Średnia arytmetyczna

Średnia arytmetyczna wytrzymałości sześciu połówek stanowi wytrzymałość zaprawy na ściskanie. Jeżeli jeden z wyników różni się więcej niż o 5% od obliczonej średniej, należy go odrzucić i obliczyć średnią z pozostałych wyników. Gdy dwa wyniki różnią się od obliczonej średniej więcej niż o 5°/o, badanie należy powtórzyć (program uprawnienia budowlane na komputer).

Badania wytrzymałości betonu na rozciąganie są uciążliwe i w zasadzie nie miały do niedawna większego praktycznego znaczenia. Dopiero od czasu wprowadzenia do konstrukcji żelbetowych stali o wysokiej granicy plastyczności, a w szczególności stosowania konstrukcji sprężonych, dla których wytrzymałość betonu na rozciąganie jest niezmiernie ważna, wyznaczanie tej wytrzymałości jest powszechnie stosowane. Badania betonu na rozciąganie można przeprowadzić na próbkach o kształcie graniastosłupa lub walca (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Próbkę o kształcie graniastosłupa, z głowicami służącymi do zamocowania w maszynie zrywającej. Próbkę zamocowuje się w szczękach maszyny za pomocą śrub i nieznacznie zazębionych nakładek. Oś próbki powinna pokrywać się z osią sił rozrywających. Średnica próbki powinna odpowiadać co najmniej pięciokrotnej średnicy największych ziaren kruszywa. Próbki należy przechowywać i badać w stanie wilgotnym. Sposób przeprowadzania badań na rozciąganie nie jest objęty żadnymi normami i przepisami.

Stosunek wytrzymałości betonu na rozciąganie przy zginaniu do osiowego rozrywania próbki wynosi 2 : 1 (uprawnienia budowlane). Do określenia wytrzymałości betonu na rozciąganie stosowane są różnego rodzaju próbki. W laboratorium Robót Publicznych w Paryżu stosuje się próbki o kształcie i wymiarach. Końce próbek zamocowane są w specjalnych szczękach, które umieszcza się w maszynie. W Laboratorium Dróg i Mostów w Paryżu stosuje się próbki. W osi próbki walcowej znajdują się dwa pręty stalowe, zachodzące na siebie i połączone za pomocą gwintu. Aby zapobiec przyczepności prętów do betonu, w strefie środkowej wkłada się mankiet papierowy (program egzamin ustny).

Pręty stalowe

Pręty stalowe umieszcza się w szczękach rozrywarki. Inny sposób badania wytrzymałości betonu na rozciąganie polega na zgniataniu walcowej próbki wzdłuż tworzącej w prasie wytrzymałościowej. Rozkład naprężeń rozciągających jest równomierny w przekroju wzdłuż średnicy próbki, a obliczona wartość ma odpowiadać temu naprężeniu. Naprężenie ściskające w środkowej części próbki przekracza trzykrotnie wartość naprężeń rozciągających. Wyznaczanie naprężeń rozciągających przy ściskaniu próbki jest sposobem przybliżonym (opinie o programie).

Wytrzymałość betonu na rozciąganie wyznaczyć można również ściskaniem kostki wzdłuż przekątnej. W czasie wykonywania próbek sześciennych pozostawia się na dwóch przeciwległych krawędziach wycięcia w celu umieszczenia stalowych listew 1. Istnieje wiele metod wyznaczania wytrzymałości betonu na ścinanie. Wszystkie one nie podają wielkości czystego ścinania, gdyż są obarczone błędami wynikającymi z równoczesnego oddziaływania momentów zginających. Wytrzymałość na zginanie określa się na belkach o przekroju kwadratowym lub prostokątnym. Przekrój i wymiary zależą od największych ziaren kruszywa (segregator aktów prawnych). Badane belki w całym przekroju i na całej długości powinny mieć jednakową wilgotność.

Powierzchniowo wyschnięte belki wykazują wskutek zmian skurczowych niższą wytrzymałość. Ponieważ określenie stanu przesuszenia nie jest możliwe dotychczas znanymi metodami, belki bada się w stanie wilgotnym. Wycięte z bloków betonowych belki należy przechowywać pod mokrym przykryciem, a dwie doby przed badaniem zanurzyć je w wodzie. Belki betonowane poziomo powinny być badane w tym samym położeniu, tzn. dół belki ma być strefą rozciąganą. Niższą wytrzymałość wykazują belki odwrócone do badania, a także belki pionowo betonowane, zwłaszcza gdy betonowanie odbywało się odcinkami lub przy zmianach ilości wody (promocja 3 w 1).

Płaszczyzny nierówne na podporach wyrównuje się cienką warstwą zaprawy (ale tylko na podporach). Okazuje się bowiem, że gdy strefa rozciągana betonu średniej marki pokryta zostanie warstwą zaprawy o grubości 2 mm, wówczas wytrzymałość betonu na rozciąganie przy zginaniu wzrasta z 25 do 33 kG/cm2.