Strop zbiornika

Strop zbiornika rozwiązany jako grzybkowy wsparto na słupach rozmieszczonych wzdłuż obwodu dwóch pierścieni koncentrycznych. Ściana grubości 16 cm jest sprężyście utwierdzona w cienkim pierścieniu spoczywającym na betonowym fundamencie. W ten sposób zmniejszono moment utwierdzenia ściany w dnie (program uprawnienia budowlane na komputer).
W zbiorniku o ścianie wstępnie sprężonej grubości 20 cm strop płaski rozwiązano jako płytę podpartą punktowo (strop grzybkowy, bezgłowicowy) na słupach o siatce 4,60×4,60 m.
Zbiornik wodny posadowiony w poziomie terenu i nie osłonięty nasypem, lecz izolowany termicznie, ma znaczną średnicę (44 m), wysokość ok. 12 mi niewielką grubość ściany (25 cm).

Dla porównania podano wymiary równoważnej ściany żelbetowej (średnia jej grubość wynosi 90 cm, przy użyciu identycznego betonu). Wewnątrz zbiornika usytuowano komorę zasuw w postaci studni, do której zapewniono dojście tunelem.
Znaczne korzyści i przyspieszenie budowy można osiągnąć dzięki prefabrykacji, szczególnie przy serii zbiorników montowanych z identycznych elementów (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
W zbiorniku terenowym z elementów prefabrykowanych strop składa się ze zbieżnych płyt z jednym, krawędziowym żebrem, opartych na ścianie i głowicy słupa centralnego. Ścianę wykonano z 36 elementów o wymiarach 4,43 x 1,13 m, grubości zmiennej od 10 cm wzdłuż pionowych krawędzi do 12,6 cm w środku.

Jedno z biur projektowych Projektierung Wasserwirtschaft - opracowało 6 projektów typowych zbiorników prefabrykowanych o pojemnościach: 500, 750, 1150, 1600, 2800 i 5100 m3. Stropy składają się z płyt trapezowych i prostokątnych, ułożonych na pierścieniowych, prefabrykowanych podciągach, opartych na słupach.
Pierścień wewnętrzny wspiera również komorę wejściową, jednolitą dla wszystkich pojemności (uprawnienia budowlane).

Rozwiązania konstrukcyjne zbiorników

Przewidziano uzwojenie ze strun 0 5 mm, zabezpieczone warstwą torkretu grubości 3 cm.
Pierwszy wariant rozwiązania połączeń elementów ściennych polega na pozostawieniu obustronnych bruzd w prefabrykatach, które po ich ustawieniu należy wypełnić zaczynem cementowym. Dokładne wypełnienie styku jest trudne, należałoby więc stosować iniekcję rurą sięgającą dna.

W drugim wariancie pozostawia się prześwit szerokości 15-20 cm, do którego wprowadza się pętle zbrojenia (program egzamin ustny). Styk można wypełnić betonem próżniowym, co znacznie przyspiesza montaż i gwarantuje szczelność połączenia. W trzecim wariancie szczelność styku osiąga się dzięki spawanym
połączeniom taśm stalowych wystających z bocznych powierzchni prefabrykatów. Wypełnienie betonem ma na celu głównie zabezpieczenie styku przed uszkodzeniem mechanicznym i korozją. Na krawędziach elementów ściennych nałożono kątowniki lub płaskowniki zakotwione np. przez dospawanie ich do zbrojenia. Łączenie polega na dospawaniu z zewnątrz taśmy stalowej. Pozostały prześwit wypełnia się zaczynem cementowym (opinie o programie).

Rozwiązania konstrukcyjne zbiorników wyniesionych (wieżowych) są na ogół prostsze niż terenowych, gdyż zwykle zapewnia się kołowo-symetryczny kształt i obciążenie. Jeśli jednak zbiornik stanowi dominantę w zabudowie miejskiej, to o jego kształcie decydują wymagania architektoniczne, co wymaga indywidualnych form zbiornika i jego konstrukcji wspierającej. Może również ulec rozszerzeniu funkcja budowli (kawiarnia, taras widokowy itp.) (segregator aktów prawnych).
Zbiornik wieżowy średnicy wewnętrznej 11,00 m, głębokości użytecznej 6,60 m i całkowitej wysokości ściany 7,80 m ma płytę denną opartą na sztywnej głowicy wieży.

Konstrukcję wspierającą stanowi rura żelbetowa średnicy wewnętrznej 6,40 m. Wnętrze zbiornika jest dostępne przez szyb średnicy 2,00 m. Izolacja termiczna jest nałożona wprost na ścianę i stożkową kopułę. Takie rozwiązanie zmniejsza koszt budowli, utrudnia jednak kontrolę szczelności i ew. naprawy zbiornika (promocja 3 w 1).