Śruby z częścią gwintowaną

Najmniejsze odległości są uwarunkowane wielkością przekroju netto oraz naprężeniami na docisk. Ograniczenie największych odległości wynika z potrzeby zabezpieczenia części łączonych przed utratą stateczności lub nadmierną deformacją oraz przed działaniem korozji. Największe odległości między otworami rozmieszczonymi mijankowo (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wielkość pola przekroju netto blachy z otworami rozstawionymi mijankowo określa. W przypadku otworów mijankowych na obu ramionach kątownika czy też na środniku i półkach ceownika lub dwu- teownika obowiązuje zasada określania pola przekroju netto.
W połączeniach kształtowników z blachą węzłową łączniki mogą być również usytuowane na dodatkowych kątownikach, o ile wielkość ich pola przekroju netto spełnia warunki (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Na jednym z ramion takich dodatkowych kątowników należy zwiększyć o 50% ustaloną w obliczeniu liczbę łączników.
Usytuowanie otworów na sworznie powinno wykluczać możliwość mimo- środowego obciążenia w płaszczyźnie połączenia. Części łączone na sworznie nie mogą być również zginane w kierunku prostopadłym do płaszczyzny połączenia. Zalecane wymiary połączenia na 1 sworzeń. Ucha w połączeniu na sworzeń nie należy wzmacniać żebrami usztywniającymi (uprawnienia budowlane).
Śruby z częścią gwintowaną trzpienia w strefie docisku lub w płaszczyźnie ścinania.

W połączeniach śrubowych zwykłych część gwintowana trzpienia nie powinna zmniejszać powierzchni strefy docisku więcej niż na to pozwala potrzebna nośność połączenia. Jeżeli część niegwintowana trzpienia natrafia w połączeniu jedynie na część g’ grubości g łączonego elementu (g ‘ < g), to tylko ta część g’ powinna być brana pod uwagę dla przeniesienia docisku na ściankę otworu (program egzamin ustny).
W przypadku gdy część gwintowana natrafia w połączeniu na całą grubość łączonego elementu, należy się liczyć ze znacznym zwiększeniem wzajemnego przemieszczenia łączonych elementów, a nośność połączenia na docisk do ścianek otworów zmniejsza się ok. 30% (opinie o programie).

Zasady wykonywania połączeń

Część gwintowana trzpienia może być dopuszczona w płaszczyźnie ścinania, gdy pozwala na to zmniejszona nośność śrub na ścinanie (pole przekroju ścinanego Fs zamiast F) oraz gdy dodatkowe przemieszczenie łączonych elementów o wymiar równy podwójnej wysokości gwintu nie ma istotnego znaczenia dla użytkowania projektowanej konstrukcji.
kM. Otwory w połączeniach na śruby i nity mogą być przebijane lub wiercone. Przy przebijaniu następuje umocnienie i zmniejszenie ciągliwości materiału wzdłuż obwodu ścianki otworu. Przy niekorzystnych proporcjach średnicy otworu do jego głębokości występują również deformacje wokół otworu i naderwania na powierzchni ścianki (segregator aktów prawnych).

Z tego względu przebijanie może być stosowane jedynie do grubości 25 mm >g Przebijanie otworów bez ich późniejszego rozwiercania nie powinno mieć miejsca w konstrukcjach obciążonych dynamicznie oraz w połączeniach znajdujących się w sąsiedztwie przegubów plastycznych. W tych również przypadkach elementy łączone nie powinny mieć krawędzi ciętych nożycami bez usunięcia strefy zgniotu przez frezowanie. Kształt elementów obciążonych dynamicznie powinien zapewniać równomierny rozkład naprężeń (należy stosować odpowiednie promienie wyokrąglenia) (promocja 3 w 1).

Jeżeli odpowiadające sobie otwory w łączonych elementach, nie obciążonych w sposób przemienny lub dynamiczny, są przesunięte względem siebie, można je odpowiednio rozwiercić. Przebijanie lub wypalanie otworów jest w takich przypadkach niedopuszczalne.