Straty wody

Jeżeli podczas próby ciśnienie w pierwszym cylindrze spada wskutek straty wody, to może ono być wyrównane do właściwej wielkości przez napełnienie drugiego cylindra dodatkową ilością powietrza (program uprawnienia budowlane na komputer).
W środku pod naczyniem umieszcza się zlewkę cechowaną zbierającą przesączającą się wodę. Ilość tej wody w stosunku do jednostki czasu jest miarą przesiąkliwości próbki.
Wykorzystanie materiałów miejscowych dla celów budownictwa najbardziej opłaca się wówczas, gdy znajdują się one na placu budowy.

Ma to doniosłe znaczenie z punktu widzenia ekonomii transportu. Wiadomo bowiem, że dla wykonania przeciętnego budynku mieszkalnego potrzeba na 1 m3 kubatury dowieźć na plac budowy od 450 do 550 kg różnych materiałów, z czego na same elementy ścienne przypada ok. 300 kg (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Względy te niewątpliwie przemawiają za tym, aby możliwie jak największą ilość materiałów produkować na placu budowy lub w małej odległości od niego, wykorzystując do tej produkcji jak najszerzej surowce miejscowe. Przy zastosowaniu tworzyw cementowo-glinianych istnieją duże możliwości produkcji materiałów budowlanych bezpośrednio na placu budowy przy wykorzystaniu do tego celu gliny niejednokrotnie wykopanej z dołu fundamentowego, a przeznaczonej przeważnie do wywiezienia poza teren budowy na zwałkę (uprawnienia budowlane).

Wszechstronne zastosowanie tworzyw cementowo-glinianych do produkcji podstawowych materiałów budowlanych, jakimi s;| cegły, pustaki, dachówki, podłoża i zaprawy, pozwala na poważne obniżenie ilości materiałów dowożonych na plac budowy, śmiało można twierdzić, że przy szerokim wykorzystaniu tworzyw cementowo-glinianych do produkcji różnych elementów i zapraw
bezpośrednio na placu budowy można obniżyć ogólny wskaźnik dowozu materiałów ok. 50%, tj. z 450 kg/m3 do 200-i-250 kg/m3 (program egzamin ustny).

Ma to ogromne znaczenie z punktu widzenia gospodarczego, gdyż pozwala zwolnić tysiące wagonów kolejowych i samochodów dla innych ważniejszych gałęzi naszej gospodarki narodowej.
Te względy przemawiają za tym, aby organizować produkcję elementów bezpośrednio na placu budowy.
Nasuwa się pytanie, gdzie przede wszystkim należałoby uruchomić produkcję wyrobów opartych na tworzywach cementowo-glinianych (opinie o programie).

Podstawowe materiały

Jasne, że w budownictwie wiejskim i małomiasteczkowym, tzn. tam, gdzie wskutek złych warunków komunikacyjnych i znacznych odległości od wytwórni materiałów budowlanych dostawa gotowych wyrobów lub surowców jest utrudniona i kosztowna.
Jednak i na dużych placach budów w budownictwie miejskim i osiedlowym, gdzie organizuje się połowę betoniarnie, użycie tworzywa w wielu przypadkach staje się, zarówno ze względów technicznych, jak i ekonomicznych, całkiem uzasadnione i celowe, a niekiedy wręcz konieczne, jak to np. ma miejsce w przypadku wykonywania wodoszczelnych zbiorników przeciwpożarowych lub izolacji przeciwwilgociowych.

Zrozumiałe jest, że główną przyczyną szerokiego stosowania tworzyw cementowo-glinianych w budownictwie jest tani i w obfitych złożach znajdujący się u nas surowiec, tj. glina. Surowiec ten jest łatwy do uzyskania na wielu placach budowy i przerobienie go nie wymaga większych inwestycji (segregator aktów prawnych).
Mając więc na placu budowy odpowiednią glinę, zbadaną pod względem przydatności jej do tworzyw cementowo-glinianych. mamy możność wyprodukowania na miejscu budowy potrzebnej ilości cegieł i dachówek, co już ogromnie ułatwia zaopatrzenie budowy w podstawowe materiały. Jeżeli jeszcze wyprodukujemy na miejscu zaprawę do murów i tynków, wówczas poza drobnicową stosunkowo przywózką cementu zaopatrujemy budowę całkowicie w masowe materiały.

Należy przy tym zaznaczyć, że produkcja elementów i zapraw z tworzywa cementowo-glinianego nie jest wcale niczym trudniejszym od produkcji zwykłych wyrobów betonowych i z powodzeniem można przy niej zatrudnić miejscowych robotników nie posiadających specjalnych kwalifikacji (promocja 3 w 1).
W rozdziale niniejszym zaznajomimy się z organizacją i sposobem produkcji wyrobów i zapraw z tworzyw cementowo-glinianych na placu budowy.