Surowce uprawnienia budowlane

Wapno powinno być możliwie świeżo wypalone i zawierać nie mniej niż 90% CaO. Zanieczyszczenia utrudniają produkcję : wymagają zwiększenia ilości wapna (program uprawnienia budowlane na komputer). Zasadniczo stosuje się wapno palone, które przed mieszaniem podlega sproszkowaniu. Im bardziej miałko zostanie zmielone wapno, tym jest wydatniejsza i łatwiejsza produkcja cegieł.

Dobrą cegłę można uzyskać już przy ilości 8% wagowych wapna palonego w suchej mieszaninie wapna i piasku. Zwiększenie ilości wapna do 15% powoduje wzrost.wytrzymałości cegieł.

Przy ilości wapna powyżej 25% wytrzymałość cegieł ulega obniżeniu (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Większość zwykłych piasków kwarcowych zawierających ponad 90% krzemionki nadaje się do produkcji. Domieszek tlenu, potasu i sodu nie powinno być w piasku więcej niż 2,5%. Zanieczyszczenia organiczne ziemią humusową lub torfem są dopuszczalne tylko w nieznacznej ilości, tak aby przy badaniu piasku w ługu sodowym barwa cieczy nie była ciemniejsza od lekko żółtej. Glina, jeżeli nie oblepia ziaren piasku, jest dopuszczalna w ilości do 8% w stosunku do ciężaru piasku.

Ziarna szorstkie z ostrymi krawędziami są korzystniejsze od okrągłych. Piasek nie powinien być gruboziarnisty; przy grubych ziarnach krawędzie cegły wychodzą spod prasy nierówne. Woda powinna być możliwie czysta. Woda zanieczyszczona może oddziaływać szkodliwie chemicznie. Istnieją różne sposoby fabrykacji cegły wapienno-piaskowej (uprawnienia budowlane). Dostarczone do fabryki wapno palone w kawałkach rozdrabnia się w łamaczach i miele w młynie kulowym, a następnie przepuszcza przez separator, w którym następuje oddzielenie grubszych ziaren od proszku.

Grubsze ziarna wracają do młyna w celu powtórnego przemielenia, a proszek kierowany jest do zbiornika. Jednocześnie odsiewany jest piasek, który magazynuje się w innym zbiorniku.

Piasek i proszek wapienny

Piasek i proszek wapienny ze zbiorników, odmierzane w przyrządach automatycznych, ładowane są do obracającego się bębna o pojemności 15-20 m. Do bębna wpuszcza się parę pod ciśnieniem 3-i-4 at n i wodę (zależnie od wilgotności piasku); temperatura w bębnie podnosi się wtedy do 143-J-151°C. Mieszanie z jednoczesnym gaszeniem wapna odbywa się w bębnie w ciągu 30-60 minut. Następnie mieszaninę transportuje się na kołotok biegunowy, gdzie ulega jeszcze dokładniejszemu rozdrobnieniu i wymieszaniu oraz ewentualnie dowilżeniu (program egzamin ustny).
W dalszym ciągu odbywa się formowanie na prasach zmechanizowanych. Im większe jest ciśnienie, przy którym jest formowana cegła, tym większe osiąga się zagęszczenie cząstek wapna i piasku i wskutek tego wspomniana już reakcja zachodząca przy dalszym procesie jest bardziej ułatwiona.

Wagoniki w liczbie kilkunastu z naładowaną surówką wjeżdżają do autoklawu o kształcie walca; długość autoklawu wynosi ok. 25 m, średnica - 1,8-1-2 m.
Budowane są autoklawy mogące pomieścić od razu 5 do 30 tysięcy cegieł.

Po szczelnym zamknięciu autoklawu następuje:
a) stopniowe i równomierne wpuszczanie pary wodnej w ciągu 4-6 godzin, aż do osiągnięcia 8 at n,
b) naparzanie przy stałym ciśnieniu 8 at n w czasie 3-7 godzin,
c) stopniowe wypuszczanie pary w czasie ok. 5 godzin w celu zapewnienia równomiernego spadku temperatury w wyrobach (opinie o programie).

Cegły wyładowane z autoklawu i przewiezione na skład powinny przeleżeć jeszcze ok. 2 tygodni, aby zachodzące jeszcze reakcje chemiczne i procesy skurczu całkowicie zakończyły się. Klasyfikacja i właściwości cegły wapienno-piaskowej. Zgodnie z PN-61/B-12003 rozróżnia się (w zależności od wytrzymałości na ściskanie) 3 klasy: 150 (tylko dla cegły pełnej), 100 i 75. Każda cegła powinna być cechowana: klasa 150 - licówka - bez oznaczeń, zwykła - opryskana wapnem; klasa 100 - licówka - jeden pas niebieski, zwykła - dwa pasy niebieskie; klasa 75 - jeden pas czerwony (segregator aktów prawnych).

Za granicą stosowane są z nie mniejszym powodzeniem niż cegła różne inne wyroby budowlane wapienno-krzemowe w podobny sposób produkowane, a mianowicie: dziurawki pojedyncze i większych wymiarów, pustaki do murów, pustaki stropowe, płyty okładzinowe zewnętrzne, za stępujące licówkę kamienną lub tynki, stopnie schodowe, podokienniki, płytki podłogowe, rury i kształtki bitumowane kanalizacyjne, kostka drogowa bitumowana (promocja 3 w 1). W niektórych miejscowościach zachodniej Polski, jak Piła, Kołobrzeg, Koszalin, Szczecinek, Słupsk, zachowały się dotychczas zupełnie dobrze nawierzchnie wykonane przed wojną z cegieł wapienno- krzemowych bitumowanych ułożonych na płask na podłożu betonowym z przekładką piaskową 1-4-2 cm.