Środowisko morskie

Środowisko morskie, nazywane w najogólniejszym ujęciu oceanem światowym, tworzą wody (oceaniczne czy morskie), opierające się na trwałym dnie gruntowym lub skalnym, a górną powierzchnią stykające się z masami powietrznymi troposfery (dolnej warstwy atmosfery). Wspólne miejsce styku wszystkich tych trzech środowisk nosi nazwę linii brzegowej morza (program uprawnienia budowlane na komputer).
Środowiska sąsiadujące ze sobą wywierają na siebie na styku wzajemny wpływ, z których najznaczniejszy jest wpływ powietrza na wodę.

Powietrze, będące niemal zawsze w ruchu, przenosi dużą część swej energii na wodę, z którą się styka, w dwojaki sposób:
- przez naprężenia styczne, poziome (lub zbliżone do poziomych) wywołujące obok innych zjawisk przede wszystkim oscylacyjne fale wiatrowe na powierzchni wody, lub
- przez naprężenia normalne (ciśnienia baryczne) prowadzące do tworzenia się różnic poziomów powierzchni wody w różnych punktach morza. Ściśle rzecz biorąc zjawisko to ma również charakter falowy, lecz nie oscylacyjny (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Charakterystycznym elementem środowiska morskiego jest powierzchnia graniczna między wodą a powietrzem, czyli powierzchnia nazywana także zwierciadłem morza. W okresach długotrwałej ciszy przybiera ona przejściowo położenie stałe, uważane w skali lokalnej i inżynierskiej za płaskie i poziome, nazywane poziomem spokoju (uprawnienia budowlane). W większej skali, pomijając już nawet ogólne zakrzywienie powierzchni oceanów wynikające z kształtu Ziemi, tworzy ono powierzchnię wypukłą i nierówną tak wskutek występowania różnic w ciśnieniu atmosferycznym, jak i wskutek różnic w przyciąganiu mas wodnych w różnych punktach Ziemi przez najbliższe ciała niebieskie: Księżyc i Słońce. Te ostatnie różnice są wynikiem zmiennego położenia danego punktu na Ziemi (wskutek jej obrotu) w stosunku do Księżyca i Słońca.

A gdziekolwiek istnieją różnice poziomów wody, tam istnieje i ruch dążący do ich wyrównania, i dlatego też faktycznie woda morska, zwłaszcza w warstwie powierzchniowej, nigdy nie bywa w całkowitym spokoju. Najgładszą powierzchnię wzdymają lekkie fale, a pod nią w głębi, w toni wodnej, nurtują różne prądy (program egzamin ustny).

Falowanie oscylacyjne

Jedynie w niektórych głębiach tworzą się niekiedy zastoiska wody, ale i tam wskutek różnic temperatury powstają prądy pionowe, wznoszące się i opadające, które prowadzą do chociażby nieznacznego ruchu i wymiany wód.
W konsekwencji w danym punkcie morza poziom wody ulega niezależnie od falowania ciągłym wahaniom.
Wahania te zależne są od charakterystyki miejsca. Mogą w nich dominować wahania powstające wskutek przyciągania wód morskich przez Księżyc i Słońce, i wtedy noszą nazwę pływów (w których występują dwie przeciwstawne fazy: przypływ i odpływ), a morza, na których zjawisko to występuje wyraźnie, nazywane są morzami pływowymi (opinie o programie).

Na mniejszych morzach zamkniętych, na przykład na Bałtyku, pływy praktycznie nie dają się odczuwać, dominują tam wahania poziomu wody wywołane przez zmiany ciśnienia atmosferycznego lub, co zwykle idzie z nimi w parze, przez długotrwałe wiatry, które „napędzają’’ w kierunku swego działania wody, nad którymi wieją, powodując na zawietrznej podwyższenie się poziomu morza, a na nawietrznej jego obniżenie się, niezależnie od generacji na powierzchni morza fal oscylacyjnych.
Długotrwałe wiatry sztormowe, powstające w wyniku dużych różnic ciśnienia powietrza, są zwykle powodem znacznego wezbrania sztormowego na brzegu, ku któremu wieją, a zwłaszcza w wąskich zatokach i cieśninach (segregator aktów prawnych).

Inną formą ruchów wód związanych z wahaniami ciśnienia atmosferycznego są sejsze, czyli kołysania powierzchni morza o charakterze oscylacyjnym.
Przenoszenie się mas wodnych z miejsca na miejsce objawia się w postaci prądów, których zasięg może być większy lub mniejszy, a charakter trwały lub chwilowy, a nawet przypadkowy.

Także i falowanie oscylacyjne generuje swoiste prądy falowe, mimo że teoretycznie nie jest związane z przenoszeniem się mas wodnych z miejsca na miejsce, a reprezentuje tylko przenoszenie się zmian formy powierzchni wody i jej warstw przypowierzchniowych (promocja 3 w 1).