Stosunek długości przęseł bocznych

Stosunek długości przęseł bocznych do przęsła środkowego jest zwykle obierany tak, aby belki usztywniające wraz z pomostem ulegały najmniejszym zgi- naniom pod działaniem ciężaru własnego, na przykład aby momenty w połowie rozpiętości przęsła środkowego były zerami. Warunek ten określa stosunek długości przęseł bocznych do środkowych. Jest on zależny od układu zawieszeń (program uprawnienia budowlane na komputer).

W ustroju klasycznym jest on zawarty między 0,4 a 0,5.
Stosunek zwisu kabla f do rozpiętości środkowego przęsła l wpływa na wielkość składowych poziomych występujących w kablach i pomoście, a przez nie na zużycie stali. W mostach stalowych zmniejszenie stosunku do l wywołuje zwiększenie ilości stali kablowej oraz wzrost kosztów podpór kotwiących kable. W mostach betonowych zmniejszenie tego stosunku wpływa tylko na -zwiększenie przekrojów kabli głównych, nie zwiększa natomiast kosztu zakotwień, ani też nie wpływa na wzrost zużycia materiału w pomoście.

Dlatego w mostach betonowych przyjmowane są mniejsze wartości stosunku do 1 niż w mostach
stalowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Jeżeli zwrócimy uwagę na to, że mosty wiszące o pomostach betonowych są rodzajem belek sprężonych o kablach położonych na zewnątrz betonu i że stosunki wysokości przekrojów do rozpiętości belek sprężonych są obierane w przedziale od 1 : 15 do 1 : 25, to widoczne jest, że w mostach wiszących stosunek / do l może być obierany jeszcze mniejszy od jest to uzasadnione i z tego względu, że koszt stali kablowej nie stanowi w tych mostach zasadniczej pozycji wynosząc około 0,20 sumy kosztów przęseł.
Na podstawie kilku zrealizowanych projektów oraz przeprowadzonych rachunków D. Vandepitte jest zdania, że zakres zastosowania betonowych mostów wiszących dotyczy rozpiętości środkowych przęseł zawartych w przedziale od 50 do 500 m.

Przy rozpiętościach mniejszych należy budować ustroje betonowe belkowe, przy większych - stalowe. Mosty wiszące dają możność wykonywania konstrukcyj betonowych o takich rozpiętościach, przy których ustroje belkowe są już zbyt ciężkie. Rozpiętości do 500 m pokrywają wszelkie potrzeby budowy mostów na rzekach średnich i dużych.

Pomosty betonowych mostów wiszących

Przy większych rozpiętościach są one zbyt drogie ze względu na duży ciężar betonu (uprawnienia budowlane).
Pomosty betonowych mostów wiszących nie różnią się w zasadzie od pomostów mostów belkowych. Są one sprężane zazwyczaj na całej swej szerokości przez owijanie drutów kabli na półkolistych blokach oporowych w końcach pomostów.

Ten sposób przenoszenia sił z kabli na pomosty zapewnia równomierne sprężenie wszystkich części pomostu oraz pozwala na uniknięcie zużycia stali w zakotwieniach (program egzamin ustny). Części pomostów: płyty, poprzecznice, podłużnice główne i dodatkowe mają układy wynikające z tych samych zasad, według których budowane są pomosty innych rodzajów mostów.
Wieszaki są kotwione bądź w belkach stężających, bądź w poprzecznicach, zależnie od tego, w których z tych elementów łatwiej jest zakotwienie wykonać. Zakotwienia te są wykonywane zazwyczaj przez rozplecenie cięgien i przyczepność drutów.
W mostach o małych rozpiętościach ciężar pomostu nie wpływa nadmiernie na wzrost zużycia stali; przeciwnie - zmniejsza on nierównomierności w układzie sił wewnętrznych wywoływane przez obciążenia ruchome. Mimo to dążenie do zmniejszenia pola przekrojów poprzecznych pomostu jest celowe dla uzyskania dostatecznego sprężenia (opinie o programie).

W mostach większych rozpiętości zmniejszenie grubości płyty przez zróżnicowanie belkowań pomostu, a nawet poprzeczne sprężenie, ma na celu zmniejszenie ciężaru i zwiększenie naprężeń ściskających wzdłuż mostu.
Wieszaki i kable są wykonywane z drutu utwardzonego zabezpieczonego powłoką cynkową od rdzewienia. Są one nieobetonowane (segregator aktów prawnych). W niektórych rozwiązaniach malowano je farbą przeciwkorozyjną lub też owijano bandażem bitumicznym malowanym po nawinięciu. Kable i wieszaki mostów wiszących nie wymagają wykonywania kanałów, osłonek i iniekcyj tak, jak w mostach belkowych.

Daje to znaczne oszczędności w porównaniu z przęsłami belkowymi sprężonymi o kablach położonych wewnątrz betonu i prowadzi do uniknięcia wszystkich trudności wynikających z wypełniania kanałów emulgowanym zaczynem cementowym lub z torkretowaniem kanałów zewnętrznych, zabezpieczania emulsji od zamarznięcia, a konstrukcji od rys wywoływanych przez zamarzanie wody w wadliwie wypełnionych kanałach. Ułatwia to też zabezpieczenie kabli od korozji i sprawdzanie stanu tego zabezpieczenia (promocja 3 w 1).