Strefa spiekania

W celu bliższego wyjaśnienia zjawisk zachodzących w strefie spiekania można posłużyć się przedstawiającym schematycznie trzy różne obrazy układania się materiału w tej strefie. Schemat II przedstawia sytuację w strefie spiekania podczas normalnego ruchu pieca (program uprawnienia budowlane na komputer).

Materiał unoszony jest na wewnętrznej powierzchni wymurówki dość wysoko, jednak po dojściu do położenia szczytowego poszczególne ziarna (granule materiału) nie staczają się swobodnie po pochyłości, lecz na ułamek sekundy materiał oddziela się w całości od wymurówki w postaci ostrego, smukłego grzbietu, który czasem wyraźnie osiada pod własnym ciężarem, a następnie spada w całości na dół i dopiero po upadku rozpada się na poszczególne granule. Taki „normalny” obraz wnętrza pieca ma miejsce wtedy, gdy temperatura materiału dostosowana jest do jego spiekalności (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Zdarza się jednak, że obserwowany w piecu materiał nie zmieniając w sposób zauważalny swej siły świecenia staje się wyraźnie sypki (schemat I).

Poszczególne granule po dojściu do najwyższego położenia natychmiast staczają się luźno, nie aglomerują się przy tym i nie przywierają do- napieku pokrywającego wymurówkę ogniotrwałą. Granule pozbawione zewnętrznej lepkości zdzierają i szlifują nałożony uprzednio napiek, niebezpiecznie zmniejszając grubość tej warstwy chroniącej wykładzinę ogniotrwałą (uprawnienia budowlane).
Często obserwuje się też sytuację odwrotną (schemat III). Materiał klei się nadmiernie - przylega do ścian dużymi płatami, nie odchyla się od napieku, przyczyniając się do jego narastania, a granule materiału toczące się w dolnej części przekroju pieca powiększają swoją objętość; materiał wyraźnie się bryli (program egzamin ustny).

Uproszczoną i nieco wyidealizowaną analizę przedstawionych wyżej zakłóceń w strefie spiekania przeprowadzono kolejno na podstawie dwu różnych założeń.
Załóżmy najpierw stałość składu chemicznego, a właściwie stałość spiekalności mieszanki. Założenie to dotyczy górnej części tablicy umieszczonej, gdzie stałość składu chemicznego mieszanki surowcowej oznaczona jest symbolicznie wyrażeniem CaO = const (opinie o programie).

Przegrzanie pieca

Jest rzeczą oczywistą, że przy takim założeniu zobrazowane na omawianym rysunku zakłócenia (schematy I i III) spowodowane są wahaniami temperatury. Schemat I obrazuje sytuację, która powstaje przy obniżeniu temperatury; jest to więc przypadek pieca nieopatrznie wystudzonego. Zbyt niska temperatura uniemożliwia powstanie dostatecznej ilości fazy ciekłej; materiał jest sypki, granule nie mają skłonności do wzajemnego zgrzewania się. (segregator aktów prawnych)

Sytuacja taka grozi powstaniem tzw. „nie- dopału”, ponieważ niedobór fazy ciekłej, jej zmniejszona płynność, a także skrócony czas wys1?ępowania tej fazy w stanie ciekłym - utrudniają, a czasem wręcz uniemożliwiają syntezę alitu i zanik resztek wolnego CaO.
Zakłócenie o odwrotnym charakterze, przedstawione na schemacie III, spowodowane jest przegrzaniem pieca. Temperatura jest zbyt wysoka, fazy ciekłej jest za dużo, jej obecność w materiale trwa długo - materiał wyraźnie się klei i bryli, wskutek czego jego ruch postępowy wzdłuż pieca jest zakłócony.

Tak więc przy założeniu stałości składu chemicznego mieszanki surowcowej, zakłócenia obu rodzajów spowodowane są odchyleniami temperatury w górę lub w dół od temperatury, którą dla danej mieszanki można by nazwać „normalną”, czyli taką, która w materiale o konkretnym składzie chemicznym powoduje powstanie na tyle dużej ilości fazy ciekłej, że ostateczna synteza klinkieru jest zapewniona, ale nie tak wielkiej, aby mogła ona doprowadzić do nadmiernego brylenia się i aglomerowania materiału (promocja 3 w 1).

Oprócz dostosowania maksymalnej temperatury spiekania do spiekalności mieszanki surowcowej, konieczne jest także ustalenie takiego rozkładu temperatury wzdłuż omawianej strefy, aby zapewniony był dostatecznie długi okres między pojawieniem się fazy ciekłej i jej zestaleniem. Okres ten nie może być zbyt krótki, gdyż wówczas uwarunkowana kinetyką procesów synteza klinkieru nie zdąży zakończyć się.