Stały podział komórek

Stały podział komórek jest możliwy tylko wtedy, gdy miazga otrzymuje wystarczające ilości substancji budulcowych, przede wszystkim glukozy (program uprawnienia budowlane na komputer). Glukoza powstaje w procesie fotosyntezy. Aby ów proces chemiczny mógł przebiegać bez zakłóceń, wymagane są m.in. woda i ciepło. Warunki takie mogą zaistnieć w Europie Środkowej tylko od połowy kwietnia do połowy września. W tym czasie wzrasta pierścieniowata warstwa drewna na obwodzie pnia. Warstwa ta nosi nazwę słoja przyrostu rocznego.
Szybkość wzrostu zależy od wielu czynników. O wiele większa jest w żyznych dolinach niż na ubogich, zimnych glebach wysokogórskich. Wzrostowi sprzyjają wilgotne pory roku, natomiast hamująco działa plaga szkodników, grzybów i owadów.

Pewną rolę odgrywa też wiek drzewa (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Młode drzewa rosną szybciej niż starsze. Oprócz wymienionych czynników wzrostu, każdy gatunek charakteryzuje się właściwym dla siebie przyrostem na wysokość i grubość, np. dąb rośnie o wiele wolniej niż topola.
Powiększenie pod mikroskopem tkanki komórkowej umożliwia dokładną obserwację obumarłych komórek. Wnętrze komórki jest puste. Tkanka składa się jedynie ze ścian komórkowych. Uderzająca jest ogromna różnica w wielkości poszczególnych komórek. Na granicy słojów (na zdjęciu przebieg poziomy) większe komórki stykają się z mniejszymi. Wąskie, czarne linie i szersze pasma przebiegają w poprzek (na zdjęciu pionowo) do granicy słojów. Z przekroju schematycznego wynika, że ściany komórek większych są cieńsze, niż ściany komórkowe komórek mniejszych (uprawnienia budowlane).
Dlaczego nie wszystkie komórki są takie same?

Komórki mają do spełnienia różne zadania, nieodzowne do życia i wzrostu drzewa. Przewodzą płynne substancje odżywcze, nadają drzewu potrzebną stabilność i magazynują substancje budulcowe na zbyt zimne lub suche pory roku. W tym celu drzewa wyposażone są w trzy rodzaje komórek, każda posiadająca swój zakres działania.
Tkanka komórkowa zbudowana jest z komórek przewodzących, komórek mocujących i komórek magazynujących (program egzamin ustny).

Komórki wzmacniające

Komórki przewodzące tworzą system kanałów w drewnie. Wydłużone komórki przewodzące muszą potrafić szybko transportować wodę z rozpuszczonymi minerałami z korzeni przez pień do liści. Do tego celu najlepiej nadają się komórki o dużej przestrzeni komórkowej i cienkiej ściance komórkowej. Lekkie, miękkie drewna, np. świerk, posiadają wiele komórek przewodzących. Aby woda z rozpuszczonymi solami odżywczymi mogła popłynąć dalej, konieczne jest, by dwie sąsiadujące ze sobą komórki połączone były nieszczelnie. Miejsca połączeń opatrzone są specjalnymi mikrofiltrami, jamkami. Regulują one transport materiału od komórki do komórki (opinie o programie).

Komórki wzmacniające wspierają drzewo. V- rodzaj komórek musi mieć grube ściany komórkowe i małe przestrzenie wewnętrzne. Nie potrzeba tez jamek na styku komórek. Komórki wzmacniające i wspierające występują w dużej liczbie w drewnach ciężkich i twardych, np. w dębie.
Komórki magazynujące robią zapasy
Do magazynowania substancji budujących nadaję komórki o dużych przestrzeniach wewnętrznych (segregator aktów prawnych). Dla wymiany substancji odżywczych potrzebują też jamek. Ze względu na swoje promieniste ułożenie w przekroju pnia, zwane są też promieniami rdzeniowymi.

Komórki przewodzące o cienkich ścianach rosną przeważnie wiosną. Tworzą one jasne, miękkie, drewno wczesne. W lecie powstają komórki wzmacniające o ścianach grubych. Z nich zbudowane jest ciemniejsze, twardsze drewno późne.
Słój składa się z pierścienia jasnego drewna wczesnego i ciemnego pierścienia drewna późnego (promocja 3 w 1). Różnice pomiędzy drzewami liściastymi a szpilkowymi.

Podczas gdy drzewa liściaste wykazują jednoznaczny rozdział trzech rodzajów komórek, u drzew szpilkowych komórki przewodzące i komórki wzmacniające złączone zostały do jednego rodzaju tracheid.