Surowce wyjściowe

Surowce wyjściowe, dozowane w odpowiednim stosunku, są przenoszone do zbiorników, w których ulegają rozdrobnieniu i wymieszaniu (program uprawnienia budowlane na komputer). Następnie przez dodanie wody powstaje szlam zawartości wody do 40%. Szlam przechodzi następnie przez sito o prześwicie oczek 5 mm i jest kierowany za pomocą pomp do młynów rurowych, przystosowanych do mielenia na mokro.
W młynach uzyskuje się jednorodny szlam o konsystencji gęstej śmietany, który przechodzi do specjalnych zbiorników.

Zbiorniki są zaopatrzone w mieszadła lub bełkotki ze sprężonym powietrzem, co zapewnia dokładne przemieszanie i zhomogenizowanie masy oraz ewentualną jej korekturę przed wejściem do pieców obrotowych. Przy metodzie mokrej mogą być stosowane jedynie piece obrotowe (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Otrzymany przez wypalenie w piecu obrotowym klinkier cementowy podlega dalszej obróbce, tzn. zamagazynowaniu w hali zmieleniu z dodatkami w młynach rurowych. Gotowy produkt przechowuje się w silosach i pakuje do worków jak przy zastosowaniu metody poprzedniej. Schemat produkcji cementu portlandzkiego sposobem mokrym (uprawnienia budowlane).

Po wejściu do pieca obrotowego zostaje mieszanka surowcowa podgrzana do temperatury 100-M50cC. Wskutek podgrzewania następuje wydzielanie zawartej w niej wilgoci aż do utraodmiany (a i fi). W klinkierze pochodzącym z pieców obrotowych, wypalonym w wysokiej temperaturze (do 1450°C) i szybko chłodzonym, przeważa odmiana fi. W klinkierze z pieców szybowych, wypalanie prowadzone jest na ogół w niższej temperaturze, a warunki szybkiego chłodzenia są gorsze przeważa odmiana krzemianu dwuwapniowego (program egzamin ustny).

Odmiana 7 powstaje z odmiany fi w temperaturze 675°C przy powolnym przebiegu chłodzenia. Przy szybkim przejściu poniżej tej temperatury odmiana fi (krzemianu dwuwapniowego) pozostaje w stanie przechłodzonym.

Ciężar właściwy

Ciężar właściwy odmiany y wynosi 2,97. Przy przejściu zatem odmiany P w y objętość odmiany y zwiększa się o 10%, co powoduje rozsypywanie się kryształów na pył. Zdarza się to niekiedy, gdy klinkier zawiera duże ilości krzemianu dwuwapniowego i jest zbyt wolno chłodzony (opinie o programie).
W celu zapobieżenia temu zjawisku zwiększa się zawartość wapna w mieszaninie surowcowej, co zapewnia powstawanie 3CaO • SiC>2 i zabezpiecza szybsze chłodzenie klinkieru.
Odmiana y krzemianu dwuwapniowego wykazuje bardzo słabe własności hydrauliczne w porównaniu z odmianą a i (1. Należy podkreślić, że krzemian dwuwapniowy jest jednym ze składników żużla wielkopiecowego i wyżej podane przemiany strukturalne są przyczyną tzw. rozpadu wapniowego, występującego w żużlach o wysokiej zawartości (powyżej 42%) CaO.
Brownmilleryt jest czterowapniowym związkiem tlenku glinowego i tlenku żelazowego o wzorze 4CaO • AI2O3 Feo03, oznaczanym w skrócie C4AF. Występuje on z zeszklonej części klinkieru cementowego. W szlifach posiada kolor ciemnobrązowy. Topi się w temperaturze 1415 C. 

Ma słabe własności hydrauliczne, wiąże szybko, lecz odznacza się na ogół słabą wytrzymałością (segregator aktów prawnych).
Glinian trójwapniowy o wzorze 3CaO • AI2O3 (oznaczany w skrócie C3A) wchodzi przeważnie w skład zeszklonej części klinkieru. Nie ulega zmianom do temperatury 535cC. Wykazuje ciężar właściwy równy 3,04. Ma silne własności hyrauliczne, wiąże szybko i twardnieje, przy czym szybko wzrasta jego wytrzymałość. W późniejszym okresie przyrost wytrzymałości jest już stosunkowo nieznaczny.
Wiązanie i twardnienie cementu objawia się w sposób następujący. Po wymieszaniu cementu z wodą powstaje zaczyn o własnościach plastycznych.

Zaczyn ten po pewnym czasie zaczyna gęstnieć i zatracać własności plastyczne. Okres ten jest okresem wiązania cementu (promocja 3 w 1).
W okresie dalszym masa zaczynu cementowego lub też mieszanina mineralno-cementowa (zaprawa i beton) twardnieje i kamienieje uzyskując odpowiednie cechy wytrzymałościowe i fizyczne. Jest to okres twardnienia cementu, który trwa czas dłuższy, ciągnący się nawet latami.