięcie sztuki inżynierskiej.
Wysokość komina wynosi 150 m, średnica wewnętrzna dolna - 10,0 m, górna - 5,50 m.

Grubość ścian zmienia się od 42 cm powyżej otworu wlotowego do 15 cm u góry. Fundament jest posadowiony na 211 palach żelbetowych długości 13 m. Całkowity ciężar komina wynosi 5850 T, co jest wartością zbliżoną do ciężarów kominów budowanych obecnie. Wlot czopucha jest jednostronny o wymiarach 5,6 x 5,0 m (promocja 3 w 1).

Wykładzinę wewnętrzną grubości 12 cm wykonano z cegły zwykłej, w segmentach 15-metrowych; warstwa izolacji ma grubość 5-8 cm. Komin wykonano w formach przestawnych (system Heinego) w rekordowo krótkim czasie, przy szybkości budowy trzonu (powyżej poz. + 12,20) 2,5 m wysokości na dobę.