Sumowane ilości robót

Wspomnianą nierównomierność można wyrazić również przez sumowane ilości robót wyrażone liczbami bezwzględnymi. Wreszcie jako zasadę, ściśle związaną z przedstawioną metodą projektowania ogólnego harmonogramu budowy, przyjmuje się, że ponad kreskami oznaczającymi czas rzeczywistego wykonania należy podawać w regularnych, ustalonych z góry terminach, sumy wykonanych od początku poszczególnych rodzajów robót, wyrażone w procentach, bądź w liczbach bezwzględnych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Większe rozbieżności między rzeczywistym postępem robót a projektowanym powinny być wyjaśnione przez kierownika robót, a przyczyny tych rozbieżności odpowiednio opisane.
Stosując do ogólnego harmonogramu budowy sposób graficzny, zachowuje się pełną przejrzystość harmonogramu nie tylko wówczas, gdy wykreślone są na nim tylko linie projektowane, lecz także i wtedy, gdy uwidocznione będą również wszystkie linie rzeczywistego przebiegu robót (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Celem wykresów sprawdzających jest stwierdzenie, czy przy sporządzaniu ogólnego harmonogramu budowy zachowane zostały najważniejsze cechy racjonalnej organizacji robót, a mianowicie zatrudnienie w sposób ciągły robotników głównych specjalności lub zasadniczych maszyn oraz zatrudnienie w sposób możliwie równomierny robotników głównych specjalności lub zasadniczych maszyn.
Aby sprawdzić, czy zaprojektowany ogólny harmonogram robót czyni zadość tym warunkom, należy przy procesach ręcznych wykreślić harmonogramy robocizny głównych specjalności roboczych, a przy pracach zmechanizowanych harmonogramy pracy głównych maszyn zastosowanych na budowie.

W przypadku gdy harmonogramy te wykażą przerwy w zatrudnieniu robotników głównych specjalności lub w pracy zasadniczych maszyn albo znaczną nierównomierność zatrudnienia, wówczas ogólny harmonogram budowy powinien ulec przekształceniu (uprawnienia budowlane).
Znaczna nierównomierność zatrudnienia zasadniczych grup roboczych lub pracy maszyn wyraża się na wykresie nagłymi, krótkotrwałymi występami lub nagłymi obniżeniami, przy czym pierwsze świadczą o konieczności zaangażowania na krótki czas większych grup roboczych, by je po krótkim czasie zwolnić lub przerzucić na inne budowy, a drugie świadczą o znacznie zmniejszonym zatrudnieniu na budowie w stosunku do reszty czasu trwania budowy (program egzamin ustny).

Harmonogramy

Harmonogramy wykazujące takie negatywne z punktu widzenia organizacyjnego cechy muszą ulegać tzw. przekształceniom.
Przekształcanie ogólnych harmonogramów budowy polega na takim wzajemnym przesunięciu w czasie pewnych rodzajów robót lub takiej zmianie dziennej produkcji tych robót, aby wymienione wyżej warunki racjonalnej organizacji budowy były możliwie zachowane (opinie o programie). Dlatego też, zdaniem autora, zatwierdzenie ogólnego harmonogramu budowy może nastąpić dopiero po sporządzeniu na jego podstawie wykresów sprawdzających, w postaci harmonogramów zatrudnienia rzemieślników głównych specjalności lub pracy zasadniczych maszyn.

W ten sposób przekształcanie harmonogramów odpowiada znanemu w metodach sieciowych wyrównywaniu zasobów (jak również zużycia materiałów) (segregator aktów prawnych).
Obowiązek sporządzania, przy ogólnych harmonogramach budowy, harmonogramów zatrudnienia robotników głównych specjalności lub zasadniczych maszyn stanowi kryterium, na podstawie którego ocenia się obiektywnie, a równocześnie istomatycznie, wartość zaprojektowanego harmonogramu budowy. Będzie on probierzem postępowania zarówno dla samego projektanta harmonogramu, jak i dla organu zatwierdzającego, eliminując te opracowania, które na skutek prymitywizmu metod i środków stosowanych do projektowania ogólnych harmonogramów budowy unikały dotychczas krytyki (promocja 3 w 1).

Natomiast spotykane często w praktyce zastępowanie harmonogramów zatrudnienia głównych specjalności roboczych lub zasadniczych maszyn harmonogramami zatrudnienia przedstawiającymi ilości robotników wszystkich specjalności świadczy bezpośrednio o racjonalnym zaprojektowaniu ogólnego harmonogramu budowy.