Suche składniki mieszanki betonowej

Suche składniki mieszanki betonowej bądź zestawiane są w odpowiednich porcjach na placach składowych następnie dostarczane środkami transportowymi do betoniarek pracujących na miejscu wbudowania albo też - jak to ma miejsce w betoniarkach samochodowych - do tychże betoniarek na placach składowych.

Drugi sposób polega na sporządzaniu masy betonowej w wytwórniach stałych, zwanych również centralnymi, skąd dostarczana jest do różnych obiektów w określonym rejonie budowy (program uprawnienia budowlane na komputer).
Obecnie w budownictwie drogowym, zwłaszcza w dużych miastach przy budowie węzłów drogowych oraz przy budowie lotnisk, coraz częściej stosuje się stałe wytwórnie mas betonowych.

Wytwórnie mas betonowych można klasyfikować:
- ze względu na schemat produkcji masy betonowej,
- ze względu na zestaw maszyn i urządzeń oraz sposób obudowy.
Schematy technologiczne produkcji masy betonowej.
Pod względem układu technologicznego rozróżnia się dwa rodzaje wytwórni:
- wytwórnie dwustopniowe (niskie),
- wytwórnie jednostopniowe (wysokie) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W wytwórniach jednostopniowych materiały składowe podnosi się jeden raz do poziomu umożliwiającego przygotowanie masy betonowej przy transporcie materiałów do odpowiednich maszyn pod wpływem działania własnego ciężaru, natomiast w wytwórniach dwustopniowych materiały podnosi się dwukrotnie: najpierw do silosów i następnie po raz drugi z dozatorów do betoniarki. Schemat technologiczny wytwórni dwustopniowej. Przenośnik taśmowy z zasilaczem przenosi kruszywo na najwyższy poziom wytwórni, gdzie zostaje ono rozsortowane przesiewaczem na poszczególne frakcje (uprawnienia budowlane).

Porównując zalety i wady wytwórni jedno- i dwustopniowych można stwierdzić, że wytwórnie jednostopniowe charakteryzują się:
- krótszym czasem trwania jednego cyklu, a tym samym większą wydajnością,
- większymi możliwościami mechanizacji i automatyzacji procesów produkcyjnych,
- potrzebą bardziej wydajnych i kosztowniejszych urządzeń do podnoszenia składników masy betonowej,
- potrzebą wyższej, a więc kosztowniejszej obudowy.

Wytwórnie dwustopniowe

Wytwórnie dwustopniowe natomiast charakteryzują się:
- niższą obudową,

- mniej kosztownymi urządzeniami do podnoszenia składników,
- łatwiejszym montażem,
- zwiększonym czasem cyklu produkcyjnego (program egzamin ustny).
Wykazane zalety i wady obu systemów wytwórni powodują, iż wytwórnie dwustopniowe są bardziej racjonalne przy małych i średnich wydajnościach, natomiast jednostopniowe przy średnich i dużych wydajnościach.

Wśród inwentarzowych wytwórni masy betonowej wyróżnia się:
- wytwórnie o małej wydajności, łatwe do przenoszenia,
- wytwórnie o średniej i dużej wydajności, których praca w jednym miejscu powinna trwać co najmniej 2 lata.
Przemysł polski produkuje wytwórnie o małej wydajności (7 m8/godz), tzw. węzeł betoniarski WB-2 (opinie o programie). Na całość wytwórni składają się: zbiornik cementu o pojemności 25 t wraz z dozatorem 1, betoniarka 500 1 o mieszaniu przymusowym 2, łopata mechaniczna o wydajności 25 mtygodz z dozatorem kruszywa 3, ścianki oddzielające frakcje kruszywa 4.
Łączny ciężar elementów wytwórni bez ścianek wynosi 10 700 kG, a zainstalowana moc silników 13,8 kW.

Wytwórnie zautomatyzowane. W wytwórniach tych wszystkie czynności, począwszy od odmierzenia składników mas betonowych, a skończywszy na załadunku na środki transportowe, odbywają się w sposób w pełni zautomatyzowany.
Wytwórnie te mogą być pod względem układu technologicznego budowane jako dwustopniowe i jednostopniowe. Typowym przykładem wytwórni dwustopniowej mogą być wytwórnie budowane przez firmę. Schemat wytwórni jednostopniowej typu wieżowego o wydajności 75, 100 i 250 m3 betonu na godz produkowanej przez firmę Vogele. Bliższe dane o wytwórniach mas betonowych można znaleźć w tomie VI Budownictwa betonowego (segregator aktów prawnych).

Przy lokalizacji wytwórni mas betonowych należy mieć na uwadze, iż maksymalna odległość wytwórni od miejsca wbudowania masy betonowej podyktowana jest:
- możliwością rozwarstwiania się masy betonowej w czasie dłuższego jej transportu,
- stratą na transport pewnej ilości czasu z dysponowanych 2 godzin (od początku wiązania) (promocja 3 w 1).