Szafiry i rubiny

Jeżeli ogólne wydobycie kamieni szlachetnych określi się liczbą 100, na wydobycie szafirów wypada 1,5, a rubinów tylko 0,5. Syntetyczne rubiny i szafiry mają znacznie niższą cenę od naturalnych. Bardzo cenione są odmiany gwiaździste; szczególnie wysoką cenę osiągają gwiaździste rubiny. W jubilerstwie często stosuje się oprawę rubinów razem z brylantami. Do wyrobu pierścionków używa się często bezbarwnych odmian korundu (biały szafir, leukoszafir). Pierścionki takie wyrabiane są przez firmę Jubiler (program uprawnienia budowlane na komputer).

Szafiry i rubiny znajdują duże zastosowanie w przemyśle zegarmistrzowskim. Wydobywane są głównie w stanie Montana w USA, na Cejlonie i w Australii. Obecnie są one zastępowane na dużą skalę kamieniami syntetycznymi.
Słynne rubiny i szafiry. Najwięcej pięknych, dużych rubinów pochodzi z Birmy. Największy ważył 1184 kr. Czeska korona króla Wacława jest ozdobiona wieloma dużymi rubinami. W zbiorach Brytyjskiego Muzeum Historii Naturalnej znajduje się piękny rubin o masie 167 kr; nosi on nazwę Rubinu Edwardesa (Edwardes Ruby) (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Niewiele mniejszy rubin (45 kr) znajdujący się w kolekcji Morgana w Amerykańskim Muzeum Historii Naturalnej pochodzi z Birmy.

W Birmie znaleziono wielki, prawie 1000-karatowy szafir i ceniony na 40 000 funtów szterlingów; został on pocięty na 3 części.
Olbrzymi szafir o masie 260 kr i wymiarach 39x34x22 mm, pięknej niebieskiej barwy o odcieniu bławatkowym znajduje się w radzieckim skarbcu państwowym. W zbiorach indyjskiego Museum Historii Naturalnej znajduje się cejloński szafir podobnej wielkości kamień (159 kr), również z Cejlonu, jest kolekcji Morgana. Wiele pięknych szafirów znajduje się skarbcu korony angielskiej i w państwowych zbiorach (uprawnienia budowlane).

Rozpoznawanie i naśladownictwo. Rubiny i szafiry mają twardość wyższą od innych kamieni o podobnej barwie. Ponieważ jednak z obawy uszkodzenia kamieni w wyjątkowych tylko przylądkach bada się ich twardość, można niekiedy podobnie kamienie uważać za szlachetne odmiany korundu.

Kamienie do zegarków

Do rubinów mogą być podobne czerwonawe cyrkony, granaty ilmandyn lub pirop), spinele, topazy i turmaliny. Różnią się jednak od nich gęstością oraz własnościami optycznymi.
Do szafirów mogą być podobne inne niebieskie kamienie: bentonity, cyjanity, spinele, turmaliny i kordieryty (program egzamin ustny).
Tak zwane rekonstruowane rubiny udało się otrzymać w 1885 r. przez stopienie w wysokiej temperaturze (w płomieniu wodorotlenowym) drobnych okruchów rubinów naturalnych. Nie miały one jednak pięknej barwy rubinów, a liczne spękania i pęcherzyki powietrza wywołały nienaturalny odcień barwy.

Wskutek tego znalazły one zastosowanie tylko jako kamienie do zegarków. Właściwe syntetyczne korundy udało się otrzymać metodą Verneuila w 1904 r. (opinie o programie). Znajdujące się obecnie w dużych ilościach w handlu syntetyczne rubiny i szafiry produkowane w dowolnych odcieniach barw nie różnią się siwym wyglądem od kamieni naturalnych. Cena ich jest niższa, ponieważ badania mikroskopowe umożliwiają pewne stwierdzenie, czy badany rubin lub szafir jest kamieniem naturalnym, czy otrzymanym syntetycznie. W 1947 r. udało się również uzyskać syntetyczne korundy gwiaździste. Ramiona gwiazdy są w nich bardzo wyraźne, lecz nie zawsze dochodzą do zewnętrznej części kamienia (segregator aktów prawnych).

Niekiedy jeszcze zdarzają się w handlu imitacje szlachetnych odmian korundu, wykonane z barwnego szkła lub dubletów, czyli sztucznie wykonanych kamieni składających się z 2 części, i Imitacje te stają się jednak coraz rzadsze ze względu na zastosowanie korundów syntetycznych. Do imitacji rubinów używa się szkła zabarwionego selenem, a szafirów szkła zabarwionego kobaltem lub żelazem. Dublety naśladujące rubiny składają się z almandynu i czerwonego szkła; podobnie wykonane są dublety naśladujące szafiry (promocja 3 w 1).