Stosowane deskowania ślizgowe

Stosowane deskowania ślizgowe wymagają przy budowie wysokich budynków projektowania ścian nośnych o układzie zamkniętym lub poprzecznym, z odpowiednimi ścianami usztywniającymi (uprawnienia budowlane). Warunki takie wynikają z technologii wykonania ścian w deskowaniu ślizgowym, tj. wyprzedzenia przez nie stropów, które montowane są w późniejszym okresie, o kilka kondygnacji niżej. W zasadzie istnieją dwa sposoby wykonywania stropów, a mianowicie: stropy mogą być wykonywane po wybudowaniu ścian całego budynku lub montowane z częściowym wyprzedzeniem ścian (program na telefon).

Właściwszy jest montaż stropów niższych kondygnacji w trakcie wykonywania ścian na kondygnacjach wyższych, co pozwala znacznie zmniejszyć okres budowy jak również złagodzić wymagania stawiane konstrukcji ścian pod względem ich poziomych usztywnień stropami oraz ich wytrzymałości na parcie wiatru i wyboczenie w trakcie budowy. W celu osiągnięcia tego warunku należy wprowadzać zasadę ciągłości montażu stropów, stosując taką liczbę kompletów deskowań i stemplowań, aby montaż stropów był opóźniony w stosunku do wznoszenia ścian nie więcej jak 2 lub 3 kondygnacje (program na komputer). Przyjęcie takiego warunku w projekcie musi być naturalnie ściśle przestrzegane w czasie realizacji budowy. W układzie tym nośne ściany poprzeczne usztywnione są w końcach prostopadłymi odcinkami ścian, a cały rzut symetryczny i stypizowany pod względem rozpiętości, co typizuje i upraszcza również układy deskowań i towarzyszących urządzeń mechanicznych.

W odcinkach ścian poprzecznych mogą znajdować się naturalnie otwory przejściowe, jednak nad nimi powinny znajdować się odcinki ścian o takiej wysokości, aby zachowany był warunek sztywności całego układu ścian w zespole (program egzamin ustny). Ponieważ przeważnie zastosowanie dwóch ścian konstrukcyjnych podłużnych krępuje układ funkcjonalny pomieszczeń, możliwe jest zastąpienie go układem z jedną tylko ścianą poprzeczną usztywniającą, z zachowaniem dodatkowego warunku usztywnienia zewnętrznych odcinków ścian poprzecznych — pilastrami, tj. odcinkami zewnętrznych ścian podłużnych.
Stosowany też bywa układ mieszany, dający dużą swobodę w projektowaniu, a zapewniający dostateczną sztywność przy wznoszeniu budynku metodą deskowań ślizgowych.
Przy projektowaniu układu ścian należy również zwracać uwagę na szerokość ściany pomiędzy zamocowaniami, a zwłaszcza przy ścianach utwierdzonych jednym końcem. Ściany należy odpowiednio zbroić przeciw wy- boczeniu w płaszczyźnie pionowej, a także i poziomej (na obciążenia poziome od wiatru).

Zaprojektowanie ścian

Poważnym zagadnieniem jest zaprojektowanie ścian przy metodzie wykonywania stropów po ukończeniu montażu ścian budynku na całej jego wysokości. Smukłości ścian w takich przypadkach są bardzo znaczne i w związku z tym ściany powinny być tak wymiarowane i uzbrojone, aby sztywność ich była dostateczna (opinie o programie). Stosuje się w tym przypadku powiązania ścian ryglami-wieńcami, jednak wykonanie ich zwiększa koszt budowy i przedłuża jej trwanie wskutek konieczności dodatkowych stemplowań w płaszczyźnie rygli.

Stosowanie deskowań ślizgowych utrudnia znacznie wykonywanie w ścianach wszelkiego rodzaju detali architektonicznych, jak gzymsy, cokoły, balkony. W zasadzie należy dążyć, aby przekrój poziomy ścian był niezmienny na całej wysokości budynku (segregator aktów prawnych).

Zmniejszaniu się obciążeń wraz z wysokością budynku może odpowiadać zmienność marek betonu i przekrojów stali zbrojeniowej. Jeżeli pewne odcinki ścian w układzie poziomym budynku w miarę wysokości zanikają lub powstają dodatkowo, to dla takiego układu należy skonstruować takie deskowanie ślizgowe, które pozwala na swobodne jego przesuwanie od najniższej do najwyższej kondygnacji, przy jednoczesnej możliwości włączenia lub wyłączenia jego fragmentów w celu dobudowania ścian lub uzyskania w nich prześwitu. Deskowania ślizgowe wykonuje się w tym przypadku dla wszystkich ścian na fundamencie budynku, w założeniu, że niektóre odcinki tarcz deskowań wznoszą się jałowo i włączane są do betonowania dopiero wtedy, gdy przewiduje to projekt. Układ taki nosi nazwę ścian rozwijających się (promocja 3 w 1).