Środkowe wartości czynnika

Kierując się względami technologicznymi i wynikami wstępnych doświadczeń wybrano dla każdego czynnika Zź zakres jego zmian (górny i dolny poziom) oraz określono główny poziom - Zot i interwał zmian.
Wartości czynnika Zx zmieniano od temperatury 700 do 1200°C. Środkowe wartości czynnika w doświadczeniach, przy takim zakresie zmian, przypadają w zakresie optymalnych wartości czynnika wyjściowego.

Wartości czynnika Z2 zmieniały się od 1,3 do 6,0 m2/g, ponieważ powierzchnia właściwa fazy a A1203, uzyskanej przez wypalanie technicznego tlenku glinowego, odpowiada 1,3 m2/g, a fazę a AL03 o powierzchni właściwej 6,0 m2/g można łatwo otrzymać po krótkotrwałym przemiale spieku (w ciągu 2 h) w młynie kulowym (program uprawnienia budowlane na komputer).
Czynnik Z3 zmieniano od 33,4 do 44,0%. Zakres ten obejmuje tale masy podatne na formowanie plastyczne, jak i masy półsuche, podatne na formowanie przez prasowanie. Nacisk prasowania próbek uzależniono od konsystencji masy formierskiej. Przy ilości kwasu 44,0% masę zawierającą fazę a A1208 o powierzchni właściwej Sm = = 1,3 m2/g prasowano pod ciśnieniem 36 MPa. Przy tej samej zawartości kwasu, ale przy wartości Swł = 6,0 m2/g, masa formierska była plastyczna i próbki formowano za pomocą wibrowania.

Masy formierskie zawierające 33,4% kwasu ortofosforowego prasowano pod ciśnieniem 86,5 i 5,5 MPa. Wartości powierzchni właściwej fazy a A1203 wynosiły w tych masach odpowiednio 1,3 i 6,0 m2/g (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Cement glinowo-fosforanowy o wytrzymałości na ściskanie 117,6 MPa (średnia wartość z czterech oznaczeń) otrzymano z fazy a A1203 o powierzchni właściwej 6,0 m2/g,. przy zawartości kwasu fosforowego (p = 1,633 Mg/m3) równej 28,0%. Temperatura wypalania cementu wynosiła 800CC, jego gęstość - 3,27 Mg/m3, porowatość 26,3%. Przy wymienionych wartościach czynników wartość obliczeniowa kryterium optymalizacji wynosi 113 MPa, a zatem dane doświadczalne odpowiadają obliczeniowym w granicach błędu doświadczenia.
Uzyskany model pozwala na ilościową ocenę wpływu każdego z badanych czynników na kryterium optymalizacji, a jej zgodność wskazuje na to, że czynniki, których nie uwzględniono w doświadczeniach, wpływają nieznacznie na wytrzymałość cementu glinowo-fosforanowego (uprawnienia budowlane).

Zmiany gęstości cementu

W wyniku analizy modelu można ustalić, co następuje:
- Cement glinowo-fosforanowy, wytworzony z fazy a tlenku glinowego należy utwardzać przy powolnym ogrzewaniu; wyższe wartości wytrzymałości tego cementu otrzymano przy wzroście temperatury z prędkością l°C/min w procesie jego utwardzania (program egzamin ustny).
- W celu uzyskania cementu glinowo-fosforanowego o dużej wytrzymałości trzeba stosować fazę a A1203 rozdrobnioną do powierzchni = 6,0 m2/g i wyższej; zmniejszenie ilości kwasu fosforowego przy równoczesnym zwiększeniu stopnia zagęszczenia masy formierskiej w procesie formowania wyrobów wpływa korzystnie na wytrzymałość cementu glinowo-fosforanowego.
- Wytrzymałość cementu glinowo-fosforanowego jest najwyższa w zakresie temperatury 700-i-800oC (opinie o programie).

Uzyskane równanie regresji można wykorzystać do doboru warunków technologicznych wytwarzania cementu glinowo-fosforanowego o wymaganej wytrzymałości, jak również do przewidywania wytrzymałości cementu o dowolnie dobranych wartościach podstawowych czynników.
Zmiany gęstości i porowatości cementu glinowo-fosforanowego w badanym zakresie. Dane te wskazują na zmniejszenie porowatości próbek ze wzrostem powierzchni właściwej fazy rozproszonej i ze zmniejszeniem zawartości kwasu ortofosforowego (segregator aktów prawnych).

Wpływ podstawowych czynników na odporność na wstrząsy termiczne cementu glinowo-fosforanowego, wytwarzanego z fazy a A1203, określono na podstawie wyników badań próbek cylindrycznych d-h - 20 mm, utwardzanych przy powolnym wzroście temperatury i wygrzewanych w ciągu 1 h w temperaturze 1300°C (promocja 3 w 1).
Ze zwiększeniem stężenia kwasu ortofosforowego wzrasta odporność na wstrząsy termiczne cementu glinowo-fosforanowego. Największą odporność mają masy zawierające kwas o stężeniu 80-^88%.