Substancje organiczne

Do regulowania warunków wiązania stosowane są liczne związki zarówno nieorganiczne jak i organiczne. Typowymi przyspieszaczami są takie sole nieorganiczne jak chlorki metali, natomiast jako opóźniacze stosuje się najeżę?; substancje organiczne, np. węglowodany. Podział ten jest jednak tylko ogółkowy, gdyż istnieją również przyśpieszacze organiczne lub opóźniacze mechaniczne (program uprawnienia budowlane na komputer).

Sprawę usystematyzowania omawianych środków komplikuje wpływ na warunki wiązania i twardnienia cementu jest również uzależniona od stężenia aktywnych składników domieszki w stosunku do reagującego z cementu, gdyż np. nawet najbardziej typowy przyśpieszacz, jakim jest chi: wapniowy działa w małych stężeniach opóźniająco.
Sposób działania regulatorów wiązania nie jest jeszcze definitywnie wyjaśniony, choć wiele prac poświęcono już temu zagadnieniu.

Wyjaśnione jest działanie domieszek organicznych, stosunkowo więcej o związkach nieorganicznych, szczególnie o prostych solach (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Wyniki poszczególnych badaczy różnią się jednak często między wodując tworzenie licznych hipotez, niekiedy sprzecznych ze sobą jest głównie faktem, iż badania prowadzone są na różnych ce Proces wiązania samych cementów jest już procesem skomplikować; dodatkowe wprowadzenie nowych związków chemicznych wpływa i ustalone już stany równowagi. Dzieje się to najczęściej poprzez zmianą przepuszczalności poszczególnych związków cementowych, przez zmianę pH la przez tworzenie ż tymi związkami soli podwójnych (uprawnienia budowlane). Taki czy inny procesu hydratacji każdego ze składników cementu oraz oddziaływana procesów na uwadnianie pozostałych składników powoduje określone wiązania i późniejszego twardnienia cementu jako całości. Wprowadzenie takiego układu jakichkolwiek aktywnych dodatków zmienia warunki poszczególnych składników przez przyspieszenie jednych za opóźnienie innych. Jest zrozumiałe, że oprócz zmiany warunków ulega też zmianie dalsze twardnienie cementu i dlatego omawiane wywierają również znaczny wpływ na wytrzymałość (program egzamin ustny).

Domieszki reagujące

Przyspieszeniem wiązania idzie w parze wzrost wczesnej wytrzymałości, ale jednocześnie spadek wytrzymałości w terminach dalszych. I odpowiednio, preparaty opóźniające wiązanie powodują również wolniejszy przyrost wytrzymałości w początkowym okresie, w dalszych jednak terminach często wytrzymałość podwyższają pod względem intensywności działania domieszek przyspieszających wiązanie i twardnienie i łączących się z tym zjawiskiem objawów ubocznych, mających z kolei wpływ na zakres i celowość ich stosowania, można wyodrębnić następujące ich grupy:
a) preparaty powodujące prawie natychmiastowe wiązanie cementu, co pozwala na zamykanie rys i otworów prowadzących wodę nawet pod dużym ciśnieniem (opinie o programie); powodują one jednak z reguły znaczne zwiększenie skurczu oraz dużą obniżkę wytrzymałości końcowej, co ogranicza ich stosowanie do niedużych jedynie powierzchni czy objętości;
b) środki działające również energicznie, ale nie wywierające tak niekorzystnego wpływu na skurcz i wytrzymałość stosuje się je głównie jako dodatek do zaczynów lub zapraw, służących do uszczelniania mokrych płaszczyzn (segregator aktów prawnych);
c) domieszki reagujące nie tak gwałtownie, których zadaniem jest przyspieszenie nie tyle wiązania, ile twardnienia tworzywa; skala zastosowań jest tutaj największa, gdyż dodaje się je przede wszystkim do betonów, dla umożliwienia szybszego ich rozformowania i oddania konstrukcji do użytku.

W ramach podanego podziału istnieje często możliwość stosowania tej samej domieszki dla osiągnięcia efektów którejkolwiek z grup - szczególnie grupy drugiej i trzeciej - na drodze zmiany koncentracji preparatu w stosunku do cementu (promocja 3 w 1).